Νέες αποκαλύψεις ετοιμάζει το «ΕΘΝΟΣ» για τα «παιδιά στα κλουβιά»

Στις 20 Νοεµβρίου 2018, το «Εθνος» έφερε στη δηµοσιότητα µια συγκλονιστική όσο και οριακή περίπτωση ανθρώπων που επί χρόνια ολόκληρα ζούσαν µέσα σε κλουβιά.

Πρόκειται για τα παιδιά που µεγάλωσαν σε κλουβιά στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών, το κολαστήριο των εγκαταλειµµένων. Εκεί όπου έως το 2016 δεκάδες ανάπηρα παιδιά και ενήλικες διαβίωναν υπό συνθήκες βασανισµού, δηλαδή ζούσαν είτε δεµένοι από τα χέρια και τα πόδια είτε σε κλουβιά επειδή πάσχουν από σοβαρές ασθένειες που θα µπορούσαν να οδηγήσουν σε αυτοτραυµατισµούς.

Οι αδιανόητες φωτογραφίες ενός τυφλού 18χρονου κοριτσιού που ζούσε ακόµα -από τα 7 του…- µέσα σε κλουβί προκάλεσαν συγκίνηση αλλά και οργή. Ταυτόχρονα όµως ώθησαν την πολιτεία σε µεγαλύτερη κινητοποίηση ώστε να τελειώσει µια για πάντα στη χώρα µας αυτή η αντιµετώπιση άρρωστων ανθρώπων.

Την ερχόµενη εβδοµάδα το «Εθνος» θα συνεχίσει το ρεπορτάζ αποκαλύπτοντας ότι η κινητοποίηση και ιδίως οι επίπονες προσπάθειες της οµάδας που ανέλαβε να βγάλει τους ανθρώπους αυτούς από τα κλουβιά επιτέλους έχουν αποτέλεσµα. ∆υστυχώς την εξέλιξη αυτή δεν την πρόλαβε η Μαρία, άλλο ένα κορίτσι των Λεχαινών. Που µπορεί να µη ζούσε σε κλουβί όπως άλλα, όµως δεν κατάφερε να νιώσει ποτέ τη γεύση της ελεύθερης ζωής.

Οπως ανέφερε η Κίνηση Χειραφέτησης Αναπήρων «Μηδενική Ανοχή», η Μαρία γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1984. «Ο µαιευτήρας διέγνωσε ότι είναι «χαλασµένη». Η Μαρία ήρθε στον κόσµο µε ένα παραπάνω χρωµόσωµα… τυπική τρισωµία 21. Η Μαρία γεννήθηκε µε σύνδροµο Down. Η οικογένειά της δεν µπορούσε να αναλάβει την ευθύνη της και έτσι στα 10 της χρόνια κατέληξε στο Παράρτηµα ΑµεΑ Λεχαινών. Τη γνωρίσαµε τον Νοέµβρη του 2015, όταν πραγµατοποιήσαµε κατάληψη στο ίδρυµα των Λεχαινών.

Η νεαρή γυναίκα σταδιακά άρχισε να ανταποκρίνεται στα ερεθίσµατα που της προσέφερε η παρέµβαση για την αποϊδρυµατοποίηση. Της άρεσε πολύ να είναι µε κόσµο, να τη χαϊδεύουν, να της κάνουν µασάζ στα πόδια, να παίζει µε το αµαξίδιο ή µε αυτοσχέδια παιχνίδια και απολάµβανε να πλένει τα δόντια της και να τρώει µόνη της µε κουτάλι.

Αυτά τα αυτονόητα που για τους/ τις φυλακισµένους/ες ανάπηρους/ ες αποτελούν πολυτέλεια. Η Μαρία διαγνώστηκε στις 21 Μαρτίου 2018 µε οστεοσάρκωµα. Τεράστια ειρωνεία… την Παγκόσµια Ηµέρα για τους ανθρώπους µε σύνδροµο Down και κατά του ρατσισµού (21 Μαρτίου), η Μαρία µας έγνεψε καταφατικά την αρχή του τέλους της. Η Μαρία Μ. κατέληξε στις 14/1/2019 στα 35 της χρόνια, δίχως να έχει ζήσει µια µέρα ελεύθερη.

Πόσους/ες ακόµα θα θάψουµε; Πόσες ελιές ακόµα θα φυτέψουµε µέχρι να υλοποιηθεί η δέσµευση της κυβέρνησης για αποϊδρυµατοποίηση;»