Eθνική ανάγκη μια νέα εξωτερική πολιτική σε έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία

Οι γεωπολιτικές και γεωστρατηγικές εξελίξεις αναδεικνύουν πως οι υπερδυνάμεις αναδιαμορφώνουν τις γεωστρατηγικές ζώνες επιρροής και τις συμμαχίες τους! Και αυτό με τη σειρά του  επιταχύνει τις ανάγκες για τη στρατηγική της χώρας. Τόσο απέναντι στον τουρκικό αναθεωρητισμό όσο και για τον ρόλο της στο νέο καταμερισμό και στη περιοχή!

Η επιλογή των ΗΠΑ να μεταφέρουν την αναμέτρηση στον Ειρηνικό και την Κίνα με το μεγάλο deal με Βρετανία Αυστραλία, ενισχύει διεργασίες στη Μεσόγειο και τη Μ Ανατολή! Ρωσία και Τουρκία αναπτύσσουν ήδη πολύπλευρες δράσεις ρόλου και συμφερόντων

Και αυτό επισπεύδει πρωτοβουλίες της Γαλλίας, όχι μόνο να αποτρέψει υποβάθμιση δικών της επιρροών αλλά και να τις διευρύνει!

Γεγονός εξαιρετικά σημαντικό για τη χώρα μας! Συγκλίνει και με το δικό μας αίτημα, οι χώρες μέλη της ΕΕ να διαμορφώσουν κοινό πλαίσιο αμυντικής συνεργασίας .

Θέματα όμως για τα οποία χώρες όπως η Γερμανία και η Βρετανία έχουν αποκλίνουσες στρατηγικές λόγω των σχέσεων με Ρωσία και Τουρκία.

Ο Τουρκικός αναθεωρητισμός στο νέο περιβάλλον

Σε αυτό το περιβάλλον η Τουρκία επιχειρεί όχι μόνο να καταστήσει έντονη τη δίκη της παρουσία ως περιφερειακή δύναμη, ανταγωνιστική και συμπληρωματική της Ρωσίας, αλλά το κυριότερο και επικίνδυνο είναι ότι επιχειρεί να νομιμοποιήσει σε όλα τα διεθνή όργανα θέματα συζήτησης που εξυπηρετούν τον «Νεοθωμανισμο»

Αφού «διασφάλισε» παρουσία Ανατολικά και Νότια των συνόρων της , έχει μεταφέρει το κέντρο βάρους στο διεθνές πεδίο, όπου στην ατζέντα του διαλόγου,  πέρα από τα κοινής αποδοχής θέματα προς επίλυση (Υφαλοκρηπίδα -ΑΟΖ), να υπεισέρχονται  και ζητήματα Τουρκικού  επεκτατισμού  

Χαρακτηριστικό παράδειγμα μεταξύ των άλλων είναι ότι έθεσε θέμα δήθεν ανεφάρμοστων ψηφισμάτων του ΟΗΕ,  προκειμένου να ανοίξει ατζέντα περί 2 κρατών στην Κύπρο

Η κυβέρνηση

Οι εξελίξεις θέτουν επιτακτικά την ανάγκη  χάραξης εθνικής στρατηγικής

α) για την αποτροπή, με συμμαχίες που αντιμετωπίζουν τον τουρκικό αναθεωρητισμό και  β)για την ανάπτυξη, μέσα από πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, του ρόλου της ως παράγοντα ειρήνης, φιλίας και ανάπτυξης στην περιοχή. 

Με σεβασμό στο διεθνές δίκαιο και τα δικαιοδοτικά του όργανα.

Η κυβέρνηση όμως, στο χρόνο της θητείας της, δείχνει όχι μόνο να αδυνατεί να κατανοήσει τις διεργασίες αλλά και να ενεργοποιήσει ένα εθνικό συμβούλιο που χαράζει και συμβάλει στην επίτευξη των 2 στόχων που προαναφέρθηκαν

Η κινητικότητα που αναπτύσσει την τελευταία περίοδο σε συμφωνίες και συμμαχίες,  αποτυπώνει πρωτοβουλίες σε ύστερους χρόνους έναντι του τουρκικού επεκτατισμού!

Με κενά στις συμφωνίες που αφήνουν περιθώρια στην Τουρκία να αξιοποιήσει τις επιδιώξεις της 

Ενδεικτικά μεταξύ των άλλων είναι το παραδείγματα  που αφορά  τις προϋποθέσεις για την τελωνειακή ένωση της Τουρκίας με την Ευρώπη. Καμία σαφής υποχρέωση της Τουρκίας για χώρα μέλος που απειλείται

Γι αυτό ακριβώς αναδεικνύεται μεταξύ άλλων ως κρίσιμο μέγεθος η Συμμαχία με την Γαλλία, προκειμένου να ενισχυθούν συγκλίνουσες γεωστρατηγικές επιδιώξεις.

Όμως πως μπορεί να γίνουν στέρεες  αυτές οι συνεργασίες όταν οι ρήτρες αμοιβαιότητας -σε αντίθεση με τις επιδιώξεις της Γαλλίας- δεν είναι σαφείς για τη χώρα στα θέματα που αφορούν την ΑΟΖ, την υφαλοκρηπίδα, το Κυπριακό  !

Η αμυντική θωράκιση και τα συνεπακόλουθα εξοπλιστικά προγράμματα πρέπει να υπακούν στις ανάγκες που θέτουν οι ένοπλες δυνάμεις και στο σχέδιο που διαμορφώνει το εθνικό συμβούλιο εξωτερικής πολιτικής

Η ΝΔ προχωρά σε μια αγορά χωρίς ρήτρες αμοιβαιότητας,  με δαπάνες που στραγγαλίζουν τον ελληνικό λαό, αφού περνούν τα 10 δις,  χωρίς καν η εγχώρια πολεμική βιομηχανική να έχει όφελος

Για ποιους λοιπόν με τόση σπουδή ανακατανέμει σ όλους τους τομείς μερίδια αγοράς ;

Γιατί πρέπει η χώρα να δεχθεί συζήτηση επ' αόριστον παραμονής των αμερικανικών βάσεων χωρίς χρονοδιάγραμμα και ρήτρα αμοιβαιότητας;

Η χώρα χρειάζεται νέα αρχή και στην εξωτερική πολιτική

Χρειάζεται να μπει ένα τέρμα  στη στρατηγική του άνευ όρων δεδομένου συμμάχου. Ένα νέο ξεκίνημα είναι πατριωτική και εθνική ανάγκη

-με σαφείς στόχους στις οικονομικές, αμυντικές, στρατιωτικές συμφωνίες. Ιδιαίτερα με Γαλλία και Αμερική

-με πρωτοβουλίες που ενισχύουν την πρόταση για μια Ευρώπη με ενιαία αμυντική αλλά και εξωτερική πολιτική

- πρωτοβουλίες που θα καθιστούν τη χώρα γέφυρα φιλίας και ανάπτυξης των χωρών ιδιαίτερα στα Βαλκάνια,την παρευξείνια περιοχή αλλά και τη  Ρωσία και τη Κίνα με την Ευρωπαϊκή ένωση

Γιατί η χώρα μας δεν έχει κανένα λόγο σε επί μέρους υποχωρήσεις στις συμφωνίες που συνάπτει ,πχ να αφήνει  κενό χώρο σχετικά με την επήρεια των νήσων κτλ. Τώρα πρέπει να δυναμώσουν οι πολυμερείς συνεργασίες παντού,στη μέση Ανατολή και τη Νότια Ευρώπη ώστε να τροφοδοτούν την οικονομική και τεχνολογική ανάπτυξη και όχι να επιβαρύνουν οικονομία και πολίτες