Άρθρο Νίκου Βούτση στο ethnos.gr: Χωρίς άλλοθι αλλά και χωρίς προσχήματα πλέον η κυβερνητική πολιτική για την πανδημία

Του Νίκου Βούτση*

Καθώς βιώνουμε ήδη τις δραματικές συνέπειες από το τέταρτο κύμα της πανδημίας, οι προβλέψεις διεθνών οργανισμών και έγκριτων Ελλήνων επιστημόνων είναι άκρως ανησυχητικές για το αμέσως προσεχές μέλλον. Η κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός προσωπικά είναι υπόλογοι τόσο για την αποτυχία της στοχοθεσίας του εμβολιαστικού προγράμματος όσο και για την εγκληματική εμμονή με την άρνηση της εκπόνησης και εφαρμογής εθνικής στρατηγικής, όπως έγκαιρα είχε προτείνει το σύνολο της αντιπολίτευσης, ήδη προ ενός έτους.

Το βάρος αυτής της ευθύνης μεγαλώνει κάθε μέρα, καθώς τίθενται προς επίλυση νέα επείγοντα ζητήματα, όπως αυτό της άμεσης στήριξης του ΕΣΥ σε όλες τις βαθμίδες του, όπως επίσης η συνολική ανασύνταξη του προγράμματος εμβολιασμού, όχι μόνο για την τρίτη δόση, αλλά και για κρίσιμες ηλικιακές κατηγορίες και για μεγάλες περιφέρειες που υστερούν καταφανώς.

Είναι προφανής η ανάγκη για μια άλλη στρατηγική που θα έχει στον πυρήνα της την δημιουργία προϋποθέσεων που θα καθιστούν αποδεκτά στην κοινωνία και αποτελεσματικά τα όποια αναγκαία μέτρα και τους ελέγχους με χαρακτήρα ευρύτερο, πλέον αυστηρό και εντατικό.

Η κυβέρνηση αρνείται αυτή την πραγματικότητα. Δεν θέλει να αλλάξει τη στρατηγική της στόχευση που θεωρεί άχρηστο «ένα ακριβό ΕΣΥ», ενώ ταυτόχρονα ενισχύει το άτυπο μνημόνιο υποστήριξης προς τον ιδιωτικό τομέα της υγείας, ενώ επίσης ψηφοθηρεί ασύστολα και εγκληματικά σε βάρος της υγείας του λαού με προνομιακή μεταχείριση κοινωνικών ομάδων και χώρων. Σε αντιδιαστολή με την άτεκτη αυστηρότητα π.χ. προς τους «ήρωες υγειονομικούς», προς τους εργαζόμενους στους χώρους δουλειάς και τη μετακίνηση τους με τα ΜΜΜ, προς τους νέους και τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων.

Η άρνηση και μάλιστα μέσω λοιδοριών απέναντι στις τεκμηριωμένες προτάσεις ιδιαίτερα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και προσωπικά του Αλέξη Τσίπρα για την αλλαγή της ακολουθούμενης εγκληματικής πολιτικής στο θέμα της πανδημίας, προκαλούν πλέον τόσο το κοινό αίσθημα, όσο και τις κατατεθειμένες απόψεις και ενστάσεις της επιστημονικής κοινότητας και των χειμαζόμενων επαγγελματικών φορέων.

Η απροκάλυπτα ταξική πλέον εμμονή σε αυτή την πολιτική του «ατεκμηρίωτου και ύπουλου εφησυχασμού» υπονομεύει και καθιστά ανούσιες, χωρίς ίχνος πειθούς και εμπιστοσύνης στο κοινωνικό σύνολο, τις κυβερνητικές προτροπές, αλλά και τις αυστηρές προειδοποιήσεις προς όσους δεν έχουν εμβολιαστεί ή και δεν πείθονται για τα αναγκαία μέτρα προστασίας.

Η κυβέρνηση δεν ζητάει, δεν ανέχεται συναινέσεις. Εμμένει σε διχαστικές και αντιφατικές πολιτικές ακριβώς και μόνο γιατί δεν θέλει να αναλάβει το πολιτικό κόστος, έστω και με θυσία ανθρώπινων ζωών όπως ήδη συμβαίνει, να αναγνωρίσει τις μέχρι σήμερα λαθεμένες της εκτιμήσεις και την επιτακτική ανάγκη για ριζική στροφή στην πολιτική αντιμετώπισης της πανδημίας.

Χρειάζεται απύθμενο πολιτικό θράσος να εκτοξεύονται προς την Αντιπολίτευση αιτιάσεις, όπως «δεν βάλατε πλάτη για τον εμβολιασμό» ή να επαναλαμβάνονται ανενδοίαστα τα ψέματα για 1.350 ΜΕΘ και για μαζικές προσλήψεις στα νοσοκομεία! Της ίδιας άθλιας ποιότητας «αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση», όπως π.χ. η φθηνή προσπάθεια αποδόμησης στη Βουλή της πρότασης για δημόσιο και κοινωνικό , σε διεθνή κλίμακα έλεγχο των πατεντών των εμβολίων, που κατέθεσε πέρυσι ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, δια του Αλέξη Τσίπρα.  

Η κατολίσθηση της χώρας, σε κλίμακα Ευρώπης στις κατώτερες βαθμίδες σε όλα τα κρίσιμα μεγέθη που αποτιμούν την πορεία της πανδημίας δεν φαίνεται να συγκινεί τον κ. Μητσοτάκη και την κυβέρνηση του.

Ο κίνδυνος για να περιέλθει το κοινωνικό σύνολο σε μια μη ανατάξιμη κατάσταση διαρκούς επικινδυνότητας, φόβου, κοινωνικού διχασμού είναι μπροστά μας και κανείς δεν έχει δικαίωμα να σιωπά. Η αυτογελοιοποίηση, μέσω χυδαίων επιχειρημάτων από την κορυφή της κυβέρνησης και ορισμένους Υπουργούς με ατάκες του επιπέδου «δεν θέλω να σκέφτομαι ποιοι θα κυβερνούσαν, ή ποιοι θα κυβερνήσουν», είναι δυστυχώς το τελευταίο καταφύγιο για την επικοινωνιακή διαχείριση μιας αντιλαϊκής πολιτικής που θα αφήσει ιστορικό αποτύπωμα αποτυχίας.

Μια πολιτική που αν δεν αναγκαστεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη να αλλάξει από την ολόπλευρη κινητοποίηση, από θέσεις ευθύνης, των πολιτικών δυνάμεων, των κοινωνικών οργανώσεων και των έγκριτων επιστημόνων που δεν σιωπούν, θα έχει οδυνηρές συνέπειες για χρόνια στο κοινωνικό σύνολο με πιο σημαντική βέβαια την απώλεια πολλών επιπλέον χιλιάδων συμπολιτών μας.

*Ο Νίκος Βούτσης είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην πρόεδρος της Βουλής