Ο κίνδυνος τα «μωρά» του Δώνη να γίνουν αποπαίδια

Ναι, ο Παναθηναϊκός αδικήθηκε. Ναι, θα μπορούσε, αν ο διαιτητής (διεθνής, τρομάρα του) Γιάννης Παπαδόπουλος (απλή συνωνυμία και συνεπωνυμία με το «δεξί χέρι» του Δημήτρη Μελισσανίδη στην ΑΕΚ) έδινε το ένα από τα δύο πέναλτι, που ήταν περισσότερο κραυγαλέα από εκείνο που υπέδειξε, να κατακτούσε τη νίκη με αντίπαλο την ΑΕΛ.

Καλά όλα αυτά, αν θέλει κάποιος να κρυφτεί πίσω από ένα λεπτό δέντρο. Αν θέλει να βρει άλλοθι προκειμένου να κρύψει τα πραγματικά προβλήματα του Παναθηναϊκού, που δεν μπόρεσε να νικήσει μία ομάδα, την ΑΕΛ, που αγωνιζόταν με δέκα παίκτες από το 1ο λεπτό της αναμέτρησης!

Ο ισχυρισμός «το ό,τι δεν παίζω καλά, δεν σημαίνει ότι ο διαιτητής δεν έπρεπε να μου δώσει τα πέναλτι» εμπεριέχει τη μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι αυτή που θέτει στην κορυφή του προβλήματος ο Γιώργος Δώνης. Το γεγονός ότι αυτή η ομάδα δεν είναι ο Παναθηναϊκός που δημιούργησε εκείνος, η ομάδα που έθελγε με το σφρίγος της και το ποδόσφαιρο που έπαιζε σχεδόν στο πρώτο μισό του πρωταθλήματος. Τότε που οι αντίπαλοί της την αντιμετώπιζαν σαν μικρή – ως νεανική - ομάδα και έπαιζαν ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας. Τώρα, που κλείνονται στα καρέ τους και παίζουν με αντεπιθέσεις, φανερώθηκε το οξύ πρόβλημα των «πρασίνων» να διασπούν κλειστές άμυνες.

Ο κόσμος, λοιπόν, που είχε αγκαλιάσει τη νέα προσπάθεια, καθώς έβλεπε κάτι σπουδαίο να δημιουργείται, έχει γυρίσει την πλάτη μετά τα τελευταία ανεπιτυχή αποτελέσματα. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που έχουν σπεύσει εσχάτως να απαξιώσουν ορισμένους από τους νεαρούς παίκτες της ομάδας, οι οποίοι φέτος κόλλησαν τα πρώτα τους επαγγελματικά ένσημα. Οταν τελούν εν ηρεμία, ενδεχομένως και να αποδέχονται ότι υπερβάλλουν στις αντιδράσεις τους, ωστόσο δεν μπορούν να κρύψουν την ενόχλησή τους, π.χ., από την ευκολία που ο Μαυρομμάτης υποπίπτει σε πέναλτι ή κάνει παιδαριώδη λάθη, όπως αυτό κόντρα στην ΑΕΛ. Το έχουν ακούσει – από ειδικούς – ότι μία ομάδα μεγαλώνει μέσα από τα λάθη της, όμως η πορεία του Παναθηναϊκού από το ξεκίνημα του τρέχοντος πρωταθλήματος μέχρι και τη δύση του 2018 τους είχε δώσει την ελπίδα ότι η ομάδα από φέτος κιόλας ήταν ικανή για μεγάλα πράγματα. 

Κι όλα αυτά συμβαίνουν γιατί ο Ελληνας δεν είναι φίλαθλος, είναι οπαδός. Η υπομονή του χάνεται νωρίτερα από την απώλεια βαθμών ή την απώλεια ενός αγώνα…

Υ.Γ.: Είναι παράλογο όταν ο Παναθηναϊκός πραγματοποιούσε πορεία πρωταθλητισμού, να έπαιρναν όλα τα εύσημα ο Δώνης και ο Νταμπίζας και τώρα, που η ομάδα αδυνατεί να νικήσει, να παίρνει όλο το ανάθεμα ο Αλαφούζος. Ναι, έχει κάνει πάμπολλα λάθη, ορισμένα ασυγχώρητα, έχοντας συμβάλλει στη σμίκρυνση της ομάδας, ωστόσο δεν φταίει εκείνος όταν ο Παναθηναϊκός δεν κερδίζει…

Ακολουθήστε το ethnos.gr στο Instagram