Η αλήθεια για την κατάρρευση του Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας με την «Ελπίδα»

Πριν δύο έτη η Κυβέρνηση ψήφισε τον Ν. 4662/2020 για την αναδιάρθρωση της Πολιτικής Προστασίας, εγγυώμενη την ικανότητα έγκαιρης και αποτελεσματικής ανταπόκρισης σε παντός είδους καταστάσεων έκτακτης ανάγκης από φυσικές και λοιπές καταστροφές.

Μάλιστα, για να προβεί στο εγχείρημα αυτό έγινε επίκληση της διαπιστούμενης αυξητικής τάσης του πλήθους, της έντασης και της έκτασης των φυσικών καταστροφών, των οποίων τις τραγικές (φονικές και καταστροφικές) συνέπειες έχει βιώσει πρόσφατα με το Μάτι αλλά και έως σήμερα με τον «ΙΑΝΟ», τη «ΜΗΔΕΙΑ» και τώρα την «ΕΛΠΙΔΑ», θέσπισε με τον ως άνω νόμο ένα σύγχρονο, ευέλικτο και αποτελεσματικό, σύμφωνα με την Εισηγητική Έκθεση αυτού, Εθνικό Μηχανισμό Διαχείρισης Κρίσεων και Αντιμετώπισης Κινδύνων, που να εγγυάται, μεταξύ άλλων, την ασφάλεια της ζωής των ανθρώπων και της περιουσίας τους. Συνεχίζοντας δε στην ίδια ως άνω Έκθεση, επικαλέστηκε, εν όψει της κλιματικής κρίσης, ότι το προισχύσαν θεσμικό και νομικό πλαίσιο Πολιτικής Προστασίας (Ν. 3013/2002, όπως ίσχυσε με τον Ν. 4249/2014) «θεωρήθηκε απαρχαιωμένο και μη δυνάμενο να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις και προσδοκίες της ελληνικής κοινωνίας, αφού καταδείχθηκαν λειτουργικές αδυναμίες και διαρθρωτικές αγκυλώσεις σε επίπεδο συντονισμού...»

Η εφαρμογή του ως άνω νόμου Ν. 4662/2020 ανεστάλη – και έως σήμερα δεν ισχύει – με το άρθρο 4, παρ. 4 της από 14-3-2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, σύμφωνα με την οποία αναβίωσε με απόφαση του ΓΓΠΠ (αρ. πρωτ. 8778/14-3-2020), το προηγούμενο νομικό πλαίσιο, αυτό που κατά τα ανωτέρω κρίθηκε ουσιαστικά ως ακατάλληλο για την προστασία της ζωής και περιουσίας των πολιτών. Κι αυτό γιατί δεν έχουν εκδοθεί έως σήμερα οι απαιτούμενες κανονιστικές πράξεις και δεν έχουν υλοποιηθεί οι σχετικές διαδικασίες, όπως η λειτουργία των 13 (ένα σε κάθε Περιφέρεια) Περιφερειακών Κέντρων Επιχειρήσεων Πολιτικής Προστασίας (ΠΕΚΕΠΠ).

Παρά τα προεκτεθέντα φαινόμενα δυσλειτουργίας του Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας, εξ αιτίας της συνύπαρξης κι εφαρμογής δύο νομικών πλαισίων (προηγούμενο και νέο / ανεφάρμοστο), με διαφορετική δομική συγκρότηση (διαφορετική φιλοσοφία, όργανα, λειτουργίες, διαδικασίες κλπ), που ούτως ή άλλως δημιουργούν φαινόμενα δυσλειτουργίας, στην πρόσφατη  χιονόπτωση / κακοκαιρία «ΕΛΠΙΣ» το θλιβερό φαινόμενο του απαράδεκτου για ένα πολιτισμένο κράτος και αναποτελεσματικού συντονισμού, της εύρυθμης λειτουργίας του κράτους και γενικώς της διαχείρισης της χιονόπτωσης με την κωδική ονομασία: «ΕΛΠΙΔΑ», από το Μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας (με τον όρο αυτό νοείται το σύνολο των δυνάμεων πολιτικής προστασίας, όπως ΓΓΠΠ, ΠΣ, ΕΛΑΣ, ΕΔ, ΕΚΑΒ, Περιφέρειες, Δήμοι κλπ φορέων που εμπλέκονται στις φυσικές καταστροφές), ο οποίος λειτουργεί υπό τη διοίκηση κι ευθύνη του νεοπαγούς Υπουργείου Πολιτικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, στις αρμοδιότητες του οποίου μεταξύ άλλων περιλαμβάνεται η διαχείριση φυσικών καταστροφών και την συνακόλουθη κατάρρευση του Κράτους, οφείλεται, πέραν άλλων ευθυνών σε επίπεδο πρόληψης, στην πλημμελή κι αναποτελεσματική διαχείριση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης εξ αιτίας των χιονοπτώσεων Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας (Το ΠΣ που αποτελεί τον κυριότερο επιχειρησιακό βραχίονα πολιτικής προστασίας, υπάγεται στη ΓΓΠΠ). Στη διαρθρωτική και λειτουργική δομή του Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας το σημαντικότερο ρόλο κι αποστολή για την ανάλυση, αξιολόγηση κι εκτίμηση του εκάστοτε κινδύνου εξ αιτίας φυσικών καταστροφών και τη λήψη ορθών κι ενδεδειγμένων κάθε φορά επιχειρησιακά αποφάσεων, έτσι ώστε να υπάρξει αποτελεσματικός συντονισμός όλων των εμπλεκομένων δυνάμεων πολιτικής προστασίας διαδραματίζει το Εθνικό Συντονιστικό Κέντρο Διαχείρισης Κρίσεων (Ε.Σ.ΚΕ.ΔΙ.Κ).

Η κατάρρευση του μηχανισμού πολιτικής προστασίας λοιπόν σε μια φυσική καταστροφή, όπως συνέβη και με τις καλοκαιρινές καταστροφικές πυρκαγιές, αρχίζει αντικειμενικά και είναι σχεδόν προδιαγεγραμμένη, από τον τρόπο λειτουργίας του συγκεκριμένου Συντονιστικού Κέντρου της Πολιτικής Προστασίας, όπου λαμβάνονται καίριες και σοβαρές για την ανθρώπινη ζωή αποφάσεις των αρμοδίων οργάνων, όπως του Υπουργού, Υφυπουργού και Γενικού Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας, διαχέονται και εφαρμόζονται στο επιχειρησιακό πεδίο, λχ στην ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟ, στη ΝΕΑ ΟΔΟ κλπ. Στο νέο επί της οδού Λ. Κηφισίας αρ. 37 Κτίριο, που στεγάζεται το Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, το Υφυπουργείο Πολιτικής Προστασίας, η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, το Επιτελείο ΠΣ, πρόσφατα (επί Υφυπουργού κ. Χαρδαλιά) μετεγκαταστάθηκε η Διοίκηση του Ε.Σ.ΚΕ.ΔΙ.Κ, όχι όμως κατά το λειτουργικό και επιχειρησιακό τμήμα του Συντονιστού Κέντρου Πολιτικής Προστασίας, δηλαδή οι τηλεφωνητές και οι εκφωνητές / ασυρματιστές του 199 και του 112, - αυτοί που έχουν ουσιαστικά πληροφόρηση, εικόνα και άμεση αντίληψη από το επιχειρησιακό πεδίο και ενημερώνουν τα αρμόδια όργανα για τη λήψη αποφάσεων - που παρέμειναν στο Χαλάνδρι (Μ. Ασίας), εκεί δηλαδή που λειτουργούσε για πάρα πολλά χρόνια το Ενιαίο Συντονιστικό Κέντρο Επιχειρήσεων. Έτσι λοιπόν σε άλλο κτίριο (η ενημέρωση και διαχείριση) ενημερώνονται από τα παραπάνω όργανα για όλα τα περιστατικά αρμοδιότητας πολιτικής προστασίας και εν προκειμένω τις φυσικές καταστροφές και διαβιβάζουν εντολές στις δυνάμεις πολιτικής προστασίας και σε άλλο κτίριο (το Στρατηγείο) βρίσκονται και λειτουργούν τα αρμόδια κατά νόμο όργανα Πολιτικής Προστασίας για τη λήψη των αναγκαίων αποφάσεων. Η προαναφερόμενη δυσλειτουργία - και συνακόλουθα  επιχειρησιακή παθογένεια - του Συντονιστικού Κέντρου της Πολιτικής Προστασίας, αποτελεί πέραν άλλων πολλών λαθών και παραλείψεων τη βάση από την οποία εκπήγασαν όλα τα άλλα σε επιχειρησιακό επίπεδο προβλήματα, - αναμενόμενα από την παραπάνω πρωτοτυπία στη λειτουργία Επιχειρησιακού / Συντονιστικού Κέντρου Υπηρεσίας Σωμάτων Ασφαλείας - που οδήγησαν προχτές στην για μια άλλη φορά κατάρρευση του κρατικού μηχανισμού και έθεσαν σε κίνδυνο πέρα από τις περιουσίες και τη ζωή των πολιτών που εγκλωβίστηκαν στα χιόνια και άλλων, ενώ παρέμειναν επί πολλές ώρες χωρίς ρεύμα πολλά νοικοκυριά.