Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ: Δημοκρατική, ριζοσπαστική και αριστερή διέξοδος για τη χώρα

Στις τρεις μέρες που κράτησε η συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ξεκαθάρισε γιατί είναι επείγουσα ανάγκη να φύγει και ποια τα ιδεολογικά χαρακτηριστικά και οι προτεραιότητες της προοδευτικής διακυβέρνησης που θα αναδειχθεί με την ψήφο του λαού.

Αυτή η διακυβέρνηση θα έχει ως βασικό κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Επομένως, είναι αίτημα των δημοκρατικών πολιτών από το κόμμα μας να διατυπώσει μία σαφή ιδεολογικά και στοχοπροσηλωμένη πολιτικά εναλλακτική πρόταση για το μέλλον, όταν περάσει η «πανδημία» Μητσοτάκη. Αυτή θα είναι η κεντρική δουλειά του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ: να περιγράψει πώς θα αντιστραφεί η πορεία παρακμής, όπου έχει μπει η χώρα εδώ και σχεδόν τρία χρόνια.

Ο κόσμος απαιτεί από εμάς ρεαλιστικές και ρηξικέλευθες απαντήσεις.

Απάντηση στην κρίση της πανδημίας: πώς θα διαχειριστεί μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ την παρούσα ή άλλες ανάλογες υγειονομικές έκτακτες καταστάσεις με έμφαση όχι μόνο στην -ούτως ή άλλως αναγκαία- εμβολιαστική κάλυψη, αλλά και στην ενίσχυση του ΕΣΥ σε υποδομές και σε ανθρώπινο δυναμικό. Όχι με καταναγκασμούς, αλλά με αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και του αισθήματος ασφάλειας στην κοινωνία και με μείωση των ανισοτήτων και στην πρόσβαση στη φροντίδα της υγείας.

Απάντηση στην κρίση της εργασίας: οι εργαζόμενοι, ιδίως οι νέοι, σφυροκοπούνται από την κυβέρνηση της ΝΔ, μέσα σε ένα περιβάλλον υψηλής ανεργίας, υποαμοιβόμενης εργασίας και επισφάλειας που προκύπτει από «ελαστικές» μορφές εργασίας σε αποθήκες και αλυσίδες τροφοδοσίας, σε data centers και πλατφόρμες, ενώ η τηλεργασία -από λύση διευκόλυνσης- γίνεται εργαλείο για την κατάργηση του ορίου μεταξύ εργάσιμου, ελεύθερου και οικογενειακού χρόνου. Μια απάντηση που έχει ως πρώτα -αλλά όχι μόνα- στοιχεία την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ και την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Απάντηση στην κρίση της ακρίβειας: όχι παροδικό φαινόμενο, αλλά μάστιγα που εξαϋλώνει ολοένα και μεγαλύτερο τμήμα του ήδη συρρικνωμένου λαϊκού εισοδήματος και έχει οδηγήσει χιλιάδες νοικοκυριά σε αδυναμία πληρωμής λογαριασμών και οφειλών και σε περιορισμό της κατανάλωσης βασικών αγαθών, απειλώντας με μαζική φτωχοποίηση.

Απάντηση στην πρόκληση ενός νέου αναπτυξιακού μοντέλου: με ένα πρόγραμμα για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας που θα αξιοποιήσει τα κονδύλια του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας για την ενίσχυση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, της καινοτομίας και της επένδυσης σε νέες τεχνολογίες.

Απάντηση στην κρίση της ενεργειακής φτώχειας: αντί για μια ολοκληρωμένη μετάβαση σε ένα νέο «πράσινο» ενεργειακό μοντέλο υπό δημόσιο έλεγχο, ξεδιπλώνεται ένα σχέδιο παράδοσης των ενεργειακών υποδομών και των πυλώνων άσκησης ενεργειακής πολιτικής στην ιδιωτική κερδοσκοπία. Η ενεργειακή φτώχεια είναι η αναπόδραστη συνέπεια.

Απάντηση στην κρίση της δημοκρατίας: το πολίτευμα πλήττεται από την καθεστωτική νοοτροπία της σημερινής κυβέρνησης, η οποία το χρησιμοποιεί σαν κέλυφος που κρύβει τον αυταρχισμό, την καταστολή θεμελιωδών ελευθεριών, την κρίση στη λειτουργία των αντιπροσωπευτικών θεσμών, τη διαπλοκή της πολιτικής με την οικονομική και μηντιακή εξουσία.

Στο Συνέδριο θα αποφασίσουμε, μέσα από ανοιχτό και ελεύθερο διάλογο, το πολιτικό μας σχέδιο που θα απαντά σε όλα τα παραπάνω, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν υπάρχουν «κεντρώες» λύσεις, αλλά λύσεις είτε δεξιές/συντηρητικές, είτε αριστερές/προοδευτικές. Και ότι το «Κέντρο», είτε ως έννοια της πολιτικής γεωγραφίας, είτε ως κοινωνικό στρώμα, θα κερδηθεί από μια ρεαλιστική αναπτυξιακή πολιτική, ένα πρόγραμμα κοινωνικής δικαιοσύνης και μια πρόταση για την αποκατάσταση της ορθής λειτουργίας της δημοκρατίας.

Και σε κάτι ακόμα θα απαντήσει το Συνέδριο: πώς θα έχουμε ένα σύγχρονο κόμμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς που θα κατοχυρώνει τις αρχές της δημοκρατίας, της συμμετοχής και της λογοδοσίας στις εσωτερικές του διαδικασίες.