Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται: Ο πόλεμος του Πούτιν, στις τσέπες και στις ζωές μας

Κάπως έτσι θα πρέπει να σκέφτεται ο Πούτιν. Η εισβολή που επιχείρησε πριν από τρεις μήνες στην Ουκρανία, προφανώς βάλτωσε, μετατράπηκε σε μακρόχρονο πόλεμο, αλλά αφού «ενός κακού, μύρια έπονται»... τον συνεχίζει.

Ένας πόλεμος στην καρδιά της Ευρώπης τον 21ο αιώνα, δεν κοστίζει μόνον στα δύο αντίπαλα μέρη. Δεν είμαστε στον Μεσαίωνα. Ο κόσμος είναι ένα «χωριό». Διασυνδεμένος, αλληλένδετος, ενιαίος μέσα στην απέραντη διαφορετικότητά του. Ετσι ο πόλεμος του Πούτιν, φέρνει πολλά κακά και στους «άλλους», αυτούς που δεν βομβαρδίζονται…

Ο ΟΗΕ προειδοποιεί ότι έρχεται επισιτιστική κρίση. Κρίση πείνας σε μεγάλες περιοχές του πλανήτη. Οτι θα ενταθούν ακόμη περισσότερο οι ανισότητες σε βάρος των φτωχότερων λαών και κρατών, οτι δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι -μεταξύ τους και εκατομμύρια παιδιά- θα στερηθούν βασική τροφή. Με αποτέλεσμα να αναμένονται εξεγέρσεις και προσφυγικά κύματα…

Ο πόλεμος λοιπόν, που οδηγεί στην αχρήστευση των αποθεμάτων της Ουκρανίας και αποκλείει τη νέα σπορά και άρα συγκομιδή σίτου και αραβοσίτου, μαζί με την ξηρασία που ήταν ένα συγκυριακό φαινόμενο το 2022, σε βασικές σιτοπαραγωγές χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία, επιτείνει το φαινόμενο της έλλειψης τροφής, το επιμηκύνει, το φέρνει μπροστά «στην πόρτα μας»... Με γεγονότα που μπορεί να γίνουν σήμερα αντιληπτά ως ακρίβεια, πληθωρισμός, ως νέα μεταναστευτικά ρεύματα σε λίγα χρόνια με τη μορφή εξαθλιωμένων ανθρώπων που απλώς θα πηγαίνουν όπου ελπίζουν να βρουν φαγητό γι’ αυτούς και τα παιδιά τους…

Μπορεί να φαίνεται σαν κινδυνολογία, αλλά είναι πολύ πιθανόν να είναι μια ρεαλιστική εικόνα από τα… προσεχώς.

Μπορεί λοιπόν η ρωσική εισβολή να απέτυχε ή να πετυχαίνει εν μέρει την κατάκτηση του Ντονμπας, αλλά οδηγεί σε επισιτιστική κρίση, ενώ ταυτόχρονα καταστρέφει την οικονομία όλου του δυτικού κόσμου, επιτείνοντας την ενεργειακή κρίση, με ασύλληπτη ακρίβεια και πληθωρισμό, στέλνοντας την ανάκαμψη της οικονομίας στο περιθώριο, οδηγώντας σε στασιμοπληθωρισμό, απειλώντας να μετατρέψει τη διαφαινόμενη στασιμότητα σε ύφεση. Αυτό είναι ένα αποτέλεσμα του πολέμου. Μία παράπλευρη απώλεια των δυτικών οικονομιών και μαζί, του οικονομικού στάτους και του επιπέδου ζωής δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων στη Δύση.

Καταστρέφεται οικονομικά και γεωπολιτικά η Ρωσία, η Ρωσία γίνεται ο παρίας του ανεπτυγμένου κόσμου και στρέφεται προς την Ανατολή, όπου ντε φάκτο το κουμάντο κάνει η Κίνα, ωστόσο ΗΠΑ και Ευρωπαϊκή Ένωση πληρώνουν ήδη το «μάρμαρο» του πολέμου και το πληρώνουν ακριβά.

Ετσι, ο Πούτιν, ο «βρεγμένος», βλέπει ότι όσο διαρκεί ο πόλεμος, τόσο μεταφέρεται ένας ασύμμετρος πόλεμος στη Δύση, η οποία αντιμετωπίζει μέσα στο έδαφος της, την οικονομική κρίση, αλλά και την διαφαινόμενη διατροφική έκρηξη στις φτωχότερες περιοχές του κόσμου. Κι αυτό λειτουργεί, δυστυχώς, ως «φτηνό» καύσιμο για να συνεχίζει τον αδιανόητο πόλεμό του.