Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω

Μια ημέρα, σε μια γειτονιά και σε ένα σούπερ μάρκετ, κάποιες νοικοκυρές δυσανασχετούν για την υπερβολική αύξηση των τιμών. Η δυσαρέσκεια τους πασιφανής. Τόσο, ώστε να ακολουθήσει ένας απίστευτος καυγάς με τον διευθυντή του σούπερ μάρκετ, αλλά και κατόπιν ως έκφραση αγανάκτησης αδειάζουν τα ράφια, δίχως να πληρώσουν τίποτα!

Με το κυρίαρχο σύνθημα «Δεν πληρώνω, Δεν πληρώνω», οι δρόμοι του Μιλάνο γεμίζουν δήθεν εγκυμονούσες γυναίκες των οποίων, η φουσκωμένη κοιλιά τους δεν κυοφορούσε ένα έμβρυο, αλλά καλά κρυμμένα κάτω από τα ρούχα τους τις γεμάτες με προϊόντα σακούλες που κουβαλάνε από το σούπερ μάρκετ.

Όταν ο Ιταλός Νομπελίστας Ντάριο Φο έγραφε το 1974 την κωμωδία «Δεν Πληρώνω Δεν Πληρώνω» σίγουρα δεν φαντάζονταν, πόσο επίκαιρο θα ήταν στον καιρό της οικονομικής και ενεργειακής κρίσης. Τα τρόφιμα, το ψωμί, τα γαλακτοκομικά, τα απορρυπαντικά, τα σαμπουάν, τα χαρτικά, τα όσπρια και τα άλευρα, οι χυμοί, τα αναψυκτικά, τα φρούτα και τα λαχανικά. Αλλά και τα καύσιμα και η αμόλυβδη βενζίνη. Οι τιμές τους αυξάνονται διαρκώς και αντίστοιχα το πραγματικό εισόδημα του καταναλωτή μειώνεται διαρκώς.

Λίγο πριν εμφανιστούν αγανακτισμένες νοικοκυρές να κρύβουν κονσέρβες κάτω από το φόρεμα τους ως σύγχρονες ηρωίδες του συγγραφέα Ντάριο Φο, εμφανίστηκαν ήδη οδηγοί που πλησιάζοντας πρατήρια βενζίνης φουλάρουν και μετά πατάνε γκάζι και εξαφανίζονται. Δίχως να πληρώσουν. Τα περιστατικά άφθονα. Θεσσαλονίκη, Σπάτα, Κόρινθο και Λειβαδιά.

Οι πρατηριούχοι περιγράφουν: «Άγνωστα άτομα σταθμεύουν μπροστά από τις αντλίες, γεμίζουν το ντεποζίτο βενζίνη και αφού κλείσει το καπάκι, μπαίνουν μέσα στο όχημα δήθεν για να πάρουν χρήματα και σε δευτερόλεπτα χάνονται από τα μάτια του υπαλλήλου με την μπλε φόρμα εργασίας που μόλις τους εξυπηρέτησε. Μόνο οι κάμερες ασφαλείας των πρατηρίων θα μαρτυρούν το ατυχές συμβάν. Όμως και πάλι κανείς επαγγελματίας που έπεσε θύμα κλοπής δεν θα ήθελε να μπει σε δικαστική περιπέτεια, καθώς τα δικαστικά έξοδα θα ήταν δυσανάλογα υψηλά σε σχέση με την αξία του καυσίμου που εκλάπη.

Κι αν κάποιοι γεμίζουν με παραβατική συμπεριφορά το ρεζερβουάρ τους, κάποιοι πρατηριούχοι – σε συνδυασμό με την πτώση της αγοραστικής κίνησης - ανησυχούν για το μέλλον της επιχείρησης τους και απεύχονται να έρθουν αντιμέτωποι με το οριστικό λουκέτο.

Ακόμη και η οικονομική ανισότητα, η ανέχεια, η ακρίβεια, η ανεργία, και το δικαίωμα του ανθρώπου στην αξιοπρέπεια δεν δικαιολογούν παρόμοιες τακτικές. Δικαιολογείται μόνο ως θεατρική παράσταση που ασκεί κριτική στην κοινωνία και στην οικονομία.