Εάν µάλιστα το Βrexit προκύψει σκληρό, δηλαδή µε τελωνεία, σύνορα και δασµούς, οι πολέµιοί του ισχυρίζονται ότι οι χαµένες θέσεις εργασίας θα πολλαπλασιαστούν. Μία έρευνα διατείνεται ότι θα χαθούν 100.000 θέσεις στις αυτοκινητοβιοµηχανίες της Γερµανίας, διότι οι Βρετανοί θα αγοράζουν λιγότερα γερµανικά αυτοκίνητα. Μία άλλη µελέτη ισχυρίζεται ότι θα χαθούν 59.000 (!) θέσεις στην Κίνα διότι οι Βρετανοί θα αγοράζουν λιγότερες κινέζικες κάλτσες. (Το θαυµαστικό αφορά την ακρίβεια, που προϋποθέτει µαγικές ιδιότητες, αφού είναι άγνωστη η δασµολογική επιβάρυνση, άρα αδύνατος ο υπολογισµός της ελαστικότητας ζήτησης.) Από την άλλη µεριά, οι Βρετανοί αντίπαλοι του Βrexit παραπονούνται ότι θα χαθούν θέσεις εργασίας µέσα στη Βρετανία, οι οποίες θα µεταφερθούν στο εξωτερικό. Αν, δηλαδή, πάρει κανείς τοις µετρητοίς όλες τις έρευνες, θα πιστέψει ότι το µόνο αποτέλεσµα του Brexit θα είναι η µείωση των θέσεων εργασίας παγκοσµίως, της Λαπωνίας περιλαµβανοµένης. Οι νεότεροι οικονοµολόγοι αγνοούν τι σηµαίνει υποκατάσταση εισαγωγών και αντιδρούν µπροστά στους δασµούς όπως τα παιδιά µπροστά στα τηλέφωνα µε καντράν. Ιδρώνουν και δεν µπορούν να τα χρησιµοποιήσουν. Είναι τέτοια η ιδεοληψία του «ελεύθερου εµπορίου», που το φόβητρο των δασµών επιφέρει ζάλη, πανικό και υστερία. Οσο βαδίζουµε προς το σκληρό Βrexit, τα φαινόµενα υστερίας θα πολλαπλασιαστούν και ενδέχεται οι πιο πανικόβλητοι να αρχίσουν να βλέπουν οράµατα και να ακούνε τον Ανταµ Σµιθ να ψιθυρίζει στο αυτί τους. Οι Βρετανοί εργαζόµενοι έχασαν στην τελευταία εικοσαετία το 20% του πραγµατικού εισοδήµατός τους, περίπου όπως και οι Ελληνες. Η διαφορά είναι ότι το Ηνωµένο Βασίλειο δεν αντιµετώπισε δηµοσιονοµική πτώχευση και η απώλεια εισοδήµατος δεν µπορεί να αποδοθεί στην «κρίση». Γι’ αυτό αποδίδεται στην ΕΕ. Οι πολέµιοι του Brexit παραβλέπουν ότι όσες θέσεις εργασίας χαθούν στην Κίνα λόγω δασµών, θα ανακτηθούν στη Βρετανία λόγω της υποκατάστασης των εισαγωγών µε βρετανική παραγωγή. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που οι Βρετανοί ψήφισαν υπέρ της εξόδου. Οπως οι εγκαταλειµµένοι σύζυγοι ανακαλύπτουν τη δεύτερη εβδοµάδα ότι οι κάλτσες δεν πλένονται µόνες τους, έτσι και οι νεότεροι οικονοµολόγοι θα ανακαλύψ ουν ότι υπάρχει ζωή, ακόµη και µε δασµούς και τελωνεία