Επιστροφή Σημίτη μαζί με Χρήστο Πρωτόπαπα

«Επαιξε» για τα καλά -µε το έναν ή τον άλλον τρόπο- το όνοµα του Κώστα Σηµίτη αυτές τις µέρες. Σε συζητήσεις µάλιστα για το ανώτερο πολιτειακό αξίωµα. Είναι και ο Τσουκάτος µε την κατάθεσή του για τη Siemens που ξύπνησε µνήµες άλλων εποχών. Νοµίζω όµως πως κάτι έλειπε για να αναβιώσει ολοκληρωτικά η εικόνα εκείνης της εποχής. Κι αυτό ήρθε µε τις δηµόσιες δηλώσεις που έκανε ο Χρήστος Πρωτόπαπας.

Ο πρώην υπουργός Τύπου (και Εργασίας), της κυβέρνησης του Κώστα Σηµίτη, ήταν αυτό ακριβώς που έλειπε. Στον γνώριµό του ρόλο. Αυτόν του εκπροσώπου. Γιατί έτσι πλέον τον θυµούνται οι περισσότεροι. Οχι ως πρόεδρο της ΟΤΟΕ (των τραπεζοϋπαλλήλων) ή ως πρόεδρο της ΓΣΕΕ, µια και από εκεί ξεκίνησε.

Οπως εύκολα διαπιστώνει κανείς, δεν έχει χάσει καθόλου µα καθόλου την ικανότητά του να «λέει τη γραµµή». Ετσι, λοιπόν, µας πληροφόρησε ότι το Κίνηµα Αλλαγής δεν πρόκειται να ψηφίσει για Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας τον Προκόπη Παυλόπουλο και πως θα προτείνει δικό του υποψήφιο. Μάλιστα είναι πολύ αισιόδοξος για το πόσο πολλά πρόσωπα υπάρχουν στον «ευρύτερο προοδευτικό χώρο».

Πώς οριοθετείται αυτός ο «χώρος», δεν το έχω καλοκαταλάβει. Πάντως αυτό που συµπέρανα από τα όσα είπε ο Χρήστος Πρωτόπαπας είναι πως πιστεύει ότι ο Προκόπης Παυλόπουλος ανήκει στον «ευρύτερο συντηρητικό χώρο». Αντιθέτως ο Ευάγγελος Βενιζέλος στον «προοδευτικό χώρο», αφού δεν αρνήθηκε, αλλά ούτε και επιβεβαίωσε, ότι θα µπορούσε να είναι αυτή η πρόταση του ΚΙΝΑΛ για Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας. Για το ποια είναι τα κριτήρια της «χωρικής τοποθέτησης», επίσης θα σας γελάσω. Πάντως όχι το αν κάποιος έχει θητεύσει αντιπρόεδρος σε µια «σκληρή» εκδοχή διακυβέρνησης της Νέας ∆ηµοκρατίας.

Μάλιστα, συνολικά για το ζήτηµα της προεδρικής εκλογής ο Χρήστος Πρωτόπαπας συµπέρανε ότι «η Νέα ∆ηµοκρατία είναι πιο κοντά στην πρότασή µας». Αυτό πάντως που µπορώ να σας πω µε σχετική σιγουριά είναι πως έχει µια µάλλον θετική πλευρά όλη αυτή η επαναφορά της σηµιτικής περιόδου στο πολιτικό προσκήνιο. Εστω και στο συµβολικό επίπεδο των προσώπων. Βλέπετε, όλα δείχνουν ότι τελειώνει µια πρώτη φάση αυτού που αποκαλέσαµε «οικονοµική κρίση». Χωρίς τίποτε να αποκλείει την έναρξη µιας καινούργιας στο άµεσο µέλλον. Οπότε καλό είναι να έχουµε µια πιο «ευρεία» θέαση των πραγµάτων. Να θυµόµαστε δηλαδή ότι τα περισσότερα από όσα συµβαίνουν τώρα έχουν τις ρίζες τους στο παρελθόν