Οταν το σύµπαν... σφυρίζει αδιάφορα

Προχθές, κάνοντας ζάπινγκ «έπεσα» σε ένα πρωινάδικο µε καλεσµένη µια 47χρονη ηθοποιό σε προχωρηµένη εγκυµοσύνη, µε τη φουσκωµένη κοιλιά της να ακουµπά στο τραπέζι του πάνελ. Στην ερώτηση του δηµοσιογράφου πώς τα κατάφερε να µείνει έγκυος σε αυτήν την ηλικία, εκείνη απάντησε µε ένα ελαφρύ µειδίαµα: «Οταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, ολόκληρο το σύµπαν συνωµοτεί για να γίνει η επιθυµία σου πραγµατικότητα». Τι να εννοούσε άραγε η ηθοποιός;

Οτι οι πλανήτες Ερµής, Αφροδίτη και Αρης, που αποτελούνται κυρίως από πετρώµατα και µέταλλα, συνωµότησαν µε τον ∆ία και τον Κρόνο, που αποτελούνται από υδρογόνο και ήλιο, και άλλους δύο ακόµη, τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα, που αποτελούνται από νερό, αµµωνία και µεθάνιο, για να υποδεχτεί η εν λόγω ηθοποιός σε λίγους µήνες τον διάδοχο, ως εκ θαύµατος και ως άλλη Παρθένος Μαρία που της ανήγγειλε το χαρµόσυνο γεγονός ο άγγελος κρατώντας έναν λευκό κρίνο; Αχ, βρε Κοέλιο, έκαψες πολύ κόσµο. Εσύ βέβαια ήθελες να µιλήσεις για τη δύναµη της θέλησης. Που σαφώς είναι τεράστια η δύναµη την οποία έχουµε να ξεπερνάµε τους εαυτούς µας, που συχνά καταδιώκονται από ενοχές, φοβίες, δεισιδαιµονίες, αίσθηµα κατωτερότητας και έλλειψη δράσης.

Οι περιοριστικές αντιλήψεις γύρω από το άτοµό µας, άλλωστε, εκκολάπτουν σκεπτοµορφές, τα «ενεργειακά πακέτα» δηλαδή που µεταφέρονται συνειδητά ή ασυνείδητα και ευθύνονται για την πραγµάτωση κάποιου συγκεκριµένου σκοπού.

Γι’ αυτό µην ψάχνετε στο µακρινό ηλιακό σύστηµα, στους πλανήτες και τους δορυφόρους τους, στους αστεροειδείς και τους κοµήτες τους, στους Κενταύρους και στη διαπλανητική σκόνη το θαύµα. Οι µοναδικές δεξιότητες και ικανότητες που κατέχει ο καθένας από εµάς είναι αρκετές, αν αυτές µπουν σε πλήρη λειτουργία, να φέρουν την αυτοπραγµάτωση και το θαύµα. Πιάνοντας πρώτα ένα νοητικό «νυστέρι» και αποκόπτοντας όλες τις επίκτητες εµπειρίες και τα τραυµατικά βιώµατα που λειτούργησαν ως διαθλαστικός φακός για την ιδέα που έχουµε για τον ίδιο µας τον εαυτό.

Τη βαθύτερη γνώση την έχουν µόνο τα κύτταρα του νευρικού µας συστήµατος και µόνο αυτά µπορούν να µας καθοδηγήσουν µε ασφαλή βήµατα στη µέγιστη απόδοση του καθενός από εµάς. Μόνο εµείςοι ίδιοι γνωρίζουµε τα υπέρτατα όνειρά µας και τις επιδιώξεις µας, αναζητώντας το πραγµατικό νόηµα της ύπαρξής µας. Και µόνο εµείς οι ίδιοι µπορούµε να κατευθύνουµε την προσωπική µας εξέλιξη µέσα από τη δράση και τη δηµιουργία. Ούτως ή άλλως, όταν θέλουµε κάτι πολύ εµείς, το υπόλοιπο σύµπαν θα... σφυρίζει αδιάφορα.