Εκλογικός «Ιλισός»

Ο Ιλισός είναι γνωστό από το 2018 ότι διάβρωσε µε τη ροή του το υπέδαφος και οδήγησε στη διακοπή των δροµολογίων του τραµ από το Φιξ στο Σύνταγµα.

Μπορεί το κράτος να διαθέτει εκείνο το διάστηµα διπλάσιες σχεδόν κάλπες και εκλογικό υλικό, και εν µέρει το πρόβληµα µεγάλων καθυστερήσεων στην εκλογική διαδικασία να έχει κάπως αποµειωθεί, αλλά οι καλοί λογαριασµοί κάνουν τις πετυχηµένες εκλογές και αυτός είναι ένας τοµέας που δεν φηµιζόµαστε, διαχρονικώς, για τους λογαριασµούς µας.

∆εν είναι µόνο το ενδεχόµενο µειωµένης προσέλευσης και προβληµάτων στις µεγάλες ηλικίες, ακόµη και σύγχυσης των ψηφοφόρων (που είναι το λιγότερο πιθανό σενάριο να συµβεί). Κυρίως τα αποτελέσµατα θα πρέπει να καταµετρηθούν και να περάσουν από τον δικαστικό αντιπρόσωπο, δύο ή τρεις φορές, ξεχωριστά και ανεξάρτητα, και αυτό µου φαίνεται προβληµατικό. Εννοώ πως ακόµη και αν δοθεί προτεραιότητα, όπως είναι φυσικό, στις πολιτικές εκλογές µπορεί να υπάρξουν αποτελέσµατα που θα οδηγήσουν σε παραπάνω από ένα ξενύχτια.

Από την άλλη, ακόµη και αν υπάρξουν διπλάσιες ή τριπλάσιες αίθουσες, ώστε η κάθε ψηφοφορία να ακολουθήσει την ισχύουσα, δεν θα είναι ικανή να φορτώσει πολλές οµάδες ψηφοφόρων στο να δαπανήσουν τριπλάσιο χρόνο ώσπου να ολοκληρώσουν το δικαίωµά τους.

Αλλά αυτά τα γνωρίζουν άριστα οι ιθύνοντες και ας τους αφήσουµε να ενεργήσουν αποτελεσµατικά. Να υπενθυµίσω, πάντως, ότι στην περίπτωση του Ιλισού, µια κάπως αρχαιότερη ιδέα φαίνεται να κερδίζει έδαφος: να ξαναγίνει, τοπικά και σηµειακά, ορατή η κοίτη του Ιλισού και η γραµµή του τραµ να βαίνει κατά µήκος της νέας, ανοιχτής κοίτης. Και έτσι θα λυθεί το πρόβληµα του ποταµού.

Μόνο που αυτό που ερευνάται θα πάρει µερικά χρονάκια για να υλοποιηθεί, ενώ οι εκλογές δεν έχουν τέτοιο προνόµιο. Σε εκατό µέρες δεν γίνονται θαύµατα και το σηµειώνω όχι ως ένσταση, αλλά ως προβληµατισµό.