Περί δανείων

Το γεγονός ότι η χορήγηση ενός ενυπόθηκου δανείου 100.000 ευρώ αναδεικνύεται σε πρώτη είδηση πανελλαδικής εµβέλειας δεν χαρακτηρίζει ούτε το δάνειο, ούτε τον δανειζόµενο, ούτε τον δανειστή χαρακτηρίζει το πιστωτικό σύστηµα. Το χαρακτηρίζει ως σύστηµα στα χαρτιά το οποίο αδυνατεί να ανταποκριθεί στον στοιχειώδη ρόλο του, δηλαδή τη χορήγηση δανείων8 σαν λεωφορείο χωρίς ρόδες, σαν τρόλεϊ χωρίς ηλεκτρισµό, σαν κάτι άχρηστο εν γένει.

Ο λόγος είναι γνωστός. Τον δίδασκαν στα δηµοτικά σχολεία τον 19ο αιώνα και τον γνώριζαν οι πάντες, εκτός από τους ίδιους τους τραπεζίτες: O,τι µη απαραίτητο καταναλώνεις σήµερα θα το στερηθείς αύριο. Οι τραπεζίτες -όχι αορίστως οι τράπεζες- ανάλωσαν τα διαθέσιµά τους σε πιστωτές µε ελλιπή ή οριακή πιστωτική ικανότητα. Αυτοί αφαίρεσαν τις ρόδες από τα λεωφορεία και τις βέργες από τα τρόλεϊ. Και οι µεν πιστωτές τιµωρήθηκαν και εξακολουθούν να τιµωρούνται: Είτε κατάντησαν «κόκκινοι», έρµαια της απειλής να χάσουν την όποια περιουσία τους απέµεινε· είτε µε ρυθµίσεις και διευκολύνσεις εξακολουθούν να αποπληρώνουν, σωρεύοντας χρέη σε άλλους τοµείς της ζωής τους.

Οι τραπεζίτες, όµως; Ουδείς τους άγγιξε. Ουδείς είπε καν τα ονόµατά τους. Ποιοι ήταν εκείνοι που έδιναν εντολές αφειδούς χρηµατοδότησης, χωρίς να τηρούνται οι παραδοσιακοί κανόνες που αφορούσαν τον πιστοληπτικό κίνδυνο; Ποιοι οργάνωναν το τηλεφωνικό κυνήγι των ανύποπτων πιστοληπτών; Ποιοι ήταν εκείνοι που διακήρυσσαν, κρυµµένοι πίσω από τίτλους ακριβών αµερικανικών πανεπιστηµίων, ότι το ποσοστό χρέωσης των ελληνικών νοικοκυριών ήταν χαµηλό σε σύγκριση µε το ΑΕΠ; Τι απέγιναν όλοι αυτοί;

Αλλά και νωρίτερα ακόµη ποιοι ήταν εκείνοι που επέβαλαν τη χαώδη επέκταση του τραπεζικού δικτύου που τετραπλασίασε τον αριθµό των υποκαταστηµάτων, επιβαρύνοντας τις τράπεζες µε προβλέψιµα και αχρείαστα λειτουργικά κόστη; Ούτε εκείνοι έχουν ονόµατα; O,τι και αν κάνει η κυβέρνηση µε τα δάνεια σε καθυστέρηση, πολιτική κάθαρση δεν θα υπάρξει χωρίς τη δηµόσια στηλίτευση (διότι έχει επέλθει παραγραφή για τον µεγάλο όγκο των δανείων) των τραπεζιτών που κατέστρεψαν τις τράπεζες και τη χώρα.

Είναι πονηρό πράγµα το δάνειο. Πρέπει να το προσέχουν αυτό οι πολιτικοί αρχηγοί, γιατί και αυτοί άρχισαν τελευταίως να δανείζονται βουλευτές και πολιτευτές, ο ένας από το κόµµα του άλλου. Ωραία είναι όταν εισπράττεις το παραδάκι, µπορεί όµως να ρεζιλευτείς όταν έρχεται η ώρα να το ξεπληρώσεις