Γιατί «θύµωσε» ο Γιώργος Παπανδρέου

Θα µπορούσε ο Γιώργος να ανταποκριθεί στο κεντροαριστερό προσκλητήριο του Τσίπρα; Κι αν αυτός µπορούσε, θα «άντεχε» ο ΣΥΡΙΖΑ να συστεγαστεί µαζί του; Τα ερωτήµατα δεν διατυπώνονται στο κενό.

Προκύπτουν από τη φιλολογία των ηµερών που ήθελε τον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να βολιδοσκοπείται από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και από την υψηλής έντασης ανακοίνωση του ίδιου, µε την οποία έδωσε τέλος και στα σχετικά σενάρια. Για να βάλουµε τα πράγµατα σε µια σειρά, θέµα «µεταγραφής» του Γιώργου δεν ετέθη ποτέ – και ούτε θα µπορούσε, άλλωστε.

Αυτό που συνέβη είναι ότι µε φόντο τη δηµοσκοπική και πολιτική πίεση που υφίσταται το Κίνηµα Αλλαγής, την υπουργοποίηση των Μωραΐτη - Τόλκα, καθώς και τις δηµόσιες τοποθετήσεις στελεχών της Κεντροαριστεράς υπέρ της σύγκλισης των δυνάµεων του προοδευτικού χώρου, στα δηµοσιογραφικά γραφεία άρχισε να συζητείται εκ νέου το θέµα των σχέσεων του πρώην πρωθυπουργού µε τη Φώφη Γεννηµατά και τα σενάρια της επόµενης µέρας.

Η πρόσφατη οµιλία Παπανδρέου στη Θεσσαλονίκη, όπου τάχθηκε ανοιχτά υπέρ της Συµφωνίας των Πρεσπών, αναθέρµανε -και δικαιολογηµένα- τη σχετική συζήτηση, καθώς ο Γιώργος εµφανίσθηκε να επικροτεί µε θέρµη µια πολιτική της κυβέρνησης που απορρίπτουν κατηγορηµατικά η ηγεσία και ο κεντρικός µηχανισµός του Κινήµατος Αλλαγής.

Απ’ τη µία οι Πρέσπες, απ’ την άλλη οι πληροφορίες που έφεραν τον Γιώργο να παρίσταται σε εκδήλωση που οργανώνεται την µεθεπόµενη εβδοµάδα µε τη συµµετοχή του Τσίπρα και του Μπούλµαν, δεν ήθελε και πολύ ώστε από τη δηµοσιογραφική σεναριολογία να περάσουµε στην ανησυχία, αν όχι και στον εσωκοµµατικό εκνευρισµό.

Οι δηλώσεις συµπάθειας προς τον Παπανδρέου από ορισµένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξαν απλώς το… κερασάκι σε µία τούρτα εξαιρετικά δύσπεπτη για να την καταναλώσει το Κίνηµα Αλλαγής. Η ανακοίνωση του Γιώργου, µε την οποία δηλώνει ότι δεν τον αφορά «καµία άθλια φιλολογία, µεθόδευση ή εργαλειοποίηση, που εντάσσεται στο δυσάρεστο κλίµα του ευτελισµού της πολιτικής και των τυχοδιωκτικών επιδιώξεων», κλείνει µια σεναριολογία προορισµένη ούτως ή άλλως να διαψευσθεί, αφήνει ανοιχτή ωστόσο τη συζήτηση για την πολιτική γραµµή του ΚΙΝΑΛ και για τις θέσεις του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ και των συνεργατών του.

Όσοι έχουν συνηθίσει να διαβάζουν και πίσω από τις λέξεις διαπίστωσαν, άλλωστε, ότι, ενώ το ΚΙΝΑΛ οδεύει προς συνέδριο οµογενοποίησης που θα καταργήσει ουσιαστικά τις ιδρυτικές συνιστώσες, στην ανακοίνωση Παπανδρέου γίνεται ειδική µνεία στο ΚΙ∆ΗΣΟ, το οποίο εµφανίζεται να διαφυλάττει ισοδύναµα µε το Κίνηµα Αλλαγής τους πολιτικούς σκοπούς όσων συµπορεύονται µε τον Γιώργο.

Κοινό µυστικό στον χώρο της Κεντροαριστεράς αποτελεί, άλλωστε, ότι δεν είναι το «Μακεδονικό» το µόνο που χωρίζει τον πρώην πρωθυπουργό από την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ. Μπορεί το περιβάλλον αστάθειας που προκαλεί η καθυστέρηση ανακοίνωσης της υποψηφιότητας του Γιώργου στην Πάτρα να µην ενθαρρύνει ανοιχτές συζητήσεις, αλλά στο τραπέζι βρίσκεται πάντοτε η διαφωνία του µε τη γραµµή «στρατηγικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ», που φέρνει το ΚΙΝΑΛ κοντύτερα στη Νέα ∆ηµοκρατία.

Ακολουθήστε το ethnos.gr στο Instagram