Βία είναι να μην κοιμάσαι ήσυχος τα βράδυα - Γιατί βλέπεις πλέον εφιάλτες - Ότι θα σου συμβεί το ίδιο κακό πάλι και πάλι

Στην ελληνική μυθολογία η Βία ήταν θεότητα, η προσωποποίηση της βίας. Η Βία, ο Κράτος, ο Ζήλος και η Νίκη αναφέρονται από τον Ησίοδο στη Θεογονία του ως αδέλφια, τέκνα της Στυγός και του Πάλλαντα. Η Βία και τα αδέλφια της ήταν μόνιμοι συνοδοί του Δία: είχαν αυτή την τιμή, αφότου είχαν πολεμήσει στο πλευρό του κατά την Τιτανομαχία μαζί με τη μητέρα τους. Ο Αισχύλος, στην τραγωδία του Προμηθεύς Δεσμώτης, παρουσιάζει τη Βία και το Κράτος ως υπηρέτες και πιστούς εκτελεστές του Δία, να βοηθούν τον Ήφαιστο να δέσει τον Προμηθέα στα βράχια του Καυκάσου.

Η βία ωστόσο στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε δεν είναι «μυθολογία». Παρατηρώντας όι στο κέντρο της επικαιρότητας βρίσκεται η βία κάθε μορφής. Ένα φαινόμενο διαχρονικό και πολυπρόσωπο.

Συχνά τα μέλη μίας κοινωνίας έρχονται αντιμέτωπα με όλο το φάσμα της βίας. Μέσα στην οικογένεια, στον επαγγελματικό στίβο ή ακόμη και στις ερωτικές σχέσεις μπορεί να ασκηθεί βία.

Η βία εξαναγκάζει, κυριαρχεί, πληγώνει και απομονώνει. Όποιος ασκεί βία επιβάλλει υπό μία έννοια την εξουσία έναντι του άλλου ή των άλλων που την υφίστανται. Θύτης και θύμα «παίζουν» ένα αδυσώπητο παιχνίδι εξουσίας που αποβλέπει στην διατήρηση της κυριαρχίας και του ελέγχου της συμπεριφοράς του θύματος.

Η βία μεταμορφώνεται και λαμβάνει πολλές μορφές. Και καμία από αυτές δεν συνάδει με τον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αφού έχει ως απότοκο τη ψυχολογική ή και σωματική βλάβη, ή ακόμη και τον θάνατο.

Βία είναι να μην κοιμάσαι ήσυχος τα βράδυα. Γιατί βλέπεις πλέον εφιάλτες. Ότι θα σου συμβεί το ίδιο κακό πάλι και πάλι.

Κανείς δεν θέλει να του ακηθεί βία. Άλλωστε είναι η πλέον δυσάρεστη εμπειρία, που μπορεί να βιώσει κάποιος με όποια μορφή και αν εκφραστεί.

Σοκ, φόβος, δυσπιστία, ενοχή και δυσφορία. Άγχος, θλίψη, την απομόνωση, κατάθλιψη, ανασφάλεια και χαμηλή αυτοεκτίμηση.

Όμως και διαταραχές στον ύπνο ή στη διατροφή, αλλά και ευρύτερα ψυχοσωματικά συμπτώματα. Ή πάλι κατανάλωση αλκοόλ και ουσιών. Και ακόμη χειρότερα κάποια θύματα της βίας καταφεύγουν ακόμη και στην αυτοκτονία διαβλέποντας εκεί την έσχατη λύση για την λύτρωση τους.

Πολύμορφη, επικίνδυνα και εξαπλωμένη σε ποικίλα πεδία: σωματική βία, σεξουαλική βία, λεκτική βία, ψυχολογική βία, πολιτιστική και πνευματική βία, χρηματοοικονομική βία, παραμέληση. Και επιπλέον η βία είναι η «δίδυμη αδελφή» της εγκληματικότητας.

Με τους τηλεοπτικούς μας δέκτες να μεταφέρουν τις δυσάρεστες ειδήσεις. Για παιδιά που βιάστηκαν από τον πατέρα ή τον πατριό. Τον φίλο της μητέρας ή από κάποιον μακρινό θείο. Γυναίκες που εξυβρίζονται φρικτά ή ξυλοκοπούνται από τον σύζυγο τους. Ή δυστυχώς κάποιες από αυτές καταλήγουν στην αίθουσα του νεκροτομείου. Και ένας μεροκαματιάρης που βρέθηκε μαχαιρωμένος στο ψιλικατζίδικο με κίνητρο τη ληστεία. Οι τηλεθεατές μπορούν να πατήσουν το κουμπί στο τηλεκοντρόλ και μεμιάς η οθόνη να σβήσει. Τα θύματα της κάθε λογής βίας όμως δεν μπορούν να κάνουν το ίδιο. Δεν υπάρχει «τηλεκοντρόλ» που να κατευνάζει το μένος των θυτών.