Η προϋπόθεση της κανονικότητας

Οι προσλήψεις χιλιάδων εργαζοµένων στην καθαριότητα των δήµων, τη «Βοήθεια στο Σπίτι» και την Εκπαίδευση, τον «οδικό χάρτη» των οποίων παρουσιάζει σήµερα το «Εθνος», είναι ακόµα µία ένδειξη της ζητούµενης από όλους -πέρα από κοµµατικές εντάξεις και πολιτικές απόψεις- επιστροφής στην κανονικότητα.

Μπορεί ακόµα να είµαστε στην αρχή της πορείας εξόδου από την κρίση, η οποία δεν εξαρτάται µόνο από εµάς αλλά και από πολλούς εξωτερικούς παράγοντες, που δεν µπορούµε να επηρεάσουµε, µπορεί ακόµα να παραµένουν υπερβολικά πολλές δεσµεύσεις και η χώρα να εξακολουθεί να είναι σε αυστηρή εποπτεία, αλλά είναι πλέον γεγονός αναµφισβήτητο ότι έχει αρχίσει πολύ προσεκτικά, βήµα βήµα, να χαράσσεται ένας «οδικός χάρτης» προς το µέλλον.

Και εδώ υπάρχει ένα κοµβικό σηµείο το οποίο δεν επιτρέπεται να προσπεράσουµε. Οτι αυτή η έξοδος, αυτός ο «οδικός χάρτης» στην επόµενη δεκαετία, η θέση της χώρας µας στις νέες συνθήκες που διαµορφώνονται στα Βαλκάνια, στην Ευρώπη και στον κόσµο, δεν µπορεί να απειλείται από δευτερεύουσες αντιθέσεις και ανούσιες αντιπαραθέσεις.

Η συζήτηση, παραδείγµατος χάριν, για τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσµατα, για τα οποία όλοι συµφωνούν ότι αποτελούν πρόβληµα, δεν µπορεί να γίνεται µε όρους προεκλογικούς, προς χάριν τηλεοπτικών ή άλλων εντυπώσεων. ∆ιότι το ζήτηµα δεν είναι ποιος θα υποσχεθεί ότι θα µειωθούν περισσότερο, αλλά να υπάρξει εγκαίρως ουσιαστική µείωση.

Και στην προσπάθεια µείωσής τους, στην προβολή µιας άλλης, κοινής για τη χώρα κατεύθυνσης, στη διόρθωση ρυθµίσεων που ήδη επιβλήθηκαν, είναι λογικό να µετράνε -και µάλιστα πολύ- η συνεννόηση και οι συνεργασίες