Ο Βαγγέλης προβάρει τα «φράγκικα»

Ολα δείχνουν µάλιστα ότι ο πρώην (και για λίγους αλλά ζόρικους µήνες) πρόεδρος της Νέας ∆ηµοκρατίας θα καταφέρει χωρίς προβλήµατα να «προσγειώσει» το αναµφισβήτητο ταµπεραµέντο του στην κα ρδιά της Ευρώπης.

Τώρα το πόσο αυτό θα εκτιµηθεί από τους γραφειοκράτες του Ευρωκοινοβουλίου, τα λόµπι και απ’ όλα εκείνα τα απόκοσµα είδη πολιτικών που φωλιάζουν στην πρωτεύουσα των Βέλγων είναι ένα ερώτηµα που θα απαντηθεί στο µέλλον. Για την ώρα, ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού ψηφοδελτίου της Νέας ∆ηµοκρατίας οργώνει την Ελλάδα. Σαν πιστός στρατιώτης της παράταξης.

Οσοι προσέχουν τις οµιλίες του -κι εγώ το κάνω- βλέπουν να τηρεί όλα «τα προβλεπόµενα». Κυρίως τις αναφορές στη «Νέα ∆ηµοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη», µε τον νυν πρόεδρο να αναφέρεται τρεις ή τέσσερις φορές. Σε σηµείο που εύλογα αναρωτιέται κανείς πού είναι εκείνος ο Βαγγέλης Μεϊµαράκης που πριν από έναν χρόνο αποκάλεσε «τζάµπα µαγκιά» την καταψήφιση νοµοσχεδίων του ΣΥΡΙΖΑ απαραίτητων -όπως εκτιµούσε- για τη χώρα. Ο Βαγγέλης Μεϊµαράκης που διέβλεψε πού θα κατέληγε το πράγµα και ζήτησε να εξαιρεθεί από την Επιτροπή Συνταγµατικής Αναθεώρησης.

Κάπου εκεί είναι κι εκείνος ο Βαγγέλης. Μόνο που πρέπει να ψάξεις λίγο για να τον βρεις. Κυρίως στα σηµεία των οµιλιών του όπου αναφέρει ότι «η Ν∆ είναι κατεξοχήν ένα ευρωπαϊκό κόµµα, το κόµµα που έβαλε τη χώρα στην Ευρώπη, που πάλεψε να µείνει στην Ευρώπη».

Μην έχετε αµφιβολία ότι αναφέρεται κατά βάση στον περίεργο Αύγουστο και Σεπτέµβρη του 2015. Τότε που η Ν∆ ψήφισε µαζί µε τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλα κόµµατα το 3ο µνηµόνιο. Τότε που στις οµιλίες του ως αρχηγός της αξιωµατικής αντιπολίτευσης, πρώτα και πριν απ’ όλα αναφερόταν στην αναγκαιότητα των συναινέσεων, κι ας έρχονταν οι εκλογές στις οποίες η Ν∆ τελικά έχασε. ∆ηλαδή… καµία σχέση µε αυτό που κάνει η σηµερινή Νέα ∆ηµοκρατία. ∆εν γνωρίζω τι επιλογές είχε ο Βαγγέλης Μεϊµαράκης για τη συνέχεια της παρουσίας του στην πολιτική ζωή. Ούτε µε ποια κριτήρια πήρε τις αποφάσεις του. ∆ύο πράγµατα είναι όµως σαφή: πως ό,τι υποσχέθηκε στη Νέα ∆ηµοκρατία το τηρεί, και ότι µάλλον τον πραγµατικό πολιτικό λόγο του θα τον ακούσουµε όταν θα είναι πλέον ευρωβουλευτής.