Αδύνατον να συζητάµε αν πρέπει να «διαποµπεύεται» πρώην βουλευτής που καταδικάστηκε για παιδεραστία

Η απόφασή σου να εκτεθείς στη δηµόσια ζωή ζητώντας από τους συµπολίτες σου την ψήφο τους για την ύψιστη τιµή που µπορούν να σου κάνουν, να σε στείλουν να τους εκπροσωπήσεις ως εκλεκτός στον ναό της δηµοκρατίας, εµπεριέχει ένα τεράστιο βάρος υποχρεώσεων και κανόνων που οφείλεις να τους τηρείς ευλαβικά.

Και δεν αναφέροµαι σε κανόνες αισθητικής, τύπων και τρόπων, που κι αυτοί έχουν βέβαια τη σηµασία τους, αλλά µε µικρότερο ειδικό βάρος. Αναφέροµαι σε κανόνες και συµπεριφορές τιµής, αξιών, ήθους, συνέπειας και αρχών που σε καθιστούν διάφανο και κρυστάλλινο έναντι πολιτικών εχθρών και φίλων. Το βουλευτικό έδρανο δεν είναι εκεί για να κρύψει τις ποµπές, τις αδυναµίες και ίσως τις ανοµίες σου. Το αντίθετο. Είναι εκεί για να προβάλει δηµόσια και χωρίς σκιές το απόλυτο είναι σου µε ό,τι αυτό κουβαλάει, πνευµατικά, πολιτικά, ηθικά, πολιτισµικά και προσωπικά.

Η δηµόσια εικόνα ενός/µιας βουλευτή δεν είναι ένα στιγµιαίο φωτογραφικό ενσταντανέ χωρίς παρελθόν και µέλλον. Είναι όσα ήσουν, είσαι και θα είσαι. Και κάθε φορά θα κρίνεσαι ανοιχτά. Για όλα.

Και θα οφείλεις να έχεις απαντήσεις ή να υφίστασαι την κριτική, τις συνέπειες ή το µένος για τις επιλογές ή τις πράξεις σου. Αν µάλιστα οι συµπερι φορές ή οι πράξεις σου υπερβαίνουν προκλητικά τους βασικούς συνταγµατικούς κανόνες, τους νόµους και τις αρχές της δηµοκρατίας, τότε η εκδήλωση των συνεπειών θα πρέπει να είναι διπλά έντονες και παραδειγµατικές. Τότε µόνο ο πολίτης θα αισθανθεί την αξία της ουσίας της δηµοκρατίας και τότε µόνο ο υποψήφιος ή ο εκλεγµένος θα αντιληφθεί το απόλυτο βάρος και την ευθύνη της θέσης και του ρόλου του. ∆εν είναι δυνατόν να συζητάµε αν πρέπει να «διαποµπεύεται» ένας πρώην βουλευτής που καταδικάστηκε για παιδεραστία. Αν είναι µία φορά ένοχος, η ιδιαίτερη ιδιότητά του, έστω και από το παρελθόν, τον καθιστά δύο φορές ένοχο.