Πεπ Γκουαρντιόλα και Γιόυργκεν Κλοπ στην Τούμπα

Ο Πεπ Γκουαρντιόλα και ο Γιόυργεν Κλοπ, μετά από την κόντρα τους το Σάββατο στην Πρέμιερ Λινγκ, με νίκη του πρώτου, πήραν το αεροπλάνο, ήρθαν στην Τούμπα, μεταμορφώθηκαν σε Ρασβάν Λουτάσκου και Ματίας Αλμέιδα και συγκρούστηκαν ξανά. Μόνο που αυτή τη φορά νίκησε ο δεύτερος.

Στο παιχνίδι του ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ συγκρούστηκαν, για το μέγεθος της Ελλάδας βεβαίως, δύο σχολές του ποδοσφαίρου. Αυτή του Γκουαρντιόλα με ποδόσφαιρο ‘χτισίματος’ των επιθέσεων που εκφράζει ο ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου και εκείνη του πρέσινγκ και άμεσου γρήγορου επιθετικού ποδοσφαίρου, του Κλοπ, που παίζει η ΑΕΚ του Αλμέιδα.

Κατ’ αρχήν είναι πολύ ευχάριστο να βλέπουμε στην Ελλάδα σωστό, έστω προσπάθεια για σωστό ποδόσφαιρο, παγκόσμιες τάσεις, τακτικές και όχι ένα γενικό τουρλουμπούκι.

Μια δεύτερη παρατήρηση είναι ότι, μολονότι στην αυθεντική σύγκρουση τους το Σάββατο στην Αγγλία, επικράτησε ο Γκουαρντιόλα, τα δύο συστήματα χθες στην Τούμπα ήταν ισοδύναμα και θα έπρεπε να έρθουν ισόπαλα. Έβαλε το γκολ η ΑΕΚ, όπως θα μπορούσε και ο ΠΑΟΚ αλλά στις εντυπώσεις ήταν ισόπαλα.

Όπως σχεδόν ισόπαλα είναι παγκοσμίως, καταγράφοντας κατά καιρούς νίκες το ένα εναντίον του άλλου, όπως για παράδειγμα το 4-1 της Σίτυ επί της Λίβερπουλ. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο όμως το σύστημα Γκουαρντιόλα που εξέφραζε η Ισπανία, κατέρρευσε.

Άρα και τα δύο είναι ισάξια και η επιτυχία εξαρτάται από την ποιότητα μα και τους κατάλληλους παίκτες, την κατάσταση που βρίσκονται, την ψυχολογία, τη μέρα, ακόμη και την τύχη.

Τι είδαμε την Κυριακή

Η ΑΕΚ παίζει κατ’ αρχή ένα physical game με αθλητικούς, ορισμένους σωματώδεις, παίκτες, πολλή δύναμη, τρέξιμο και πίεση στο χώρο του κέντρου (και ψηλά), με άμεσες επιθέσεις μετά από την ανάκτηση της μπάλας. Με απλούς, συμβατικούς και σωστούς συνδυασμούς. Όταν έχει κατοχή δεν ‘χτίζει’ σχεδόν ποτέ επιθέσεις με πολλές πάσες αλλά κάνει μεγάλες μπαλιές προς τους επιθετικούς της. Ποντάρει ότι με την ποιότητα την μαχητικότητα και τη δύναμή τους θα αξιοποιήσουν κάποιες για δημιουργία κινδύνων, ενώ στις περισσότερες που κόβονται ξεχύνεται για τη δεύτερη μπάλα.

Αυτό ακριβώς έκανε, όσο είχε δυνάμεις, με τη διαφορά ότι σε όλο τον αγώνα είχε στα χέρια το επιθυμητό για 80’ και το ιδανικό για τα τελευταία 15’ σκορ. Όταν η ΑΕΚ πιέζει για σκορ είναι ευάλωτη σε αντεπιθέσεις, όπως συνέβη στο 1-3 με τον Ολυμπιακό, αλλά και στο προηγούμενο 2-0 του ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Αν σκοράριζε στην αρχή ο Ολιβέιρα πιθανόν να είχαμε ένα ίδιο παιχνίδι και ένα ίδιο σκορ με το προηγούμενο.

Ο ΠΑΟΚ, υπό αυτές τις συνθήκες, δεν κατάφερε στο πρώτο ημίχρονο, εκτός από ένα ούτε ολοκληρωμένο 10λεπτο στην αρχή (τότε που είχε το οφσάιντ-δοκάρι του Ολιβέιρα) να κάνει το γνωστό του παιχνίδι. Η ΑΕΚ επέβαλε το δικό της, επικουρούμενη από το γεγονός πως κέρδιζε σχεδόν όλες τις μονομαχίες στον αέρα και τις περισσότερες στο έδαφος. Το παιχνίδι πήγε σε δύναμη, σε σκληρά μαρκαρίσματα, σε διαμαρτυρίες και η ΑΕΚ είχε τις λίγες ευκαιρίες να σκοράρει. Θα έπρεπε να πάει νικήτρια στα αποδυτήρια.

Στο δεύτερο ημίχρονο η ΑΕΚ δεν είχε την ίδια δύναμη. Άλλωστε είχε επτά παίκτες άνω των 30 ετών εκ των οποίων οι τέσσερις άνω των 34. Έκανε βεβαίως και αλλαγές. Ο ΠΑΟΚ σιγά-σιγά άρχισε να κάνει το παιχνίδι του και να επιβάλλεται. Εκεί μέτρησε η αδυναμία στο σκοράρισμα και η ατυχία στο δοκάρι. Υπήρξαν ευκαιρίες για τρία σουτ ελεύθερα μέσα από την περιοχή που κατέληξαν σε κάτι …τζούφιο. Ο Λουτσέσκου το απέδωσε σε κακή ψυχολογία των παικτών του. Η ποιότητα παικτών της ΑΕΚ έφερε το γκολ. Η άμυνα του ΠΑΟΚ, καλή γενικά, έχασε φάσεις και λειτούργησε αστεία στο γκολ. Μην ξεχνάμε ότι σε ροή αγώνα έφαγε τρία γκολ, ενώ ο ΠΑΟΚ σε ροή είχε απλά δύο δοκάρια.

Το μέλλον

Όσον αφορά τα δύο ποδόσφαιρα, όπως τα είδαμε μέχρι στιγμής σε τρεις κόντρες και μια που θα έχουμε κατά πάσα πιθανότητα άλλες δύο φέτος, η νίκη εξαρτάται από την κατάσταση των παικτών και το πώς ο κάθε στρατηγός θα προσπαθήσει να επιβάλει παιχνίδι και να εξουδετερώσει τον άλλο.

Θεωρητικά, το παιχνίδι Γουαρντιόλα – Λουτσέσκου έχει κάποιο προβάδισμα, αρκεί να υπάρχουν οι κατάλληλοι παίκτες. Μην ξεχνάμε με ποιους παίκτες το έπαιζε ο ΠΕΠ στην Μπαρτσελόνα, το παίζει τώρα στη Σίτυ, αλλά δεν το έπαιξε πολύ στη Μπάγερν. Ο Ρασβάν το παλεύει με λιγότερα εργαλεία. Για να επιβληθείς σε ανώτερους σωματικά παίκτες όπως εκείνοι της ΑΕΚ πρέπει να έχεις πολύ ανώτερους τεχνικά, να τους τρέξεις, να τους κουράσεις. Πρέπει πνευματικά να είσαι ανώτερος και συνολικά και τη συγκεκριμένη μέρα, διότι είναι πιο εγκεφαλικό. Αλλά να μην χάνεις και σε όλες τις διεκδικήσεις.

Αν δεν υπάρχουν αυτοί, έχει κάποιο προβάδισμα το σύστημα Κλοπ – Αλμέιδα. Είναι πιο φυσικό, πιο αυθόρμητο ποδοσφαιρικά, αν έχεις δυνάμεις. Είδαμε ότι με ακέραιες δυνάμεις η ΑΕΚ επιβάλλεται αλλά μόλις πέσει τα ηνία τα παίρνει ο ΠΑΟΚ. Επίσης η ΑΕΚ, αν μείνει πίσω στο σκορ, δυσκολεύεται και τρώει αντεπιθέσεις. Πιθανότερο είναι να φάει κι άλλο παρά να ισοφαρίσει.

Άρα ασφαλής πρόβλεψη δεν μπορεί να γίνει. Είναι ένα μπρα ντε φερ που θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες, μερικοί των οποίων απρόβλεπτοι για εκείνη την ημέρα.