Τοξικότητα και καθημερινότητα

Η προεκλογική περίοδος έχει ανάψει για τα καλά. Όσοι θεωρούσαν ότι το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, θα ασκήσει μία πίεση, ώστε ο πολιτικός λόγος να είναι χαμηλών τόνων, πιο ήπιος, πιο ουσιώδης, πιο συγκρατημένος, έχουν ήδη διαψευστεί.

Υπάρχει η συνήθης εκλογική μάχη, όπου το φως δίνει τη μάχη με το σκοτάδι και όπου υπάρχει υψηλός δείκτης τοξικότητας. Και θα μεγαλώνει η δύναμη της αντιπαράθεσης, όταν γίνεται σαφέστερο στους μονομάχους, αλλά και στα μικρότερα κόμματα, ότι η πρώτη εκλογική μάχη της 21ης Μαΐου, δε θα δώσει κυβέρνηση.

Αυτό φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις, άρα προεξοφλείται ότι θα υπάρχει και δεύτερη κάλπη. Παρότι η στρατηγική όλων των κομμάτων έχει στο επίκεντρο της, την πρώτη αναμέτρηση ως μία μάχη όπου θα κριθούν τα πάντα ή σχεδόν τα πάντα.

Ωστόσο, έχουν στο «νου» τους, ότι 40 μέρες αργότερα, οι πολίτες θα κληθούν να ξαναψηφίσουν και να βγάλουν κυβέρνηση.

Φαύλος κύκλος 

Σε αυτές τις «εξοντωτικές» 100 ημέρες, μπορεί η τοξικότητα και η οξύτητα να απογοητεύουν ένα τμήμα ψηφοφόρων, αλλά έχει μεγάλη σημασία η ρέουσα καθημερινότητα. Που μπορεί να τους ωθήσει στην ίδια κατεύθυνση με την «τοξικότητα», ή και στην αντίθετη… Να τους κάνει δηλαδή να σκεφθούν ότι μόνο με την οργή δε βγαίνει τίποτε… Ότι τα προβλήματα είναι εδώ, δε χαμπαριάζουν από προεκλογικές περιόδους, μας χτυπούν την πόρτα, άρα θα πρέπει να τοποθετηθούν με την ψήφο τους.

Ήδη τα καύσιμα ακριβαίνουν από την κίνηση Σαουδικής Αραβίας και Ρωσίας να μειώσουν την παραγωγή πετρελαίου. Αυτό σημαίνει ότι θα αυξηθούν οι τιμές των προϊόντων, ότι η τιθάσευση του πληθωρισμού που έχει επιτευχθεί ίσως πάει στο βρόντο… Συνεπώς, θα χρειαστεί νέα αύξηση επιτοκίων από την FED και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα… Αυτό σημαίνει μεγαλύτερη επιβάρυνση των δανειοληπτών, αύξηση πιθανότατα των κόκκινων δανείων…

Ένας φαύλος κύκλος που είναι άγνωστο πώς και πόσο θα επηρεάσει την κρίση του πολίτη.