Ο χρήσιμος τρίτος

Η σοσιαλδημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ προσπαθεί να επιβιώσει ανάμεσα στις μυλόπετρες του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ. Σε αυτές τις εκλογές προσπαθεί κυριολεκτικά να πέσει από το Λευκό Πύργο και να βρει και πορτοφόλι.

Ο πρωθυπουργός λέει πως το ΠΑΣΟΚ μοιάζει πιο πολύ στον ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι ενισχύει το δίλημμα αυτοδυναμία ή περιπέτειες… Και ο ΣΥΡΙΖΑ θέλοντας να του «κλέψει» τον Ανδρέα Παπανδρέου, επιχειρεί να έχει άλλο ένα ατού στα χέρια του, ώστε οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ να σκεφθούν μήπως είναι καλύτερα να πάνε στον Τσίπρα;...

Καλό ή κακό για τη χώρα να μη συνθλιβεί το ΠΑΣΟΚ;

Είναι καλό ή κακό για όλους τους «αμέτοχους», τους πολίτες της χώρας, δεξιούς και αριστερούς, για την ίδια τη χώρα τελικά, να μη συνθλιβεί το ΠΑΣΟΚ;

Η απάντηση είναι απλή. Και μονοσήμαντη. Πολύ θετικό. Επειδή πρέπει να υπάρχει ένα ισχυρό κόμμα, στο «κέντρο» του πολιτικού συστήματος, επειδή θα δημιουργήσει – θεωρητικά βεβαίως, μένει να αποδειχθεί στην πράξη - έναν τρίτο πόλο, που το πολιτικό μας σύστημα έχει ανάγκη. Έναν πόλο που μπορεί να οδηγεί σε κυβερνητικές λύσεις, συμμαχώντας προγραμματικά με το εκάστοτε πρώτο κόμμα μετά τις εκλογές. Να αποτρέπει ακυβερνησίες ή επαναλήψεις εκλογών και ταυτόχρονα να εκλογικεύει προγραμματικές «ακρότητες» είτε του ΣΥΡΙΖΑ, είτε της ΝΔ. Κάτι σαν το FDP του Γκένσερ στην παλιά Δυτική Γερμανία.

Βεβαίως, είμαστε ένας λαός «του ύψους ή του βάθους». Του «όλα ή τίποτε». Αργά ή γρήγορα όμως, πιθανότατα να χρειαστεί μετεκλογική σύμπραξη κομμάτων για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Και τότε ένα τρίτο κόμμα που θα διαθέτει όμως μια συλλογική ευθυκρισία, μια δυνατότητα σύνθεσης και την κοινή λογική που πρέπει να διακατέχει την ηγεσία του, ίσως είναι πολλαπλά χρήσιμο.