Εκλογές 2023: Πολύ τακτική, λίγη ουσία

Ζούμε μία εκλογική μάχη που έχει πολύ τακτική, αλλά ελάχιστη ουσία. Tα κόμματα κάνουν κάθε μέρα διορθώσεις στην τακτική τους, αλλά ακόμη δεν ακούσαμε αντιπαράθεση θέσεων και απόψεων για μείζονα θέματα. Για όσα οι πολίτες και η χώρα θα τα βρουν ή τα βρίσκουν ήδη μπροστά τους.

Η τακτική οφείλεται στη στρατηγική μίας κάλπης που εφαρμόζουν Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώντας και σωστά ότι στην πρώτη κάλπη πρέπει να νικήσουν. Αλλιώς δεν έχουν καμία ελπίδα. Η πρώτη κάλπη είναι το εφαλτήριο για την πιθανή δεύτερη εκλογική αναμέτρηση, η οποία θα δώσει αέρα μόνο σε έναν, στο νικητή της 21ης Μαΐου.

Έτσι λοιπόν, Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ εφορμούν στον ενδιάμεσο χώρο και στον δικό τους κόσμο, σε αυτόν που θεωρούν ότι είναι οι ψηφοφόροι τους… Πιστεύουν ότι με μία επιθετική τακτική απέναντι στο ΠΑΣΟΚ, θα κερδίσουν όσο το δυνατόν περισσότερους από τον ενδιάμεσο χώρο και με έναν υπερτονισμό της θέσης τους  για την επόμενη κυβέρνηση, θα συσπειρώσουν το δυνατόν περισσότερους ψηφοφόρους από την αυλή και τη γειτονιά τους.

Με τον τρόπο αυτό, απουσιάζει κάθε συζήτηση για το μετά… για μεγάλα θέματα που ήδη μας χτυπούν την πόρτα. Για παράδειγμα, η κλιματική κρίση. Η χώρα μας έχει γνωρίσει ήδη καταστροφές που οφείλονται στην κλιματική κρίση και έχει γνωρίσει ήδη αναδιάρθρωση τομέα, π.χ. το σταμάτημα παραγωγής ενέργειας από λιγνίτη, ακριβώς επειδή πρέπει να ακολουθήσει τις διεθνείς συμφωνίες. Επίσης, δεν έχει γίνει καμία συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Δεν έχουν ανοίξει τα κόμματα τα χαρτιά τους, για τα άρθρα που θα ήθελε το κάθε κόμμα να αναθεωρηθούν. Δεν έχει ανοίξει καμία κουβέντα για το πώς θα γίνει ένα πιο λειτουργικό και φιλικό στον πολίτη, δημόσιο, χωρίς υπαλλήλους της δημόσιας διοίκησης να μποϋκοτάρουν την εφαρμογή της νέας τεχνολογίας… Και βέβαια απουσιάζει κάθε συζήτηση για τη γρήγορη απονομή της δικαιοσύνης, κάθε συζήτηση για τη δημοσιονομική πολιτική, για το δημόσιο, αλλά και το ιδιωτικό χρέος που είναι εδώ και μας περιμένουν στη γωνία…

Δεν έχουμε γίνει ακόμη γνώστες των εναλλακτικών λύσεων που προτείνει κάθε ένα από τα τρία κυβερνητικά κόμματα. Εκτός αν φοβούνται ότι θα διαφανεί συμφωνία τους στα περισσότερα, ή έστω διαφωνίες σε λίγα συγκεκριμένα σημεία… Δεν μπορεί να το κάνουν πιστεύοντας στη ρήση του Χένρι Κίσσιγκερ ότι «η απουσία εναλλακτικών λύσεων καθαρίζει υπέροχα το μυαλό»! Γιατί η διακυβέρνηση απαιτεί θέσεις, ρήξεις, «γωνίες» και όχι …καθαριστικά μυαλού.