Εκλογές Τουρκία: Ο εφτάψυχος Ερντογάν

Τρεις φορές εκλέχτηκε πρωθυπουργός της Τουρκίας. Και αν εκλεγεί στις 28 Μαΐου πρόεδρος της γείτονος, θα έχει εκλεγεί και τρεις φορές Πρόεδρος μιας χώρας που ανήκει στους G-20. Δηλαδή, συνολικά θα έχει πάνω από 25 χρόνια, από ένα τέταρτο του αιώνα, στο τιμόνι μιας μεγάλης χώρας.

Με συμμετοχή πρωτοφανή, το 93% συμμετοχή είναι ένα μυθικό ποσοστό- η Ελλάδα θα αγωνιστεί να φτάσει στο 60 - 65%, έγιναν παιχνίδια «ερντογανικά» με την καταμέτρηση- παρουσίαση των αποτελεσμάτων, αλλά το 49% Ερντογάν έναντι 45% Κιλιτσντάρογλου, δεν αμφισβητείται. Ο Ερντογάν δηλαδή παίρνει σχεδόν τον μισό τουρκικό λαό! Ο τέλειος έμπορος ελπίδας για το λαό του. Ο νέος «πατερούλης» του τουρκικού έθνους.

Αφού η αναμέτρηση πάει στο δεύτερο γύρο, εκεί ο τρίτος υποψήφιος, εθνικιστής, αντικούρδος, φιλορώσος, είναι πολύ κοντά στον Ερντογάν. Η ζυγαριά γέρνει εκεί.

Ο Ερντογάν θα έχει την επόμενη μέρα να αντιμετωπίσει τη μεγάλη οικονομική κρίση και αβεβαιότητα στην Τουρκία. Πιθανότατα, θα προσφύγει στο ΔΝΤ, αλλά είναι πολύ δύσκολο να αναλάβει το ΔΝΤ να στηρίξει με προγράμματα μία χώρα τεράστια 80 εκατομμυρίων. Ισως ο εφτάψυχος Ερντογάν δεν εξαντλήσει τη νέα πενταετή θητεία του. Θα θελήσει πιθανότατα να αποχωρήσει πριν τη λήξη της, ώστε να εξασφαλίσει το ακαταδίωκτό του, με όποιον επιλέξει ως διάδοχο του.

Πάντως με τον Ερντογάν Πρόεδρο στις 28 Μαϊου και την καθαρή πλειοψηφία που πήρε με τον Μπαχτσελί στην Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση, η Τουρκία θα παραμείνει μακριά από τη Δύση και τις Ηνωμένες Πολιτείες, μακριά από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αυτό σημαίνει οτι η Ελλάδα θα συνεχίσει να έχει σχέσεις αλά «σκωτσέζικο ντουζ» με έναν Ερντογάν απρόβλεπτο και ευμετάβλητο που θα «συνομιλεί» πλέον μόνον με την Ιστορία και θα αναμετριέται με τον Κεμάλ Ατατούρκ.

Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να είναι έτοιμη να συνεχίσει τη συζήτηση με την Τουρκία, είτε πρόκειται για τις ομάδες εργασίας χαμηλής πολιτικής, είτε πρόκειται για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ, είτε πρόκειται για τις τουρκικές διεκδικήσεις για τον αφοπλισμό των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου ή ό,τι άλλο σκεφτεί ο δαιμόνιος ηγέτης της γείτονος και το πάει στον ΟΗΕ.

Έγραφε ο Νικολό Μακιαβέλι και το ακολουθεί κατά γράμμα στα ελληνοτουρκικά ο Ερντογάν: «ο ηγέτης αποκτά κύρος με το να είναι είτε αληθινός φίλος, είτε πραγματικός εχθρός. Δηλαδή παίρνει θέση, καθαρά, υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς. Αυτή η τακτική έχει πολύ περισσότερα πλεονεκτήματα από την απλή ουδετερότητα». Τον ξέρουμε λοιπόν τόσα χρόνια, οι πολιτικές δυνάμεις συγκλίνουν στα ελληνοτουρκικά, ας καθίσουν λοιπόν στο τραπέζι του ΥΠΕΞ με τη νέα κυβέρνηση, να καταστρώσουν ένα σχέδιο φιλίας, «μη όξυνσης», αλλά στιβαρής αντιμετώπισης κάθε ερντογανικής «παραξενιάς»…