Ο Ερντογάν και η επόμενη μέρα της Τουρκίας

O Ερντογάν πέτυχε κάτι ακατόρθωτο. Ξανακέρδισε κι είναι ηγέτης της Τουρκίας, μίας χώρας μέλους των G-20, για άλλα 5 χρόνια μετά από 21 χρόνια πρωθυπουργίας ή Προεδρίας. Απίστευτο. Σε ένα λαό που κουράστηκε από ένα καθεστώς καταπιεστικό, προσβλητικό για τον πολίτη με τα δυτικά μέτρα, με κακοδιαχείριση των εθνικών προϋπολογισμών, με σκάνδαλα και σκανδαλάκια, στα πρόθυρα του ΔΝΤ....

Δίπλα σε αυτά βέβαια, άλλαξε την Τουρκία. Από μια καθυστερημένη χώρα, την ανέβασε επίπεδο. Εφτιαξε υποδομές, νοσοκομεία, σχολεία. Κι αυτά μετράνε για τον Τούρκο που ήθελε μια στοιχειωδώς καλή ζωή. Είναι σίγουρο ότι ο Ερντογάν έδωσε στα φτωχά κομμάτια του λαού ψωμί, έδωσε μια κοινωνική πολιτική άγνωστη ώς τότε. Ανέβασε το ΑΕΠ σχεδόν στο ένα τρισεκατομμύριο. Επαιξε με το θρησκευτικό συναίσθημα, έκανε εκατοντάδες τζαμιά, έφερε τα “πράσινο” (ισλαμικά) δολάρια. Επαιξε με τον εθνικισμό και το εθνικό φρόνημα των Τούρκων. Είναι με λίγα λόγια ο Κεμάλ Ατατούρκ του 21ου αιώνα.

Υπήρχε στη μισή όπως αποδείχτηκε, Τουρκία, ένα κλίμα πόθου για απαλλαγή από τον Ερντογάν και το καθεστώς του. Ωστόσο, ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης αποδείχτηκε «κουτσό άλογο», ξινός και ανεπαρκής απέναντι σε έναν ηγέτη που μάγευε τα πλήθη…

Ο Ερντογανισμός, είναι πλέον ένα κομμάτι της συνείδησης ενός κομματιού της κοινωνίας, που είναι ούτως ή άλλως συντηρητικό και οπισθοδρομικό.

Και προς τα πού θα πορευθεί τώρα η Τουρκία; Εξαρτάται ποιός θα τη σώσει, αγοράζοντάς την, αγοράζοντας κυριολεκτικά τα «ασημικά» της. Οι ΗΠΑ, η Κίνα, οι αραβικές χώρες; Ποιός θα δώσει τα δυσθεώρητα ποσά που χρειάζεται η Τουρκία για να εξακολουθεί να στέκεται στα πόδια της; Λίγο δύσκολο να το κάνει το ΔΝΤ.

Και οι δυτικοί που ως τώρα έκαναν ότι δεν έβλεπαν, θα δουν τώρα ότι όλες οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας, παρακάμπτονται μέσω της Τουρκίας; Είναι και αυτό μια πηγή «έκτακτου» πλούτου για τη γείτονα, που ο Ερντογάν εκμεταλλεύτηκε όσο μπορούσε καλύτερα προεκλογικά. Η αυριανή μέρα θα είναι η μέρα «της αλήθειας» για τη γείτονα.