Επίθεση του αυτονόητου

Σε καιρούς δύσκολους, στις «στροφές», έχει μεγάλη σημασία να υπάρχουν παράθυρα ελπίδας. Να καταλαβαίνει ο καθένας μας, το κάθε νοικοκυριό, ότι όσες δυσκολίες κι αν υπάρχουν, η ζωή συνεχίζεται. Ότι η χώρα έχει αστείρευτες δυνάμεις, ότι μπορεί να τα βγάλει πέρα. Μέσα βέβαια από μια σχεδιασμένη δουλειά.

Την ευθύνη πριν απ' όλα για να εφαρμόσει ένα τέτοιο σχέδιο, την έχει (θα την έχει, σωστότερα) η νέα κυβέρνηση. Πρώτα να το εκπονήσει, δεύτερον να το επικοινωνήσει ώστε να το γνωρίζει ο λαός και τρίτο και σπουδαιότερο να προσπαθήσει να το κάνει πράξη μέσα από συστηματική εργασία.

Καταγραφή, έλεγχος και εφαρμογή. Επειδή συχνά ο δρόμος από τα λόγια, ακόμη κι αν έχουν τη μορφή νομοθετήματος, ως την πράξη, δηλ. την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων και αλλαγών, είναι η μέρα με τη νύχτα… Άλλωστε οι προθέσεις, καλές ή κακές, ποτέ δεν είναι αρκετές στην πολιτική και τη ζωή.

Πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι δεν θα επιστρέψει μόνιμα και αταλάντευτα, χωρίς μελλοντικά ρίσκα, η Ελλάδα σε σταθερούς θετικούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης, αν δεν προχωρήσει με σταθερότητα και σύνεση μια σειρά από μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει εδώ και καιρό σε προηγμένες χώρες της ΕΕ.

Η χώρα έχει δυνάμεις, που μπορούν να στηρίξουν αυτές τις αλλαγές, αλλαγές στις οικονομικές δομές, αλλαγές στην παραγωγική φιλοσοφία και συμπεριφορά, αλλαγές στην απόδοση της Δικαιοσύνης, αλλαγές στους θεσμούς, στη δημόσια διοίκηση, στο πολιτικό σύστημα.

Αυτήν την περίοδο της μεγάλης πλειοψηφίας, αν επικυρωθεί και στις δεύτερες κάλπες το αποτέλεσμα της 21ης Μαΐου, η νέα κυβέρνηση πρέπει να επιλύσει θέματα με οδηγό την κοινή λογική και το αυτονόητο. Ας κάνει τολμηρά βήματα, παρότι πολλοί στο εσωτερικό της θα πουν ίσως «ας είμαστε αρεστοί σε όλους, ας μη σπάσουμε αυγά»… Όμως αν δεν σπάσεις αυγά, δεν γίνεται ομελέτα. Τετριμμένο, αλλά σοφό.