Νέος Ποινικός Κώδικας: Η δικαιοσύνη ως ζητούµενο

Εποµένως οι διατάξεις του έχουν κεφαλαιώδη σηµασία – και προφανώς ο έντονος διάλογος που αναπτύσσεται µε αφορµή το σχέδιο του νέου Ποινικού Κώδικα που δόθηκε προς διαβούλευση είναι απολύτως ουσιαστικός.

Ωστόσο το ποινικό πλαίσιο δεν µπορεί να εξαρτάται από µια υπόθεση που είναι στην επικαιρότητα: οι καθυστερήσεις στη δίκη της Χρυσής Αυγής είναι δεδοµένες – αλλά η συζήτηση για το αν πρέπει να γίνουν πιο αυστηρές ή να µειωθούν οι ποινές για τα στελέχη µιας εγκληµατικής οργάνωσης δεν χρειάζεται να επικεντρώνεται στη νεοναζιστική οργάνωση.

Η τάση για επιεικέστερη αντιµετώπιση µιας σειράς αδικηµάτων είναι ισχυρή – και όχι χωρίς επιχειρήµατα, που έχουν να κάνουν µε την επανένταξη των καταδικασµένων. Ωστόσο δεν πρέπει να επεκταθεί παντού χωρίς κριτήρια.

Ο καθένας αντιλαµβάνεται ότι καθώς το έγκληµα -σε όλες τις µορφές του- εκσυγχρονίζεται, οι εγκληµατικές οργανώσεις γίνονται όλο και πιο επικίνδυνες για τις κοινωνίες. Για τον λόγο αυτό είναι λάθος να γίνονται εισηγήσεις για επιεικέστερη µεταχείριση εκείνων που τις διευθύνουν, µεταξύ άλλων, διότι έτσι θα δινόταν το λάθος µήνυµα σε όσους συµµετέχουν σε αυτές.

Από την άλλη πλευρά, είναι προφανές ότι ορισµένες διατάξεις πρέπει να αλλάξουν. Είναι πρόσφατες οι περιπτώσεις των καθαριστριών που είχαν πλαστογραφήσει στον έναν ή τον άλλον βαθµό απολυτήρια του ∆ηµοτικού προκειµένου να πιάσουν δουλειά – και φτάσαµε µέχρι και σε καταδίκες σε ισόβια µε τον νόµο περί καταχραστών του ∆ηµοσίου.