Κινεζικό «παρών» στην ΕΕ

Το Πεκίνο υπερδραστηριοποιείται στην ΕΕ καθώς σπεύδει να συµπληρώσει το κενό που έχει δηµιουργηθεί από την άρνηση της Γερµανίας να αποδεχθεί έναν κοινό προϋπολογισµό για την Ευρωζώνη το ύψος του οποίου θα επέτρεπε µεγάλα έργα υποδοµών µε ευρύτερη αναπτυξιακή δυναµική. Μετά την Ιταλία και την Πορτογαλία, που δεν συµµερίζονται την ανησυχία του Βερολίνου για στρατηγική διείσδυση της Κίνας στη Γηραιά Ηπειρο, η Μάλτα δήλωσε το ενδιαφέρον της για την κινεζική πρωτοβουλία επένδυσης σε έργα υποδοµής.

Οµως η πιο εντυπωσιακή είδηση που δείχνει το στρατηγικό-γεωπολιτικό και όχι µόνο το επενδυτικό-εµπορικό ενδιαφέρον του Πεκίνου για την Ευρώπη είναι δίχως αµφιβολία το κινεζικό ενδιαφέρον για την κατασκευή υποθαλάσσιας οδικής σήραγγας που θα συνδέει την πρωτεύουσα της Φινλανδίας Ελσίνκι µε την πρωτεύουσα της Εσθονίας Ταλίν. Σε στρατηγικό επίπεδο η Κίνα παίζει χωρίς αντίπαλο:

Οι ΗΠΑ δηλώνουν την ανησυχία τους για τη διείσδυση του Πεκίνου στη Γηραιά Ηπειρο χωρίς όµως να έχουν ή να ετοιµάζουν ανταγωνιστική επενδυτική πρόταση. Επιπλέον, η στήριξη των φυγόκεντρων τάσεων στην ΕΕ από την κυβέρνηση Τραµπ διευκολύνει αντικειµενικά τον σχεδιασµό του Πεκίνου.

Η Γερµανία δεν θέλει να στηρίξει τη χρηµατοδότηση µεγάλων έργων υποδοµής στην ΕΕ-Ευρωζώνη, καθώς φοβάται ότι έτσι θα νοµιµοποιήσει τη µεταφορά πόρων, µια εξέλιξη η οποία µαζί µε την αµοιβαιοποίηση του κινδύνου αποτελεί κόκκινη γραµµή για το Βερολίνο. Οταν ο Μακρόν, αµέσως µετά την εκλογή του, πρότεινε κοινό αναπτυξιακό προϋπολογισµό για την Ευρωζώνη, αναφερόταν σε κεφάλαια ύψους εκατοντάδων δισεκατοµµυρίων ευρώ, ένα φιλόδοξο σχέδιο που τελικά υπό την πίεση της Μέρκελ συρρικνώθηκε σε πόσο ύψους µεταξύ 25 και 30 δισ. ευρώ...

Ετσι το Βερολίνο εκπέµπει το ίδιο αντιφατικό στίγµα µε την Ουάσιγκτον για την κινεζική διείσδυση στην Ευρώπη, αλλά το µόνο που έχει να προτείνει στους εταίρους του είναι η επανάληψη του ότι η ανάπτυξη δεν µπορεί να είναι παρά ο συνδυασµός της δηµοσιονοµικής πειθαρχίας µε την ανταγωνιστικότητα