Έντεκα Mικροί αποφασίζουν για την τύχη της μεγάλης Ισπανίας

Ισπανικές εκλογές και τώρα 11 Μικροί αποφασίζουν για το μέλλον μιας μεγάλης χώρας. 

Είχαμε ταξιδέψει στην Ισπανία κατά την περίοδο των βουλευτικών εκλογών. Η χώρα του Λόρκα και του Γκόγια περιδινεί πλέον στην ακυβερνησία. Ουδέν κόμμα πέτυχε την αυτοδυναμία. Κι ενώ «πετώντας» πάνω από την Κέρκυρα βλέπαμε από τα παράθυρα κάτω τις φωτιές να ξεπηδούν από κάθε γωνιά του πανέμορφου νησιού του Ιονίου, σκεφτήκαμε αμέσως τις «φωτιές» που άναψαν τα 11 περιφερειακά κόμματα στην Ισπανία, που εξασφάλισαν από μία έως εννέα έδρες και που τώρα, σαν περιζήτητες νύφες, αποφασίζουν ποιο… γαμπρό να διαλέξουν ώστε η χώρα να αποκτήσει και πάλι κυβέρνηση.

Το Συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα (ΡΡ) του Αλμπέρτο Νιούνεθ Φεϊχό περιμένει (και) την υποστήριξη του VOX, που όλοι οι Ευρωπαίοι χαρακτηρίζουν ως κόμμα της Ακροδεξιάς, χωρίς, στην πραγματικότητα, να γνωρίζουν ότι ο πρώην ακτιβιστής του Λαϊκού Κόμματος Σαντιάγο Αμπασκάλ είναι πνευματικό τέκνο του πρώην πρωθυπουργού Χοσέ Μαρία Αθνάρ και συνεπώς: «ΡΡ» από τα γεννοφάσκια του.

Η πραγματικότητα όμως δείχνει ότι οι 33 έδρες δεν επαρκούν, καθώς από τις 136 έδρες του Λαϊκού Κόμματος, που έκοψε το νήμα την περασμένη Κυριακή, υπολείπονται ακόμα επτά για το «στέμμα» των 179 εδρών, που θα οδηγήσουν… στον θρόνο της πλειοψηφίας.

Στην απέναντι όχθη, ο πανηγυρίζων απερχόμενος πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ δήλωνε βέβαιος ότι, όλα τα περιφερειακά μικρά κόμματα της Καταλονίας και της Χώρας των Βάσκων θα συμμαχούσαν ώστε οι 122 έδρες με τις 31 του συμμάχου των Σοσιαλιστών του κόμματος Sumar - που έχει συλλέξει τα αποκαΐδια των Podemos - έχοντας επικεφαλής μια δυναμική και ικανότατη γυναίκα, την Γιολάντα Ντίας, θα χρειαζόταν την στήριξη συνολικά επτά κομμάτων ώστε να συνεχίσουν οι Σοσιαλοαριστερές συνιστώσες να απομακρύνουν τον «κίνδυνο», του να αναρριχηθούν στην εξουσία οι Κεντροδεξιές δυνάμεις.

Όποιος δεν έχει ζήσει από κοντά τα προεκλογικά «παιγνίδια» και συναλλαγές και επίσης δεν έχει βιώσει παρόμοιες εποχές εκλογών στην Ισπανία, είναι δύσκολο να κατανοήσει τις κινήσεις στο παρασκήνιο, που διαρκούν ακόμα και μήνες μέχρι την ορκωμοσία μιας κυβέρνησης. Σκεφτόμασταν, επιστρέφοντας στην Αθήνα, όλα όσα μας ανέλυαν συνάδελφοι δημοσιογράφοι στο Εl Diario sp, αλλά και συνάδελφοι Ισπανοί Ευρωβουλευτές, που μας προσκάλεσαν στα Γραφεία του ΡΡ όταν σιγά σιγά κατέφθαναν τα αποτελέσματα.
Στα στούντιο των τηλεοπτικών καναλιών μόνο πολιτικοί αναλυτές και δημοσιογράφοι· ούτε πριν, ούτε στη διάρκεια, ούτε στο τέλος, εμφανίστηκε βουλευτής η πρώην μέλος της Κυβέρνησης. Τότε ήταν που βγήκαν τα κομπιουτεράκια και άρχιζαν οι υπολογισμοί των εδρών που θα… άθροιζαν συμμαχίες. Το ισπανικό εκλογικό σύστημα του 3% στις περιφέρειες και 5% στους μεγάλους δήμους - αναλόγως του πληθυσμού - δίνει και τον αριθμό των εδρών· χωρίς ονόματα υποψήφιων. Μόνο από τα Γραφεία των κομμάτων ενημέρωναν για τους εκλεγέντες.

Διαβλέποντας τον κίνδυνο ακυβερνησίας, μετά τα αποτελέσματα της Κυριακής και στην προοπτική δημιουργίας Κυβέρνησης - Φρανκενστάιν, όπως αποκαλούν πιθανή σύμπραξη επτά μικρών κομμάτων από την Άκρα Δεξιά, την Άκρα Αριστερά, τους Βάσκους Αυτονομιστές - όπου αναμεσά τους υπάρχουν και αποφυλακισμένοι τρομοκράτες - και τους πρώην Podemos, η πραγματικότητα για τον Πέδρο Σάντσεθ είναι ένας δυσχερής δρόμος συναλλαγής ώστε να φθάσει στον στόχο του: εκλογές τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο με την Ευρωπαϊκή Προεδρία προ των πυλών και την πιθανότητα της αυτοδυναμίας πια να δείχνει πιο εύκολη από ό,τι λίγες μέρες πριν.
Στην απέναντι όχθη, το Λαϊκό Κόμμα του Φεϊχό δεν κατάφερε να κερδίσει την πλειοψηφία, αν και πήρε 47 έδρες περισσότερες από ό,τι στις εκλογές του 2019.

Δυσφορία και γκρίνια μέχρι την περασμένη Τρίτη, όταν στη συνεδρίαση του κόμματος πολλοί είπαν ότι: «με τον Πάμπλο Κασάδο (είχε παραιτηθεί τον περασμένο Φεβρουάριο) το αποτέλεσμα θα ήταν καλύτερο». Ο Φεϊχό, πράγματι, δεν κατάφερε να συσπειρώσει τους οπαδούς του ΡΡ και να περιορίσει την επιφυλακτική στάση τους απέναντι στους εθνικιστές του VOX.
Ο πρόεδρος του VOX, Αμπασκάλ, κατηγόρησε ανοιχτά τον Φεϊχό για την πολιτική αυτή, λέγοντας μάλιστα ότι οι 19 χαμένες έδρες του, ήταν το αρνητικό αποτέλεσμα αυτής ακριβώς της φοβικής πολιτικής.

Το παιγνίδι κρίθηκε στην Καταλονία και το κέρδισε ο Σάντσεθ: υποσχέθηκε αμνηστία στον εξόριστο στις Βρυξέλλες καταλανό πολιτικό και δημοσιογράφο Carles Puigdemont καθώς και υπουργεία υπό αυτονομιστική κυβέρνηση!
Οι υποσχέσεις μάλλον θα πιάσουν γιατί αν ο Carles Puigdemont ανάψει το «πράσινο φως» στο προεδρείο του κόμματος του, τότε 20 έδρες θα προστεθούν στον Σάντσεθ και μαζί με την Ντίαθ και τις 31 έδρες, αλλά και όλες τις έδρες των μικρών κομμάτων της Καταλονίας θα φθάσουν στο πολυπόθητο αριθμό των 182 εδρών και στην απόλυτη πλειοψηφία. Το Κεντροδεξιο κόμμα ΡΡ, με σύμμαχο τους VOX με τις 33 έδρες, θα φθάσει τις 169. Στόχος του Φεϊχό η στήριξη των Βάσκων.

Με συγκυβέρνηση το ΡΡ ανακηρύσσεται ο Αμπασκάλ αντιπρόεδρος και μαζί κατέρχονται στις Ευρωεκλογές. Με λίστα κοινή δεδομένου ότι το εκλογικό σύστημα στην Ισπανία ευνοεί τις συμμαχίες.

Με τις σκέψεις αυτές και συζητώντας τις λεπτομέρειες και τις παρασκηνιακές κινήσεις με συναδέλφους, πρώην Ευρωβουλευτές και δημοσιογράφους μέχρι τις πρωινές ώρες της Δευτέρας, στη Cerveceria Catalana, πίνοντας παγωμένη μπύρα με καλαμαράκια φρέσκα κι έχοντας κατά νου την Κυβέρνηση - Φρανκενστάιν με τον Σάντσεθ την Κεντροδεξιά και τα αποκαΐδια της Ακροδεξιάς των VOX, προσπαθούσαμε να μαντέψουμε το μέλλον της Ισπανίας· άδηλον! 

* Ο Μανώλης Μαυρομμάτης είναι πρώην ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και ειδικός σύμβουλος στην Κομισιόν με Επίτροπο την Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα νυν πρόεδρο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.