Υπερήλικοι οδηγοί: υποχρεωτικές εξετάσεις οδήγησης κάθε χρόνο – Κάποια «άλογα» σκοτώνουν όταν γεράσουν

Δυστυχήματα με πρωταγωνιστές υπερήλικους οδηγούς. Κάτι πρέπει να γίνει! Εξετάσεις οδήγησης κάθε χρόνο έπειτα από κάποια ηλικία; Γιατί όχι; Κάποια άλογα, σκοτώνουν όταν γεράσουν!

Η μάνα μου, σε προχωρημένη ηλικία πια, έναν καημό είχε πριν πεθάνει: να οδηγήσει για τελευταία φορά, όπως έλεγε… Το δίπλωμά οδήγησης της, είχε λήξει κι εγώ, ως πιστός γιός έπρεπε να φροντίσω να ανανεωθεί. Έτσι, για την τελευταία επιθυμία της πριν αρχίσει να προσπερνάει τα σύννεφα του επέκεινα, δίχως καν να την δουν - για να την εξετάσουν ούτε λόγος – δυο γιατροί, ένας παθολόγος κι ένας οφθαλμίατρος, μας παρείχαν (ασφαλώς έναντι ειδικής αμοιβής) τα απαιτούμενα δικαιολογητικά. Και το δίπλωμα οδήγησης, κατέφτασε στο σπίτι ένα πρωινό, ολοκαίνουργιο, πλαστικό πια, με διάρκεια ισχύος δυο χρόνια. Η μητέρα μου είχε πατήσει τα 80 και δυο χειμώνες ακόμα την κάλυπτε ο νόμος με τη σκέπη του.

Σ’ αυτά τα δυο χρόνια, πριν χτυπηθεί από άνοια και κατακλιθεί για το υπόλοιπο του βίου της, είχε προσπαθήσει να πείσει, κυρίως τον εαυτό της, ότι μπορεί να οδηγήσει όπως παλιά. Στην προσπάθειά της αυτή, είχε χτυπήσει σκυλιά, είχε τρακάρει σοβαρά το όχημά της: μια φορά με μια κολώνα κι άλλη μια με ένα άλλο αυτοκίνητο, είχε σχίσει δυο λάστιχα και τέλος είχε αποφανθεί ότι ενώ εκείνη οδηγούσε σαν να ήταν 25χρονη, οι άλλοι είχαν ξεχάσει να οδηγούν… Ήμασταν τυχεροί. Η άνοια δεν την άφησε να δοκιμάσει τις δυνατότητές της και μετά τα 80…

Διαβάζουμε στις ειδήσεις του Ιουλίου: «…ηλικιωμένη οδηγός παραβίασε ερυθρό σηματοδότη και συγκρούστηκε με δύο οχήματα, αφήνοντας πίσω της έναν νεκρό και έναν σοβαρά τραυματία. Η 88χρονη οδηγός εμβόλισε δύο άλλα Ι.Χ. αυτοκίνητα, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί 49χρονος πατέρας δύο παιδιών»! Εδώ δεν στάθηκαν τυχεροί, ούτε οι οικογένεια της 88χρονης, και κυρίως, ούτε εκείνοι που βρέθηκαν στον δρόμο της!

Και διαβάζουμε μόλις προχθές: «Ιδιωτικής χρήσης αυτοκίνητο, που οδηγούσε ηλικιωμένος, χτύπησε το ηλεκτροκίνητο αναπηρικό αμαξίδιο με το οποίο ένας 40χρονος άνδρας εκινείτο στην Βάρκιζα. Αποτέλεσμα της πρόσκρουσης ήταν ο σοβαρός τραυματισμός του 40χρονου, ο οποίος διακομίστηκε με ασθενοφόρο στο «Ασκληπιείο» της Βούλας, όπου δυστυχώς υπέκυψε στα τραύματα του. Νεκρά και τα δύο σκυλάκια που έτρεχαν πλάι στον 40χρονο, τα οποία επίσης παρασύρθηκαν από το αυτοκίνητο με το οποίο ο ηλικιωμένος οδηγός είχε αναπτύξει μεγάλη ταχύτητα»!

Δεν είναι φετινό το φαινόμενο. Κάθε χρόνο δεκάδες τα ατυχήματα ή δυστυχήματα όπου πρωταγωνιστούν συνομήλικοι του Κλιντ Ίστγουντ, που με μια «χούφτα δολάρια» ανανεώνουν τα διπλώματά τους και σφραγίζουν την αυτοπεποίθηση τους, ότι ακόμα μπορούν να κυκλοφορούν σαν τον Επιθεωρητή Κάλαχαν· και δυστυχώς κυκλοφορούν κι οπλοφορούν κι αλίμονο αν βρεθεί κάποιος στον, θαμπωμένο από τα χρόνια, ορίζοντά, τους.

Δεν ευθύνονται οι ηλικιωμένοι! Η Πολιτεία φταίει! Κάθε χρόνο, μετά τα 80 – να μην πω μετά τα 70 – θα πρέπει οι υπερληλικοι που επιθυμούν να συνεχίσουν να οδηγούν, να δίνουν εξετάσεις όπως τότε που πήραν το πρώτο δίπλωμα.
Η διανοητική ταχύτητα του ανθρώπινου εγκεφάλου μειώνεται από κάποια ηλικία και μετά, ενώ κάποιοι δεν εννοούν να μειώσουν την ταχύτητα του αυτοκινήτου τους, παρασέρνοντας στο θάνατο (και) νέους συνανθρώπους τους. Η νοητική ταχύτητα της επεξεργασίας πληροφοριών αρχίζει να επιβραδύνεται μετά την ηλικία των 60 ετών, λένε οι ειδικοί· πόσο μάλλον των ανακλαστικών ενός οδηγού που αδυνατεί να ξεχωρίσει χρώμα φαναριών, δρόμους, άλλα αυτοκίνητα, και διερχόμενους πεζούς. Η αλήθεια είναι πικρή: όσο ο χρόνος περνάει, οι ικανότητες εξατμίζονται.

Ελάχιστοι υπερήλικοι κατανοούν ότι «δεν μπορούν πια» και παραδίδουν τα κλειδιά του αυτοκινήτου τους. Πολλοί, βρίσκοντας ανοιχτά τα παράθυρα τους συστήματος επαναξιολόγησης, κάθονται δίχως επίγνωση στη θέση του οδηγού, με το δρεπάνι του Χάρου στο πλάι και βγαίνουν παγανιά…

Κάθε χρόνο δοκιμασίες! Όχι μοναχά εξετάσεις από γιατρούς, αλλά και από αυστηρούς εξεταστές του υπουργείου Συγκοινωνιών!
Από τα 70 χρόνια και πάνω δεν αλλάζουμε, δεν βελτιωνόμαστε, απλά γερνάμε. Γέρων εραστής του βολάν, εσχάτη κακή τύχη…
Κι’ όχι, ας μην βιαστεί κάποιος να μας χαρακτηρίσει ρατσιστές με την Τρίτη Ηλικία. Τα 65 πλησιάζουμε και θα κληθούμε να ανανεώσουμε το δίπλωμα οδήγησής μας· δεν το θέλουμε μόνο κατόπιν ιατρικών γνωματεύσεων. Να ξαναδώσουμε εξετάσεις στην πορεία, στο παρκάρισμα… στον σαλίγκαρο (όπως παλιά) κι αν κριθούμε ακίνδυνοι να πάρουμε στα χέρια μας το νέο πλαστικοποιημένο «πάσο» για τους ανήσυχους δρόμους. Διαφορετικά, καλύτερα με τα πόδια, όσο μας βαστάνε.

Οι ανόητοι, αφελείς νέοι, θα μας πείτε δεν προκαλούν δυστυχήματα; Ασφαλώς! Η επικίνδυνη οδηγική συμπεριφορά είναι κολάσιμη για κάθε ηλικία, όμως... Κάποιοι γέροντες, περήφανοι κι αψήφιστοι, δεν καταδέχονται να τους διδάξει ο «γηράσκων χρόνος» το παραμικρό. Μπορεί ο χρόνος να γερνάει, αλλά εκείνοι «μένουν πάντα νέοι» και πολλοί από αυτούς «νήπιοι»: «άκριτοι, άμυαλοι, ανόητοι», όπως μεταφράζεται η λέξη από τα αρχαία ελληνικά. 

Δεν σκοτώνουμε τ΄ άλογα όταν γεράσουν, όμως αν τα άλογα σκοτώνουν όταν γεράσουν, είναι επικίνδυνα για τις... άμαξες!