Aντικουρδική συµµαχία;

Αποφασιστικό βήµα προς αντικουρδική συµµαχία ή ελιγµός-προειδοποιητική βολή προς τις ΗΠΑ; Ο λόγος για την κοινή αντικουρδική επιχείρηση που ξεκίνησαν χθες η Αγκυρα και η Τεχεράνη στα ανατολικά σύνορα της Τουρκίας. Ιράν και Τουρκία, για να µπορέσουν να θέσουν τις βάσεις µιας συµµαχίας απέναντι στους Κούρδους, θα πρέπει να βρουν πρώτα από όλα µια κοινά αποδεκτή φόρµουλα για την επόµενη µέρα στη Συρία όπου οι στρατηγικές τους συγκρούονται µετωπικά.

Κατά δεύτερο λόγο θα πρέπει να νιώσουν την κουρδική απειλή στον ίδιο βαθµό, ένα προαπαιτούµενο που µέχρι στιγµής δεν προκύπτει από τις επί του πεδίου εξελίξεις. Είναι προφανές ότι η Αγκυρα µε την ανακοίνωση της κοινής επιχείρησης µαζί µε την Τεχεράνη αυξάνει την πίεση στις ΗΠΑ για να προωθήσει την αστυνόµευση της Ζώνης Ασφαλείας στην τουρκοσυριακή µεθόριο από τουρκικές δυνάµεις και βέβαια είναι µια εξέλιξη αξιοποιήσιµη εκλογικά στις δηµοτικές κάλπες στις 31/3.

Το Ιράν από τη µεριά που µέχρι τώρα ήταν απρόθυµο για κοινές αντικουρδικές επιχειρήσεις µαζί µε την Τουρκία στέλνει ένα µήνυµα στις ΗΠΑ αλλά και στο Ισραήλ ότι µια προσπάθεια αποσταθεροποίησης στο Ιρανικό Κουρδιστάν θα έχει ευρύτερες περιφερειακές επιπτώσεις. Σε κάθε περίπτωση είµαστε ακόµη πολύ µακριά από την περίοδο 1945-58, όταν η κουρδική απειλή είχε φέρει κοντά την Τουρκία, το Ιράν και το Ιράκ, παρά τα ανταγωνιστικά περιφερειακά οράµατα και τις βλέψεις των τριών χωρών.

Η ανατροπή της µοναρχίας στο Ιράκ το 1958 περιόρισε την αντικουρδική συµµαχία στο Ιράν και στην Τουρκία, ένα δίδυµο που διαλύθηκε µε την ανατροπή του σάχη τον Ιανουάριο του 1979. Ετσι µετά το 1958, και κυρίως µετά το 1979, τη θέση της αντικουρδικής συµµαχίας πήρε η εργαλειοποίηση των Κούρδων εκτός συνόρων για την αποδυνάµωση των περιφερειακών φιλοδοξιών της άλλης πλευράς. Κλασικό παράδειγµα η περίοδος 1984- 98, όπου η Συρία µε την ενεργό στήριξη της Τεχεράνης υπήρξε η έδρα και η βάση εξόρµησης και ανεφοδιασµού των Κούρδων ανταρτών του ΡΚΚ.