Απόψεις|07.09.2023 07:55

Οι άνθρωποι δεν εγκλημάτησαν κύριοι δικασταί! Όλοι έχουν πάντα έναν λόγο για να πετάξουν κάποιον στη θάλασσα!

Νίκος Τζιανίδης

Μην βιαστείτε να καταδικάσετε εκείνους τους ναυτικούς αβασάνιστα...Οι άνθρωποι δεν εγκλημάτησαν κύριοι δικασταί! Έπραξαν απλώς το καθήκον των!

«Από τι είναι φτιαγμένο το καβούκι σου κερά χελώνα;» τη ρώτησαν και αποκρίθηκε: «Από τον φόβο μου χρόνων και χρόνων και χρόνων». Τίποτα δεν είναι πιο στέρεο από τον φόβο αυτού του κόσμου!

Προχθές το βράδυ ήταν μια σκιά που πάσχισε να τρυπώσει στο «αμπάρι» κάποιου βαποριού· τον πέταξαν στη θάλασσα! Η «σκιά», σιγά σιγά απέκτησε οντότητα και ονοματεπώνυμο και η πράξη καταγγέλθηκε: «δολοφονία»! Αν δεν υπήρχαν οι κάμερες…

Ο Ιάκωβος Ιωάννης Μάγερ, ο Ελβετός φιλέλλην, που η προτομή του διαβρώνεται από τις καταιγίδες στο Μεσολόγγι, είχε γράψει κάποτε: «Η δημοσίευσις είναι η ψυχή της Δικαιοσύνης». Στις μέρες μας, ψυχή της Δικαιοσύνης είναι αναρτήσεις σαν τις προχθεσινοβραδινές! 

Μας φαρμάκωσε η εικόνα, που διαγράφει εκατομμύρια λέξεων απολογίας των ενόχων· η εικόνα του φουκαρά εκείνου που σαν λαθρεπιβάτης σε καράβι του Μεσαίωνα πετάχτηκε στη βορβορώδη θάλασσα της αναλγησίας!
Και τα ανακλαστικά της κοινωνίας – και της Πολιτείας – λειτούργησαν, όταν βγήκε στον αέρα η αλήθεια. Κι όλοι πια εξεπλάγησαν. Οι πολίτες έχουν σκληρύνει το καβούκι τους για να επιβιώσουν, με στρώματα αδράνειας, επικάλυψη αφασίας, και ενισχυμένο κονίαμα υπαλληλικής υποτέλειας. «Ωχ αδερφέ», λένε και κοιτάζουν κάποιοι αλλού, όταν κάποιος άλλος αιχμαλωτίζει την πραγματικότητα στο κινητό του, κι όταν αυτή εισβάλλει από τις οθόνες τους, «παίρνουν τα όπλα» του σαλονιού τους...

«Το χθεσινό γεγονός της ντροπής δεν εκφράζει τη χώρα που θέλουμε», λόγια από τον Πρωθυπουργό της χώρας. Της χώρας, που όταν το ψωμί, η παιδεία και η ελευθερία ελλείπουν, περισσεύει η Πατρίς, η Θρησκεία και η Οικογένεια…

Για χάρη της Πατρίδας μας οι Ταγματασφαλίτες, αλλά και οι «Κομμουνιστοσυμμορίται» κατέκαψαν χωριά, κατέσφαξαν οικογένειες, έσπειραν με αίμα και δάκρυα την ελληνική ύπαιθρο και όχι μόνο αυτή.

Για χάρη της θρησκείας η Ιερά Σύνοδος ή μεμονωμένοι εκπρόσωποί της έσπρωξαν στον θάνατο τον σοφό διδάσκαλο του γένους Θεόφιλο Καΐρη, αφόρισαν τον Κολοκοτρώνη, τον Ροΐδη, τον Λασκαράτο, τον Βενιζέλο, τον Θόδωρο Αγγελόπουλο επίσης…

Για την τιμή της οικογένειας (δεκαετία του ’60 στην Ελλάδα) η μητέρα έβαλε δυνατά τη μουσική, ο πατέρας ακινητοποίησε το θύμα και η δεκαεξάχρονη κόρη του επιτέθηκε με ένα σκεπάρνι, ενώ η μεγάλη κόρη παρακολουθούσε άπραγη τη δολοφονία του συζύγου της. Για την τιμή της οικογένειας! Τώρα εξεπλάγημεν;

Σωστά το είπατε κύριε υπουργέ της Ναυτιλίας: «Υπάρχουνε κι αυτοί που θρηνούνε γι’ αυτούς που πήγανε να βγάλουνε ένα μεροκάματο και σήμερα βρίσκονται κατηγορούμενοι για δολοφονία»… Να χαλάσουμε την καρδιά των εφοπλιστών, μέρες που 'ρχονται;

Οι άνθρωποι δεν εγκλημάτησαν κύριοι δικασταί! Έπραξαν απλώς το καθήκον των!
Αυτή κύριε Πρωθυπουργέ είναι η «εικόνα του Έλληνα στον καθρέφτη της πραγματικότητας». Άλλος για την Πατρίδα, άλλος για την Οικογένεια, άλλος για την εταιρεία, άλλος για την εξουσία, άλλος για το χρήμα, όλοι έχουν πάντα έναν λόγο για να πετάξουν κάποιον στη θάλασσα!

θάνατοςθάλασσαΠειραιάςλιμάνι Πειραιάειδήσεις τώρα