Η καταγγελία του διαφορετικού

Οταν δεν υπάρχουν πολιτικά επιχειρήµατα, ψάχνουν στην ντουλάπα του ιδιωτικού βίου. Συµβαίνει όλο και συχνότερα αυτό το εισαγόµενο δάνειο από άλλους «πολιτισµούς». Από τις σεξουαλικές προτιµήσεις έως έναν χορό όπου φωτογραφίζεται υποψήφιος σε τσακίρ κέφι γυµνός από τη µέση και πάνω και έως µια άκαιρη ή παράξενη δήλωση που τον ρίχνει στην ανυποληψία, καθηµερινά οι διαδόσεις πέφτουν σύννεφο, κοινοποιούνται και γίνονται µπετόν υπέρ της αναξιοπιστίας.

Οι παλιότεροι θα θυµούνται το «σκάνδαλο Κριστίν κίλερ» και παρόµοια, ένα σωρό. Οδηγούσαν σε παραιτήσεις υπουργών, ιδίως αν τα γεγονότα ντύνονταν µε τζεϊµσµποντικές υποθέσεις. Ετσι ο ένας, αλλιώς η άλλη. Η πλάκα είναι ότι στην Ελλάδα, έως σχετικά αργά, αυτά τα κουτσοµπολιά ήταν µε θέµα που το συζητούσαν στα καφενεία, αλλά δεν επηρέαζαν καθόλου την ψήφο. Αφορούσαν πρωθυπουργούς, υπουργούς, καλλιτέχνες και άλλους επιδραστικούς. Αλλά ήρθε και η σειρά µας, ιδίως στα τελευταία είκοσι χρόνια. Και δεν αναφέροµαι σε οικονοµικά σκάνδαλα ή περιπτώσεις προφανούς παραβίασης των νόµων. Αυτά πάντοτε υπήρχαν και συχνά έφταναν στα δικαστήρια. Αναφέροµαι στον ιδιωτικό βίο που τον χρησιµοποιούσαν ως ένδειξη ή απόδειξη πολιτικής ανηµπόριας. Νοµίζω πως όλοι καταλαβαίνουµε τη διαφορά.

Η κόκκινη γραµµή, που στέλνει στα τάρταρα αρκετούς, δεν είναι πάντοτε ευδιάκριτη. Αλλά κανένας δεν ασχολείται µε αυτές τις λεπτοµέρειες. Αρκεί µια νύξη, ένα υπονοούµενο, και ο υποψήφιος πολιτικός τερµάτισε την καριέρα του. Και µάλιστα, αυτό το φαινόµενο γιγαντώνεται ολοένα. Αρκεί να διατρέξετε την πινακοθήκη των «σκανδάλων» στη βάση του αυλωνίτειου «πνεύµα και ηθική» και θα δείτε πως ο κλοιός στενεύει συνεχώς. Τι κι αν υπάρχουν νόµοι και διατάξεις που έχουν ακυρώσει πλήθος τέτοιων συµβάντων; Στη χώρα έρχονται αυτά σαν καθυστερηµένο τσουνάµι.

Τελευταία «σηµειώνεται», µε περισσή υποκρισία, πως κάποιος υποψήφιος συµβιώνει µε οµόφυλό του. Σιγά τα αβγά! Η «σηµείωση» αυτή έχει στην Ελλάδα τη δύναµη της «κοσµίας» και όχι «κοσµιωτάτης» διαγωγής στα παλιά ενδεικτικά. Ελπίζω να έρθει κάποια στιγµή που παρόµοιες «καταγγελίες» θα βαρύνουν τον καταγγέλλοντα και όχι τον καταγγελλόµενο. Αβρά το θέτω.