Πώς να βάλεις το κεφάλι σου κάτω από ένα «κεραμίδι»

Σε δεινή οικονομική κατάσταση βρίσκονται σχεδόν 7 στους 10 Έλληνες. Αυτό καταμαρτυρούν τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, σύμφωνα με τα οποία το 68,3% του πληθυσμού ζει κοντά στο όριο της φτώχειας. Τα ρημάδια δηλαδή δεν φτάνουν. Ή ο μισθός που λαμβάνουν 7 στους 10 Έλληνες δεν επαρκεί για να καλύψει τις βασικές ανάγκες διαβίωσης.

Φως, νερό, τηλέφωνο. Πετρέλαιο ή φυσικό αέριο και βενζίνη. Τρόφιμα, γαλακτοκομικά, παιδικές τροφές, ένδυση και υπόδηση. Ένα μικρό ταξίδι αναψυχής στο Γαλαξίδι και κονσέρβες για τον σκύλο. Δίδακτρα για τα φροντιστήρια των παιδιών και οι δόσεις για το αμάξι. Μεταχειρισμένο κι αυτό. Αφού, το άλλο έμενε διαρκώς στο δρόμο και καλούσες την οδική βοήθεια για να το βάλει μπρος. Και το ενοίκιο του σπιτιού.

Το οποίο πλέον είναι οικονομικά δυσβάσταχτο. Καθώς το κόστος στέγασης στην χώρα μας έχει εκτιναχθεί σε τέτοια επίπεδα που αγγίζει το 60%-70% του μέσου μηνιαίου μισθού. Και σαν να μην έφτανε αυτό. Τα ενοίκια κατοικιών σε ολόκληρη την επικράτεια κινούνται ανοδικά σε όλα τα επίπεδα.

Συγκεκριμένα τα μισθώματα κατοικιών στην Αττική παρουσίασαν αύξηση κατά 5,3%, ενώ στη Θεσσαλονίκη παρατηρείται άνοδος των ενοικίων κατά 6,2% και στην περιφέρεια κατά 4,6%.

Κι αν αναζητήσουμε τις αιτίες θα βρεθούμε μπροστά στην περιορισμένη προσφορά νεόδμητων κατοικιών προς ενοικίαση, αλλά και στην έλλειψη ποιοτικών επιλογών σε μεταχειρισμένα ακίνητα. Επιπροσθέτως η δυσκολία έκδοσης στεγαστικών δανείων με ευνοϊκούς όρους ωθεί τους πολίτες στην ενοικίαση με αποτέλεσμα η ζήτηση να ξεπερνά κατά πολύ την υφιστάμενη προσφορά. Και όταν η κατοικία είναι ανακαινισμένη, διαθέτει ασανσέρ, θέρμανση φυσικού αερίου, πρόσβαση σε μέσα μαζικής μεταφοράς και πυλωτή για παρκινγκ τότε τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο.

Και άντε μετά να έχεις και έναν φοιτητή που σπουδάζει σε άλλη πόλη. Με την Αθήνα να έχει τα ακριβότερα φοιτητικά σπίτια με την τιμή τους να έχει αυξηθεί κατά 80,42% σε μια δεκαετία, ενώ σε όλη τη χώρα η μεσοσταθμική αύξηση στην ίδια περίοδο ανέρχεται στο 61,9%.
Η μειωμένη προσφορά λοιπόν με την αυξημένη ζήτηση ευθύνονται για την ανησυχητική αύξηση των ενοικίων γενικότερα, αλλά και η σχεδόν μηδενική οικοδομική δραστηριότητα. Όμως και η ταυτόχρονη επέλαση του Airbnb οδήγησαν στις καλπάζουσες τιμές των ακινήτων.

Συγκεκριμένα οι πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης, καταδείχθηκαν ως μία από τις αιτίες της οικιστικής κρίσης, καθώς αφαίρεσαν ένα τεράστιο κομμάτι ακινήτων από την αγορά με αποτέλεσμα οι τιμές να κινούνται μόνον ανοδικά.

Ως εκ τούτου σε ένα ζευγάρι οφείλει ο ένας να εργάζεται για να καλύψει μόνο το κόστος διαμονής. Κι έτσι η στέγαση εξελίσσεται σε πρόβλημα κοινωνικών διαστάσεων. Πώς να βάλεις δηλαδή το κεφάλι σου κάτω από ένα «κεραμίδι»;