Περίπτωση Κασσελάκη - Παράδειγμα διακυβέρνησης προς αποφυγήν

Είναι δεδομένο ότι η συνεχιζόμενη φθίνουσα πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αυτή αποδεικνύεται μέσω των δημοσκοπήσεων, είναι πλέον συνδεδεμένη με την παρουσία Στέφανου Κασσελάκη στην ηγεσία του κόμματος. Ενώ περισσότερη έμφαση δίνεται στο όρια και τις αδυναμίες που έχει μια πολιτική καριέρα βασισμένη πάνω σε ένα απολιτίκ επικοινωνιακό τέχνασμα, δεν έχει δοθεί η δέουσα σημασία σε θέματα κακής διακυβέρνησης εντός ΣΥΡΙΖΑ που δύναται να οδηγήσουν το εξασθενημένο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε επικίνδυνες ατραπούς.

Πιο συγκεκριμένα, τον περασμένο Δεκέμβριο αφέθηκε να διαρρεύσει στον τύπο ότι ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ως άλλος Μεσσίας, πλήρωσε από την τσέπη του για να καλυφθούν οι μισθοί στην Left Media Α.Ε. Με δεδομένο ότι (καλώς) απαγορεύονται χορηγίες άνω των 20,000 σε ένα κόμμα, μία λογική υπόθεση που έγινε τότε ήταν ότι το ποσό δόθηκε μέσω δανείου, χωρίς όμως να δημοσιοποιηθούν οι όροι και τα συμβαλλόμενα μέρη της δανειακής σύμβασης. Από μόνη της αυτή η έλλειψη διαφάνειας είναι ικανή να κινήσει υποψίες.

Το δάνειο στα κομματικά ΜΜΕ 

Θα μπορούσε κάποιος μέσα από μία επιδερμική ανάλυση να δει τη συγκεκριμένη κίνηση ως μια πράξη αλτρουισμού, αφού το προσωπικό πληρώθηκε παραμονές Χριστουγέννων. Αντιθέτως, όμως, αυτή η κίνηση δημιουργεί διάφορες στρεβλώσεις και διαμορφώνει νέα δεδομένα προς όφελος του Στέφανος Κασσελάκης.

Παραχωρώντας το δάνειο από εταιρεία η οποία ανήκει εξ ολοκλήρου στον ίδιο, ο Στέφανος Κασσελάκης δημιούργησε μία ξεκάθαρη σχέση εξάρτησης, από τους υπαλλήλους στα συγκεκριμένα ΜΜΕ προς τον ίδιο σε προσωπικό επίπεδο και όχι βάσει του θεσμικού του ρόλου. Αυτή η φόρμουλα για αποφυγή του ορίου των 20,000 μέσω ευφάνταστων εναλλακτικών πρακτικών μπορεί να μην αποτελεί πρωτοτυπία αλλά δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνεται αποδεκτή. Το κόμμα της αριστεράς, που επικαλείται το ηθικό πλεονέκτημα, θα ήθελε να διαφέρει από τα άλλα κόμματα σε τέτοια ζητήματα.

Γιατί αποτελεί παράδειγμα κακής διακυβέρνησης

Επιπλέον, βάσει της υφιστάμενης δανειακής σύμβασης, ας προχωρήσουμε να αναλογιστούμε το σενάριο των εσωκομματικών εκλογών που δεν είναι μία απομακρυσμένη περίπτωση. Πώς θα μπορούσαν οι δημοσιογράφοι στα συγκεκριμένα ΜΜΕ να επικαλούνται την αρχή της αντικειμενικότητας και ουδετερότητας, όταν ο ένας υποψήφιος έδωσε προσωπικό δάνειο -το οποίο ακόμη εκκρεμεί- για να πληρωθούν οι μισθοί τους;

Η πράξη αυτή αποτελεί ένα κλασικό παράδειγμα κακής διακυβέρνησης αφού υπάρχει εξόφθαλμη σύγκρουση συμφέροντος και έρχεται σε αντίθεση με βασικούς κώδικες καλών πρακτικών και ηθικής που, ειδικά μετά την κρίση του 2008 και τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο, υιοθετούν εταιρικοί κολοσσοί, όπως αυτοί που δούλεψε ο Στέφανος Κασσελάκης στην Αμερική.

Τέλος, πρόσφατα αναδείχθηκε ότι υπάρχει και νομικό ζήτημα αφού σύμφωνα με το 24/7news  η εταιρεία που χορήγησε το δάνειο εδρεύει στις ΗΠΑ, ενώ υπάρχει νομική ρύθμιση που απαγορεύει σε αρχηγούς πολιτικών κομμάτων να είναι ιδιοκτήτες εταιρειών στο εξωτερικό. Ειρωνικά, στην απάντησή του στο συγκεκριμένο δημοσίευμα, ο Στέφανος Κασσελάκης ανέφερε ότι ο «Μάρης (ιδιοκτήτης της 24/7media) δεν θα αγοράσει φτηνά τον ΣΥΡΙΖΑ», κάτι που στην πράξη κάνει ο ίδιος με σχετική ευκολία και χωρίς έλεγχο, λειτουργώντας ωσάν το κόμμα να είναι επιχείρηση και αυτός ό μοναδικός μέτοχος.

Το πλέον τραγικό είναι ότι μέσα από αυτή την εξαύλωση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δίνεται η δυνατότητα στην κυβέρνηση να διανύει περίοδο παρατεταμένης χάριτος αφού δεν υπάρχει εναλλακτική στο υπεροπτικό μονοπώλιο της ΝΔ. Ως επακόλουθο αυτής της ανυπαρξίας σοβαρού αντιπολιτευτικού λόγου, χάθηκε παραδείγματος χάρη η κριτική που δέχθηκε η κυβέρνηση από ευρωπαϊκούς θεσμούς για την ποιότητα του κράτους δικαίου και την καταρράκωση της δημοκρατίας στην Ελλάδα ενώ η απονομή δικαιοσύνης για το δυστύχημα στα Τέμπη εξελίσσεται σε παρωδία.