Παιδοκτονίες, δολοφονίες και λουτρά αίματος - Καμία σκέψη για την κοινωνία

Διάβασα, όπως και εσείς, φαντάζοµαι, την είδηση για το σοκαριστικό βίντεο από κάµερες κλειστού κυκλώµατος µε την εν ψυχρώ δολοφονία κρατουµένου τον περασµένο Ιανουάριο. Το επίµαχο οπτικοακουστικό υλικό ήρθε στο φως της δηµοσιότητας πρόσφατα και έγινε viral. Το βίντεο δεν το είδα. ∆εν ήθελα. ∆εν µου προσέθεσε κάτι παραπάνω σε ενηµέρωση, ούτε σε γνώση.

Οι λέξεις τα λένε όλα. Οι λέξεις έχουν δύναµη. Αυτό φτάνει. Οµως είναι βέβαιο ότι πάµπολλοι το είδαν και το ξαναείδαν. Για τα ηλεκτρονικά µέσα ενηµέρωσης αποτέλεσε βούτυρο στο ψωµί της επισκεψιµότητας. Το λαϊκό ρητό «πες, πες, πες, όλο κάτι µένει» έχει εφαρµογή στην περίπτωση που αφορά άµεσα την κοινωνία. Εµάς τους ίδιους. ∆εν είναι το µοναδικό έγκληµα που γίνεται ευρύτερα γνωστό µε δηµοσιογραφική διαµεσολάβηση.

Θυµηθείτε το ειδεχθές έγκληµα που επίσης συγκλόνισε το 2015 την κοινή γνώµη µε τη µόλις τεσσάρων ετών -τότε Αννυ. Ρεπορτάζ φορτωµένα µε πολλές λεπτοµέρειες, ανατριχιαστικές. Χρειάζονταν; Φρίκη ήταν το τραγικό γεγονός το ίδιο. Το θέµα είναι πως ακόµα και µετά τη δηµοσιοποίηση του βίντεο, ακόµα και τώρα καταγράφεται µια νιρβάνα σε πολιτειακούς θεσµούς και δοµές. Αντίδραση καµία.

Για τη ∆ικαιοσύνη αποτελεί µείζον ζήτηµα, όπως έχει γραφτεί, µόνο σε σχέση µε όσα συµβαίνουν στο µεγαλύτερο σωφρονιστικό κατάστηµα της χώρας. Από πλευράς ΕΣΗΕΑ, ΕΣΡ, ΕΛ.ΑΣ., ∆ικαιοσύνης, από κοινωνικούς φορείς και συλλογικότητες, πολιτικά κόµµατα, δεν έχει εκφραστεί κάποια αντίδραση. Ουδείς έχει αναλογιστεί τις σε βάθος συνέπειες από τη διατήρηση του επίµαχου βίντεο από τον Κορυδαλλό στις ιντερνετικές πλατφόρµες.

Ποια µνήµη νεκρού; Το βίντεο είναι κρεµασµένο στα ηλεκτρονικά µανταλάκια και οι συγγενείς του θύµατος δυνητικά βιώνουν αδιάκοπα το τραγικό γεγονός. Ταυτόχρονα, οι συγγενείς άλλων κρατουµένων «µπαίνουν στο µάτι» λόγω εθνικότητας. Μάλλον κανείς δεν σκέφτηκε τον κοινωνικό στιγµατισµό, τις ρίζες του ρατσισµού και της ξενοφοβίας. Με συνέπειες απρόβλεπτες και ανεξέλεγκτες. Φαίνεται πως συνηθίζουµε.

Από την ασφάλεια του καναπέ, λες και παρακολουθούµε επεισόδιο του «Prison Βreak». ∆εν µας αγγίζει σίγουρα; Κυβέρνηση και αξιωµατική αντιπολίτευση βρήκαν ακόµα ένα πεδίο για να διασταυρώσουν τα ξίφη τους. Η ∆ικαιοσύνη από τα νεύρα της κοντεύει να καταπιεί τη ζυγαριά που βαστά. Ο προβληµατισµός ή η αντιπαράθεση περιορίζεται µόνο σε θεσµικό επίπεδο, σε αλληλοαπόδοση ευθυνών για το αν έγιναν οι σωστές-κατάλληλες ενέργειες. Για τον κοινωνικό αντίκτυπο περισυλλογή καµία.