«Το μέγεθος της τραγωδίας δεν επιτρέπει πλέον τη σιωπή»
NewsroomΖητήσαμε τη γνώμη δύο διεθνολόγων για το εάν η χώρα μας θα έπρεπε να προχωρήσει στην άμεση αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους όπως έκαναν οι Ιρλανδία, Ισπανία και Νορβηγία.
Για την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους
Γράφει η Μαριλένα Κοππά, Καθηγήτρια Συγκριτικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
Τις τελευταίες μέρες το Ισραήλ εξαπέλυσε νέες επιθέσεις εναντίον προσφυγικών καταυλισμών στη Ράφα, παρά τις χλιαρές παραινέσεις της ΕΕ και των ΗΠΑ. Χτυπήθηκε για μια ακόμη φορά ασθενοφόρο, αυτή τη φορά της Ερυθράς Ημισελήνου, υπογραμμίζοντας ξανά την κυνικότητα της Κυβέρνησης Νετανιάχου και των υπερσυντηρητικών συμμάχων της. Πρόσφατα, δυο Υπουργοί της Ισραηλινής Κυβέρνησης Συνασπισμού υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους λόγω έλλειψης στόχου στις συνεχιζόμενες επιχειρήσεις στη Γάζα.
Σήμερα, τα μάτια όλου του κόσμου είναι στη Ράφα. Με βαθύ φόβο για το εάν τα Ισραήλ θα προχωρήσει στην εξόντωση των αμάχων που το ίδιο κατεύθυνε και εγκλώβισε στην περιοχή αυτή. Για τον Νετανιάχου βέβαια, αυτή είναι μια μάχη επιβίωσης δεδομένου ότι ξέρει καλά ότι με το τέλος του πολέμου θα πρέπει να λογοδοτήσει για το πως άφησε τη χώρα αθωράκιστη μπροστά στην επίθεση της Χαμάς της 7ης Οκτωβρίου.
Η φρίκη της τρομοκρατικής επίθεσης της Χαμάς δεν μπορεί πάντως σε καμιά περίπτωση να δικαιολογήσει το ξεπέρασμα κάθε κόκκινης γραμμής στον τρόπο αντίδρασης του Ισραήλ. Κάθε αρχή του δικαίου του πολέμου έχει καταλυθεί, κάθε αρχή του ανθρωπιστικού δικαίου έχει παραβιαστεί. Οι χιλιάδες νεκροί άμαχοι , πάνω από 36.000, μεταξύ των οποίων πολλά παιδιά δείχνουν όσο η σύγκρουση πλέον αποκτά ως μόνο στόχο την εξόντωση του παλαιστινιακού λαού.
Κάθε μέρα η ανθρωπιά πεθαίνει στην Παλαιστίνη
Η ανθρωπιά πεθαίνει κάθε μέρα στην Παλαιστίνη. Κυρίως στη Γάζα αλλά και στην Δυτική Όχθη όπου οι παράνομοι ισραηλινοί εποικισμοί επεκτείνονται συνεχώς και οι έποικοι εκδιώκουν με βία και βαναυσότητα Παλαιστίνιους από τα χωριά του. Οι ΗΠΑ συνεχίζουν να εξοπλίζουν το Ισραήλ ενώ η ΕΕ, μοιραία και άβουλη, παρακολουθεί το δράμα.
Πρόσφατα τρεις ευρωπαϊκές χώρες, δυο της ΕΕ, η Ισπανία και η Ιρλανδία, και μια εκτός, η Νορβηγία, εξήγγειλαν ότι προχωρούν στην άμεση αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους. Πρόκειται για μια κίνηση υψηλού συμβολισμού με στόχο να αυξηθεί η διεθνής πίεση στο Ισραήλ ώστε να λήξει ο πόλεμος. Με τις 3 αυτές χώρες αυξάνονται σε 146 (από τα 193 κράτη του ΟΗΕ) οι χώρες που αναγνωρίζουν το Παλαιστινιακό κράτος με αποτέλεσμα να ενισχύεται σημαντικά η διεθνής θέση του.
Η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι μεταξύ των χωρών που προχώρησαν στην κίνηση της άμεσης αναγνώρισης. Για πολλούς λόγους. Αρχικά γιατί είναι μια κίνηση υπέρ της ειρήνης. Αλλά και γιατί, παραδοσιακά η Ελλάδα είναι μια φίλη χώρα του Παλαιστινιακού λαού, ανεξάρτητα από τη στρατηγική σχέση της με το Ισραήλ. Η Ελλάδα, εκ της θέσεως της, πάντα υπήρξε σταυροδρόμι και γέφυρα. Η μονοδιάστατη εξωτερική πολιτική που ακολουθείται (και) στο παλαιστινιακό δεν της ταιριάζει. Είμαστε εξάλλου μια χώρα που έχουμε σημαία το Διεθνές Δίκαιο. Δεν μπορούμε να το στηρίζουμε α λα καρτ. Δεν μπορούμε να σιωπούμε σε τόσες παραβιάσεις του που έχουν γίνει τους τελευταίους μήνες. Οφείλουμε ως χώρα να είμαστε με την αλήθεια, τη δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη.
Η άμεση αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους είναι αναγκαία.
Η μονοδιάστατη πολιτική της Ελληνικής Κυβέρνησης δεν είναι απλά ηθικά λάθος. Είναι και βλαβερή για τα στρατηγικά συμφέροντα της χώρας στην ευρύτερη περιοχή. Η Ελλάδα οφείλει να διατηρήσει τον ρόλο της του διαμεσολαβητή υπέρ της ειρήνης και της άμεσης κατάπαυσης πυρός. Το μέγεθος της τραγωδίας δεν επιτρέπει πλέον τη σιωπή.