Άποψη: Διαζύγιο και παιδί: η στιγµή της ανακοίνωσης

Διαζύγιο. Ενα σηµείο των καιρών, µε νέα στατιστικά να αναφέρουν ότι ένας στους τρεις γάµους καταλήγει εκεί. Τι σηµατοδοτεί άραγε ένα διαζύγιο; Μια απώλεια; Εναν γάµο χωρίς διάρκεια; Εναν χαµένο έρωτα; Μήπως µια νέα αρχή και νέες ευκαιρίες που παλιά φάνταζαν µακρινές; Ο,τι και να σηµαίνει γι’ αυτόν που το βιώνει, γίνεται πιο απαιτητικό όταν υπάρχουν παιδιά που νιώθουν ότι δεν µπορούν να ελέγξουν τις αλλαγές που έρχονται ως συνέπεια ενός διαζυγίου.

Γι’ αυτό και µία από τις πιο δύσκολες στιγµές είναι η ανακοίνωση. Ο τρόπος που θα ανακοινωθεί επηρεάζει το πώς το παιδί θα αντιδράσει και έπειτα θα µεταβολίσει αυτήν τη νέα κατάσταση. Η ανακοίνωση λοιπόν είναι σηµαντική γιατί σηµατοδοτεί µία αλλαγή και έναν καινούργιο κύκλο για το παιδί και την οικογένεια. Η ανακοίνωση λαµβάνει χώρα όταν η απόφαση για το διαζύγιο είναι οριστική και αµετάκλητη, ώστε να µην καλλιεργηθούν φαντασιώσεις επανασύνδεσης από το παιδί. Είναι σηµαντικό να είναι παρόντες και οι δύο γονείς τη στιγµή εκείνη δείχνοντας ότι ακόµη και σε αυτό λειτουργούν ως οµάδα και ότι είναι µια κοινή απόφαση.

Για πολλούς γονείς βέβαια είναι εξαιρετικά δύσκολο να είναι ψύχραιµοι, ιδίως αν δεν επιθυµούν το διαζύγιο, αλλά εφόσον η κατάληξη είναι αυτή τότε τη στιγµή της ανακοίνωσης οφείλουν να είναι νηφάλιοι, δείχνοντας ότι έχουν τον έλεγχο της κατάστασης και ότι θα ξεπεραστούν οι δυσκολίες. Το αντίθετο αυξάνει την πιθανότητα και το ίδιο το παιδί να µη διαχειριστεί ψύχραιµα το συµβάν. Το µήνυµα της ανακοίνωσης πρέπει να είναι σαφές και µη διαπραγµατεύσιµο, ώστε τα παιδιά να µην καταλήξουν µπερδεµένα. Κάτι τέτοιο προϋποθέτει αρχικά να αναφέρουν στο παιδί τούς λόγους για τους οποίους δεν µπορούν να συνυπάρχουν στο ίδιο σπίτι ως ζευγάρι, εκφράζοντας ακόµη και τα συναισθήµατά τους γι’ αυτό, τονίζοντας όµως ότι διατηρούν την ιδιότητά τους ως γονιών και ότι θα είναι το ίδιο διαθέσιµοι.

Ουσιαστικά δίδουν το µήνυµα ότι σπάει το µικροσύστηµα του ζεύγους, αλλά όχι το οικογενειακό. Παίρνουν διαζύγιο ο ένας από τον άλλον, αλλά ποτέ από τα παιδιά τους! Απενοχοποιούµε τα παιδιά και εξουδετερώνουµε κάθε υπόνοια τύψεων και σκέψεων ότι φταίνε αυτά. Οι λόγοι δηλαδή πρέπει να είναι σαφώς εστιασµένοι στα του ζευγαριού. Επειτα είναι σηµαντικό να ακολουθήσουν ενηµέρωση και προετοιµασία των παιδιών για τις πρακτικές αλλαγές, όπως το σπίτι κατοικίας τους και το πότε θα βλέπουν τον γονιό που µετακοµίζει.

Στο τέλος δώστε χώρο έκφρασης στα παιδιά για το πώς νιώθουν γι’ αυτό που άκουσαν. Είναι καλύτερο να ξέρει ο γονιός τι νιώθει το παιδί του ακόµη κι αν αυτό που θα ακούσει είναι δυσάρεστο. Σε κάθε αντίδραση οφείλει να δείξει κατανόηση, να απαντήσει µε ειλικρίνεια σε απορίες και να δώσει πίστωση χρόνου στο παιδί µέχρι να συνειδητοποιήσει τη νέα πληροφορία. Ο γονιός πρέπει να θυµάται ότι στην ανακοίνωση δεν πάει µε την ιδιότητα του συντρόφου ώστε να δικαιολογούνται οι διενέξεις, αλλά µε την ιδιότητα του γονιού που επιθυµεί να κάνει το παιδί του να νιώσει ασφάλεια. Στόχος µας να φύγει το παιδί από αυτήν τη διαδικασία όσο το δυνατόν πιο ανακουφισµένο ότι δεν «χάνει» τους γονείς του!