Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Πρόεδρος

Σύµφωνα µε αυτό, όπως τουλάχιστον διακινούνταν από υψηλόβαθµα «γαλάζια» στελέχη, ο ΣΥΡΙΖΑ από τη θέση της αξιωµατικής αντιπολίτευσης, δηλαδή µετά τις εκλογές του 2019, επρόκειτο να υπονοµεύσει την εκλογή Προέδρου της ∆ηµοκρατίας ούτως ώστε να διαλυθεί η Βουλή και να οδηγηθεί η χώρα σε κάλπες. Η επόµενη αναµέτρηση θα γινόταν µε βάση την ψηφισµένη απλή αναλογική και ο ΣΥΡΙΖΑ θα διεκδικούσε την επιστροφή του στην εξουσία. Μια επανάληψη, δηλαδή, του 2014, όταν η αδυναµία ανάδειξης ανώτατου πολιτειακού παράγοντα δροµολόγησε πολιτικές εξελίξεις. Μόνο που ο δράκος του συγκεκριµένου σεναρίου ήταν ασθενής, αφού η απλή αναλογική δεν είχε ψηφιστεί ως εκλογικό σύστηµα και επιπλέον δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που προκάλεσε την πρόωρη εκλογή Προέδρου. Σηµειωτέον πως το best seller αφήγηµα της περιόδου µιλούσε για «αριστερή παρένθεση». Η πρόταση λοιπόν κυβέρνησης/ΣΥΡΙΖΑ για την προεδρική εκλογή αφορίζει όλες τις µορφές παρενθέσεων, είτε αυτές είναι δεξιές, είτε αριστερές, είτε του Κέντρου, καθώς διασφαλίζει τη µη διάλυση της Βουλής. Οµοίως, η πρόταση της αξιωµατικής αντιπολίτευσης επί της συνταγµατικής αναθεώρησης για την εκλογή Προέδρου της ∆ηµοκρατίας αποτρέπει τη διενέργεια εκλογών, παραπέµποντας την απευθείας ανάδειξή του από τον λαό σε περίπτωση δύο αποτυχηµένων προσπαθειών. Κάπου εδώ όµως ξεκινούν τα ζητήµατα διαρχίας που αγγίζουν και τον πυρήνα του πολιτεύµατος. Ο Προκόπης Παυλόπουλος προσφάτως είχε πάρει σαφείς αποστάσεις από την άµεση εκλογή του Προέδρου από τον λαό. Επικαλούµενος και δηµοσίως αλλά και σε συνοµιλητές του ακριβώς τα προβλήµατα που µπορεί να γεννήσει η εκλογή από την κοινωνία του ανώτατου θεσµικού παράγοντα. Αρα, η πρόταση της Νέας ∆ηµοκρατίας σίγουρα δεν είναι ταυτόσηµη µε τη δική του. Αντιθέτως, η τελευταία και επίσηµη πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την ανάδειξη Προέδρου µάλλον βρίσκεται πιο κοντά και στις δικές του εισηγήσεις. Κατά τις πληροφορίες, ο κ. Παυλόπουλος θεωρεί ότι οι επαναλαµβανόµενες ψηφοφορίες στη Βουλή δίνουν τη δυνατότητα στο Σώµα να λειτουργήσει συνθετικά, ωθώντας το να διατηρήσει το προνόµιο να εκλέγει Πρόεδρο χωρίς να το παραχωρεί στον λαό. Οσο για τον χρόνο που ενδεχοµένως να απαιτείται για την εκλογή, ο Πρόεδρος φέρεται να πιστεύει ότι δεν δηµιουργεί πρόβληµα, εάν αναλογιστεί κανείς ότι και σε άλλες χώρες (όπως, για παράδειγµα, στην Ιταλία) απαιτείται ένας χρόνος για να βγει λευκός καπνός