Ο ξυπόλητος δημοσιογράφος στα πεδία των πυρκαγιών είναι πρόβλημα

Οι επιθέσεις πολιτών σε δημοσιογράφους που κάνουν ρεπορτάζ Πολιτικής Προστασίας (φωτιές κλπ) και η έλλειψη νομικού πλαισίου προστασίας των διαπιστευμένων εκπροσώπων Τύπου (δημοσιογράφων και τεχνικών) είναι προϊόν της άναρχης κατάστασης που επικρατεί στα ΜΜΕ.

Την ώρα των γεγονότων ο δημοσιογράφος εξισώνεται με τον οποιοδήποτε πολίτη που απλά συμμετέχει στη συμφορά και αναζητά ένα βίντεο για το tik tok. Γίνεται αποδέκτης της οργής των πολιτών που βλέπουν στο πρόσωπο του «το σύστημα». Θεωρούν πως ο δημοσιογράφος άφησε το γραφείο του για να κάνει καριέρα στα αποκαίδια των περιουσιών τους. Τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει αλλά τις κρίσιμες ώρες δεν υπάρχει χρόνος για εξηγήσεις.

Σε δυσκολότερη μάλιστα θέση είναι οι δημοσιογράφοι και οι φωτογράφοι που επιχειρούν μόνοι τους, δηλαδή, χωρίς τη συνοδεία τηλεοπτικού συνεργείου και άρα είναι εκτεθειμένοι από παντού. Στοχοποιούνται πιο εύκολα. Οι κινήσεις τους σε απόμερα σημεία ή ιδιοκτησίες που έχουν υποστεί ζημιές μπορούν εύκολα να παρεξηγηθούν με απρόβλεπτα αποτελέσματα...

Ο ξυλοδαρμός του δημοσιογράφου του protothema στο Κορωπί δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός. Δεν έτυχε. Απλά το μάθαμε όλοι γιατί καταγράφηκε σε κάμερα. Τέτοια περιστατικά συμβαίνουν όλο και πιο συχνά στα πεδία και ευθύνη για αυτό το χάλι έχουν προτίστως οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι, οι εργοδότες τους, οι συνδικαλιστικοί φορείς (ΕΣΗΕΑ κλπ) και φυσικά η Πολιτική Προστασία (Πυροσβεστική, ΕΛ.ΑΣ., Κυβέρνηση).

Οι δημοσιογράφοι δεν είναι μόνο για να δημοσιοποιούν τις δηλώσεις του εκάστοτε Υπουργού. Οι δημοσιογράφοι πρέπει να έχουν τη θέση που τους πρέπει μέσα στο πεδίο. Έχουν δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις.

Δυστυχώς οι συνάδελφοι στέλνονται ξυπόλυτοι στις φωτιές χωρίς υποτυπώδη εξοπλισμό και κυρίως χωρίς γνώσεις για τους κινδύνους που διατρέχουν. Μαζί με τους ηρωικούς τεχνικούς που ρισκάρουν τη ζωή τους για ένα πλάνο είναι εκτεθειμένοι από παντού σε πιθανές εκρήξεις, πτώσεις καμένων δέντρων, στύλων ΔΕΔΔΗΕ κλπ. Χωρίς αντιασφυξιογόνες μάσκες, χωρίς προστατευτικά ρούχα, χωρίς διακριτικά press, χωρίς εκπαίδευση και χωρίς ασφάλεια εάν τους συμβεί ατύχημα. Η επιβάρυνση της υγείας τους είναι τεράστια.

Στις φωτιές, στις εκρήξεις, στις πλημμύρες, στους σεισμούς και γενικά στο ρεπορτάζ της Πολιτικής Προστασίας δεν πρέπει να στέλνονται ως πρόβατα στη σφαγή οι δημοσιογράφοι "βάρδιας" αλλά δημοσιογράφοι που θα έχουν περάσει εκπαίδευση, θα είναι πιστοποιημένοι, όπως πιστοποιημένοι είναι πλέον και οι "τελευταίοι" εθελοντές.

Θα φέρουν ειδικό εξοπλισμό, σήμανση Press και θα έχουν κώδικα συνεργασίας με την ηγεσία που επιχειρεί στο πεδίο (Πυροσβεστική, ΕΛ.ΑΣ.). Θα έχουν ακόμα και GPS θέσης. Θα έχουν δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις και δεν θα παραβιάζουν ποτέ τις κόκκινες γραμμές, διαφορετικά θα υπογράφουν και τις συνέπειες.

Μόνο γνώση της δεοντολογίας και γνώση των κινδύνων που διατρέχουν θα είναι σε θέση να διαχειριστούν αυτά που συμβαίνουν μπροστά τους και θα είναι σε θέση να επιβιώσουν σε δύσκολες επιχειρήσεις με βάση τις καιρικές συνθήκες, τη γεωγραφική θέση, τον προσανατολισμό τους κλπ. Μόνο έτσι θα ανακτηθεί η αξιοπιστία και η πληροφορία θα έχει πάντα ουσία.

Η ΕΣΗΕΑ και οι εργοδοσίες πρέπει να λάβουν άμεσα δράσεις για να θωρακίσουν τους συναδέλφους. Δόξα τω Θεό έχουμε καταπληκτική φουρνιά νέων συναδέλφων με τσαγανό, πτυχία και εγωισμό. Χρειάζονται βοήθεια. Δε γίνεται να τα μαθαίνουν όλα από ένστικτο στο πεδίο. Χρειάζονται σεμινάρια και πιστοποίηση πρώτα για την ασφάλεια τους και μετά για την αποτελεσματικότητα τους.

Η ΕΣΕΗΑ σε συνεργασία με την κυβέρνηση (Πολιτική Προστασία, Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης,  Πυροσβεστική, ΕΛ.ΑΣ.) θα πρέπει να πάρουν πρωτοβουλίες και να υπάρξει συνεργασία.

Ο καταρτισμένος δημοσιογράφος είναι ασπίδα για την κοινωνία. Ο «ξυπόλυτος» δημοσιογράφος είναι πρόβλημα.