Αγαπητό μου ημερολόγιο...

Ο χρόνος των εκλογών είναι σε κάθε περίπτωση απόφαση του πρωθυπουργού – εκτός κι αν η κάλπη στηθεί στο τέλος της τετραετίας, οπότε µπαίνουµε στην αρµοδιότητα του ηµερολογίου. Ως τότε, όµως, ο εκάστοτε πρωθυπουργός έχει τον πρώτο λόγο.

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει σε πολλές περιπτώσεις αναφέρει τον Οκτώβριο ως τον µήνα των εθνικών εκλογών. Ως τότε, όµως, µεσολαβούν τρεις εκλογικές διαδικασίες -ευρωεκλογές, περιφερειακές και δηµοτικές-, οι οποίες θα πραγµατοποιηθούν στα τέλη Μαΐου.

Κάθε κάλπη θα έχει το δικό της µήνυµα: στις δηµοτικές εκλογές θα µιλήσουν οι τοπικές κοινωνίες, πλην των µεγάλων δήµων, στους οποίους θα µιλήσουν τα κόµµατα. Σε κάθε περίπτωση, η Τοπική Αυτοδιοίκηση θα νικήσει, όπως είχε πει και ο Ανδρέας Παπανδρέου το ’86, όταν το ΠΑΣΟΚ είχε χάσει και τους τρεις µεγάλους δήµους.

Οι περιφερειακές εκλογές είναι µια άλλη ιστορία: σε αρκετές περιπτώσεις έχει γίνει κατορθωτό αυτό που δεν µπορεί να γίνει σε πανελλαδικό επίπεδο – για παράδειγµα, συνεργασίες µεταξύ των δυνάµεων της Κεντροαριστεράς, µε πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις τους κ. Αρναουτάκη και Κατσιφάρα. Εποµένως, τα συµπεράσµατα που θα προκύψουν -αναλόγως της τύχης που θα έχουν τα συγκεκριµένα σχήµατα- θα έχουν να κάνουν -και- µε την επόµενη µέρα των εθνικών εκλογών.

Υπάρχουν όµως και οι ευρωεκλογές. Θεωρώντας δεδοµένο ότι για τις εθνικές εκλογές θα αποφασίσει το... ηµερολόγιο, είναι προφανές ότι το αποτέλεσµά τους θα προσδιορίσει τόσο το αποτέλεσµα της εθνικής κάλπης όσο και την επόµενη µέρα, εφόσον απαιτηθούν συνεργασίες προκειµένου να κυβερνηθεί η χώρα.

Σχετικά µε το αποτέλεσµα των εθνικών εκλογών, το όποιο αποτέλεσµα της ευρωκάλπης θα επηρεάσει σηµαντικά µια δηµοσκοπική παράµετρο που σπανίως κάνει λάθος – και δεν είναι άλλη από τη λεγόµενη παράσταση νίκης. Πρόκειται για την ερώτηση «ποιος πιστεύετε ότι θα νικήσει στις επόµενες εκλογές»: όσο µεγαλύτερη είναι η διαφορά του πρώτου από τον δεύτερο, τόσο πιο βέβαιη θεωρείται συνήθως η εκλογική του νίκη, αφού µια σηµαντική µερίδα των ψηφοφόρων τείνει να ακολουθεί το ρεύµα του νικητή. Αρα, ο νικητής των ευρωεκλογών -και ιδιαίτερα αν εξασφαλίσει αναµφισβήτητη διαφορά- θα είναι και ο νικητής των εθνικών εκλογών.

Σε ό,τι αφορά την επόµενη µέρα των εθνικών εκλογών, το αποτέλεσµα της ευρωκάλπης θα προσδιορίσει και τις συµµαχίες: αν η Ν∆ έχει ισχυρό προβάδισµα -και, εποµένως, πιθανότητες αυτοδυναµίας-, τα προβλήµατα όλων τελειώνουν. Το ΚΙΝΑΛ θα αρνηθεί την πρόταση της Ν∆ για συµµετοχή στην κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιστρέψει στην αντιπολίτευση και η ζωή θα συνεχιστεί µε τον κ. Μητσοτάκη να διαθέτει µια οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία στη δύσκολη µεταµνηµονιακή φάση.

Τα προβλήµατα των συµµαχιών της επόµενης µέρας ξεκινούν από ένα εκλογικό ντέρµπι στις ευρωεκλογές – κάτι που θα σηµάνει εκλογική συµπίεση του Κινήµατος Αλλαγής, άρα και πολιτική αδυναµία του να συµµετάσχει ως «µικρός εταίρος» σε ένα κυβερνητικό σχήµα, ας πούµε, υπό τη Ν∆. Κάτ ι τέτοιο θα σηµάνει, πιθανότατα, άµεση προσφυγή σε νέες εκλογές, µε απλή αναλογική. Και το παιχνίδι των συµµαχιών θα αρχίσει από την αρχή...