Τι θα κριθεί στις ευρωεκλογές;

Το μέλλον της Ευρώπης, θα µπορούσε να απαντήσει κανείς πολύ απλά. Πόσο θα τραβήξει προς τα δεξιά. Αν η άνοδος της ακροδεξιάς σε µια σειρά χώρες θα είναι τέτοια που θα οδηγήσει το όλο εγχείρηµα της Ευρωπαϊκής Ενωσης προς την εµβάθυνσή της να ναυαγήσει, να αρχίσει να φυλλορροεί, να παίρνει πίσω «κεκτηµένα», να κλείνεται σε ένα «καβούκι» απεµπολώντας σιγά σιγά θέσφατα δεκαετιών.

Ο γενικός τίτλος για τις ευρωεκλογές θα µπορούσε να είναι «Περιµένοντας τους βαρβάρους», αν το γνωστό ποίηµα του µεγάλου Αλεξανδρινού δεν κατέληγε όπως γνωρίζουµε: «… Γιατί ενύχτωσε κι οι βάρβαροι δεν ήλθαν. / Και µερικοί έφθασαν απ’ τα σύνορα, / και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν. / Και τώρα τι θα γένουµε χωρίς βαρβάρους. / Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν µια κάποια λύσις». Στην περίπτωσή µας δυστυχώς υπάρχουν, θα έχουν ενισχυµένη φωνή στο επόµενο Ευρωκοινοβούλιο, αποτελούν µία κάποια λύση, αλλά λύση που θα γυρίζει την Ευρώπη δεκαετίες πίσω… Και το ερώτηµα είναι πόσο η ενίσχυση των ακροδεξιών θα επηρεάσει συνολικά την ευρωπαϊκή πολιτική τα επόµενα χρόνια.

Οι ευρωπαϊκές κοινωνίες, µετά τις εµπειρίες των τροµοκρατικών επιθέσεων και του νέου µεταναστευτικού ρεύµατος, θα διατηρήσουν τις αξίες που πρεσβεύουν ή θα γίνουν «σκαντζόχοιροι»; Στα δικά µας, φυσικά οι ευρωεκλογές θα έχουν σχεδόν αµιγώς εσωτερικό πολιτικό χρώµα. Λόγω της εγγύτητάς τους µε τον χρόνο των βουλευτικών εκλογών και της βραδύτητας µε την οποία έρχονται παραδοσιακά τα νέα από την Εσπερία… Αν υποθέσουµε ότι οι εκλογές θα γίνουν το φθινόπωρο, οι ευρωεκλογές θα λειτουργήσουν µαζί µε τις περιφερειακές εκλογές ως ένα «ιδιότυπο» γκάλοπ. Και το αποτέλεσµά τους αναµφίβολα θα χρωµατίσει το πολιτικό κλίµα στον δρόµο προς τις εθνικές κάλπες. Μια µεγάλη διαφορά υπέρ της Ν∆ δεν θα µπορεί να αντιµετωπιστεί από το κυβερνητικό κόµµα. Αντίθετα όµως, µια ήττα του ΣΥΡΙΖΑ µε ένα ποσοστό ως 5% θα καθιστούσε ντέρµπι τις επόµενες βουλευτικές εκλογές. Υπάρχει το προηγούµενο να προηγείται ο µακαρίτης ο Εβερτ µε σχεδόν 5% (σε δηµοσκοπήσεις στην περίπτωση του 1996, όχι σε κάλπες) και να χάνει από τον Σηµίτη µε ευανάγνωστη διαφορά.

Η πόλωση που υπάρχει στο εσωτερικό της χώρας βοηθά αναµφίβολα τις συσπειρώσεις στους δύο πόλους του νέου δικοµµατισµού και θα συµπιέσει τις ενδιάµεσες πολιτικές δυνάµεις. Αλλωστε η ειδοποιός διαφορά της µιας κάλπης από την άλλη είναι ότι στις βουλευτικές η ψήφος είναι και προσωποποιηµένη, αφού εκλέγουµε τον πρωθυπουργό. Στις ευρωεκλογές απλά λέµε τη γνώµη µας…