Η τηλεμαχία του ΠΑΣΟΚ

Οι έξι υποψήφιοι πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ κατάφεραν στην τηλεμαχία τους, να αποδείξουν ότι το ΠΑΣΟΚ είναι κάτι περισσότερο από ένα κόμμα… κάτι σαν την Μπαρτσελόνα δηλαδή, που είναι «κάτι περισσότερο από μία ομάδα».

Εξέφρασαν μία μεγάλη γκάμα ιδεών και θέσεων, ακόμη και σε δύσκολα θέματα «ταμπού», όπως τα λεγόμενα Εθνικά Θέματα (το «λεγόμενα» πάει ότι κατά τη γνώμη μου, εθνικά θέματα είναι και η παιδεία, η υγεία, η παραγωγικότητα κ.α.). Διατύπωσαν από καθαρές κεντροδεξιές θέσεις, ως καθαρές κεντροαριστερές. Από ένα κοσμοπολίτικο λόγο, μέχρι έναν πατριωτικό λόγο. Με ζωντάνια, χωρίς να χαριστεί ο ένας/μία στον άλλον/η δείχνοντας ότι οι Έλληνες πολιτικοί, μπορούν και να συζητάνε

Η τηλεμαχία του ΠΑΣΟΚ είναι μία παρακαταθήκη στο πολιτικό σύστημα και στις τηλεμαχίες «που μέλλονται για να ρθουν».

Προφανώς υπάρχουν αυτοί/ές που είχαν πιο στιβαρό και συγκροτημένο λόγο, αυτοί/ές που έμειναν περισσότερο στην επιφάνεια, ή στις ατάκες. Αυτό όμως μπορεί να ήταν και μία επιλογή τους, όχι κατ’ ανάγκη να αποδεικνύει τη συγκρότησή τους.

Σε κάθε περίπτωση από την τηλεμαχία πρόκυψε και για τους εκτός ΠΑΣΟΚ που την είδαν, μία θετική αύρα, ένα θετικό κλίμα απέναντι σε ένα κόμμα που μπορεί και συζητάει πολιτισμένα τις διαφορετικές απόψεις που έχει εντός του. Και που ίσως αξίζει το ενδιαφέρον και την προσοχή τους. Και αυτό τονίζεται ακόμη περισσότερο, αν σκεφθεί κανείς τι γίνεται στο άλλο μεγάλο κόμμα της αντιπολίτευσης, που κυριολεκτικά διαλύεται στις οθόνες μας…

Από αυτή την άποψη η τηλεμαχία του ΠΑΣΟΚ πέτυχε και πιθανότατα θα οδηγήσει στις κάλπες την μεθεπόμενη Κυριακή ανθρώπους από αυτούς που δεν θα πήγαιναν, χωρίς να έχει γίνει, με τον τρόπο που έγινε. Θα προσελκύσει δηλαδή ένα κοινό που θα διαλέξει έναν από τους έξι, δίνοντας στην ουσία το διαβατήριο στο ΠΑΣΟΚ να είναι στη δεύτερη θέση σταθερά και συνεπώς να έχει το προνόμιο να υποδέχεται τη φθορά, την αναπόφευκτη φθορά, του κυβερνώντος κόμματος.

Δεν ξέρω αν το ΠΑΣΟΚ αποδείχθηκε ότι είναι εφτάψυχο ή ότι το πολιτικό κέντρο, αυτό που εκτείνεται από τις παρυφές της Δεξιάς μέχρι τις παρυφές της Αριστεράς, έχει έναν ουσιαστικό ρόλο στην πολιτική ζωή της χώρας, ακόμη και αν είναι δύσκολο να το ορίσεις. Είτε το πεις κέντρο, είτε σοσιαλδημοκρατία, είτε δημοκρατική παράταξη, έχει ένα ρόλο που μπορεί να αποδειχθεί και πάλι καθοριστικός για τη διακυβέρνηση της χώρας.

Αν μη τι άλλο, η τηλεμαχία ήταν μία εικόνα ζωντάνιας, μία θετική υπόμνηση προς όλο το πολιτικό σύστημα ότι παρά τις διαφορές μπορούν να συζητούν με ουσία πολιτικοί αντίπαλοι και βεβαίως αναπτέρωσε ελπίδες των οπαδών του, ότι κάτι καλό για το «όλον ΠΑΣΟΚ» θα βγει από τις προσεχείς προεδρικές κάλπες.