Δεύτερο κύμα προσφύγων «πνίγει» την Ευρώπη

Οι εξελίξεις στην Αλγερία και στο Σουδάν αλλά και η εµφύλια σύγκρουση στη Λιβύη κάθε µέρα που περνά θεµελιώνουν την ανησυχία για ένα δεύτερο µετά το φθινόπωρο του 2015 κύµα προσφύγων που µπορεί ανά πάσα στιγµή να πλήξει τον Νότο της ΕΕ-ευρωζώνης.

Στην Αλγερία και στο Σουδάν είναι έκδηλη η προσπάθεια των θεσµών των αυταρχικών εξουσιών που κυβερνούν τις χώρες αυτές για δεκαετίες να εκτονώσουν την λαϊκή αγανάκτηση µε την αποποµπή των Μπουτεφλίκα και Μπασίρ, µια επιλογή που πριµοδοτεί τη ριζοσπαστικοποίηση προς κάθε κατεύθυνση.

Στη Λιβύη υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για παρατεταµένη σύγκρουση που πριµοδοτείται από τα αντιτιθέµενα συµφέροντα ξένων δυνάµεων, µε πιο πιθανή κατάληξη την de facto διαίρεση της χώρας. Εξυπακούεται ότι ταυτόχρονη παρατεταµένη αποσταθεροποίηση σε Αλγερία, Λιβύη και Σουδάν θα πριµοδοτήσει ανεξέλεγκτες προσφυγικές-µεταναστευτικές ροές από χώρες της Υποσαχάριας Αφρικής, µε προορισµό τη Μεσόγειο και τον ευρωπαϊκό Νότο.

Με τα σηµερινά δεδοµένα οι επιπτώσεις ενός δεύτερου προσφυγικού-µεταναστευτικού κύµατος στην ΕΕ είναι προβλέψιµες, αν όχι προεξοφληµένες. Πρώτον, είναι αυτονόητο ότι θα έχουµε ακόµη µεγαλύτερη πριµοδότηση των ακροδεξιών ρατσιστικών και ξενόφοβων πολιτικών µορφωµάτων όχι µόνο στο Νότο, αλλά στο σύνολο της Γηραιάς Ηπείρου. ∆εύτερον, θα οξυνθεί σε σηµείο παροξυσµού και µετωπικής σύγκρουσης η αντιπαράθεση ανάµεσα στις χώρες που ζητούν συνολική και αλληλέγγυα κοινή ευρωπαϊκή διαχείριση του ΠροσφυγικούΜεταναστευτικού και σε αυτές που οχυρώνονται πίσω από την επιλογή των κλειστών συνόρων.

Τα παραπάνω θέτουν υπό αµφισβήτηση την εύκολη λύση που επιλέγει συνήθως η ∆ύση που ταυτίζει τη σταθερότητα µε τη στήριξη αυταρχικών και διεφθαρµένων καθεστώτων. Oλα θυµίζουν ήδη µια επανάληψη του 2011 ως τραγωδίας: Οι λαϊκές κινητοποιήσεις στην Αλγερία και στο Σουδάν θυµίζουν τις κινητοποιήσεις της Αραβικής Ανοιξης στην Τυνησία και στην Αίγυπτο στις αρχές του 2011, ενώ η πριµοδότηση της εµφύλιας σύγκρουσης στη Λιβύη από µια ανίκανη να υιοθετήσει ενιαία στάση διεθνή κοινότητα θυµίζει την αρχή της πολύχρονης σύγκρουσης στη Συρία.