Θεσσαλονίκη: Χωρίς κουλτούρα συνεργασίας στην πόλη

Την έλλειψη κουλτούρας συνεργασίας στα δηµόσια πράγµατα. Οσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγµατα κατανοούν πως στην πραγµατικότητα οι υποψήφιοι θα έπρεπε να είναι πολλοί λιγότεροι, αφού τουλάχιστον 4-5 από αυτούς έχουν τις ίδιες, σχεδόν ταυτόσηµες απόψεις για τη Θεσσαλονίκη, τους δηµόσιους χώρους της και την ανάπτυξη της πόλης.

Αντίστοιχα άλλοι τόσοι συνασπίζονται πίσω από άλλες επίσης συγκεκριµένες απόψεις για τη διαχείριση των δηµοσίων πραγµάτων της πόλης. Τα προβλήµατα ξεκινούν από το γεγονός πως στις περισσότερες περιπτώσεις υποψηφίων «ο εγωισµός τους... ξεπερνάει το µπόι τους», όπως λένε και οι παλιοί. Ελάχιστοι βάζουν τα προβλήµατα των δηµοτών πάνω από τις δικές τους προσωπικές φιλοδοξίες. Αν το έκαναν, τότε θα είχαν προχωρήσει σε συνεργασίες, ακριβώς για να διαµορφώσουν ουσιαστικές συνολικές προτάσεις µε το πολιτικό και αυτοδιοικητικό περιεχόµενο που θέλει ο καθένας και µε την κατάθεση συγκεκριµένων προτάσεων. Οµως τίποτε από αυτά δεν συµβαίνει. Οι προτάσεις συνεργασίας µεταξύ παρατάξεων που κατατέθηκαν χθες µε εντελώς ευκαιριακό τρόπο έχουν µάλλον προσχηµατικό χαρακτήρα. Μάλλον κανένας δεν τις εννοεί πραγµατικά. Αλλωστε κανένας από όσους δήλωσαν έτοιµοι να προχωρήσουν σε συνεργασίες δεν δείχνει έτοιµος να κάνει ένα βήµα πίσω και να παραχωρήσει την πρωτοκαθεδρία σε κάποιον άλλο...

Το µέγα ζήτηµα ήταν και παραµένει το ποιος θα είναι µπροστά και θα πάει για... δήµαρχος. Το ίδιο πρόβληµα υπάρχει και στη διοίκηση του δήµου και στο δηµοτικό συµβούλιο. Τα προβλήµατα των πολιτών και τα ανοιχτά ζητήµατα της πόλης έχουν περάσει σε δεύτερη µοίρα και αυτό που έχει κυριαρχήσει είναι οι ισορροπίες για να κερδηθούν «ψηφαλάκια» εν όψει των εκλογών. Σηµαντικά ζητήµατα, που έχουν να κάνουν µε τη ζωή στην πόλη, συζητιούνται, όπως συζητιούνται, στο παρά 5’ του χρονικού περιθωρίου που δίνει ο νόµος, µε τον κίνδυνο να χαθούν επί µήνες σε κάποιο αρχείο µέχρι να αποφασίσει η επόµενη διοίκηση να τα ξαναδεί. Ο ∆ήµος Θεσσαλονίκης, όµως, δεν είναι κάποιο... µικρό µαγαζάκι. Ο προϋπολογισµός του φτάνει τα 397 εκατ., ενώ τα όσα αποφασίζονται και γίνονται αφορούν σχεδόν ένα εκατοµµύριο κατοίκους και επισκέπτες... Γι’ αυτό τον λόγο απαιτείται σοβαρότητα.