Απόψεις|19.04.2019 13:52

Από το Ράιχσταγκ στη Νοτρ Νταµ...

Newsroom

Ως υπεύθυνος για τον εµπρησµό συνελήφθη και κατηγορήθηκε, µαζί µε τον κοµµουνιστή ηγέτη Γκεόργκι Ντιµιτρόφ και άλλους, ο νεαρός Ολλανδός Μαρίνους φαν ντερ Λούµπε. Ο 25χρονος, ο οποίος ήταν κοµµουνιστής (συµβουλιακός κοµµουνιστής), αλλά όχι µέλος του γερµανικού Κοµµουνιστικού Κόµµατος (δεν βρέθηκε ποτέ ταυτότητα µέλους), ήταν ο µοναδικός από τους κατηγορούµενους που καταδικάστηκε σε θάνατο.

Ο Ντιµιτρόφ, ο Μπλαγκόι Ποπόφ, ο Βασίλ Τάνεφ και ο µετέπειτα συνεργάτης των διωκτών του Ερνστ Τρόγκλερ αθωώθηκαν εξαιτίας έλλειψης στοιχείων. Ο Φαν ντερ Λούµπε είχε συλληφθεί στο σηµείο της πυρκαγιάς µε σπίρτα και προσανάµµατα στην κατοχή του και ανέφερε ότι έδρασε µόνος του και αυτοβούλως. Η υπεράσπιση των κατηγορουµένων έχει αφήσει ιστορία, γιατί καθ’ όλη τη διάρκεια της δίκης ο τότε γενικός γραµµατέας της Παγκόσµιας Επιτροπής ενάντια στον πόλεµο και στον φασισµό, Ντιµιτρόφ, παρουσίασε στοιχεία που καταδείκνυαν ότι ο εµπρησµός δεν ήταν αποτέλεσµα της δράσης των κοµµουνιστών, αλλά των ίδιων των µηχανισµών του ναζιστικού κόµµατος.

Πιο ειδικά, σύµφωνα µε τον Ντιµιτρόφ και µε την κρατούσα άποψη, την εντολή για το κάψιµο του Ράιχσταγκ είχε δώσει ο ίδιος ο τότε υπουργός Εσωτερικών της Πρωσίας Χέρµαν Γκέρινγκ. Στόχος ήταν να κατηγορηθούν οι κοµµουνιστές, ούτως ώστε ο καγκελάριος Αδόλφος Χίτλερ να ξεκινήσει χωρίς κανένα εµπόδιο τους διωγµούς κατά των πολιτικών του αντιπάλων. Τόσα χρόνια µετά, οι ακροδεξιοί, που έχουν βάλει στόχο να επικρατήσουν µε κάθε τρόπο σε ευρωπαϊκό επίπεδο µετά τις ερχόµενες ευρωεκλογές, χρησιµοποίησαν την ίδια ακριβώς τακτική µε τους ναζί µε την ευκαιρία της πυρκαγιάς στην Παναγία των Παρισίων.

Τις ώρες της τραγωδίας αλλά και τα επόµενα 24ωρα, πληµµύρισε το ∆ιαδίκτυο µε ψευδείς ειδήσεις και θεωρίες συνωµοσίας που συνέκλιναν στο συµπέρασµα πως τον καθεδρικό ναό της γαλλικής πρωτεύουσας έκαψαν τζιχαντιστές ή τέλος πάντων, έτσι γενικά, κάποιοι εχθροί του «ευρωπαϊκού χριστιανικού πολιτισµού». Σε ένα δεύτερο επίπεδο, η καταστροφή συνδέθηκε σε συµβολικό πλαίσιο (ο κόσµος των συµβόλων είναι προνοµιακό πεδίο της ακροδεξιάς µεταφυσικής) µε την «παρακµή της Ευρώπης» που έχει έρθει από την Ανατολή, τους µουσουλµάνους, τους µετανάστες και τα λοιπά και τα λοιπά. Ας ελπίσουµε ότι το µέλλον της Ευρώπης, µετά τις ευρωεκλογές, δεν θα έχει καµία αντιστοιχία µε όσα βίωσε η ανθρωπότητα µετά τον εµπρησµό του Ράιχσταγκ.

Παναγία των Παρισίων