Δίκη Χρυσής Αυγής: Τέσσερα χρόνια χωρίς δικαίωση

Εκείνη η νύχτα τής 17ης Σεπτεμβρίου 2013, τότε που οι φασίστες αποφάσισαν ότι ο Παύλος Φύσσας δεν πρέπει να είναι άλλο δίπλα μας, δεν θα φύγει ποτέ από το μυαλό μας, από κάθε δημοκρατικό νου. Και όταν ξεκίνησε η δίκη των υπαιτίων σκεφτήκαμε πως ήρθε η ώρα της Δικαιοσύνης για την κοινωνία μας, για τη Μάγδα Φύσσα. Δικαιοσύνη; «Θα βρεις Δικαιοσύνη στον άλλο κόσμο. Σ’ αυτή τη ζωή έχουμε μόνο νόμους», είχε γράψει ο Ουίλιαμ Γκάντις, Αμερικανός συγγραφέας. Ο Παύλος το είχε κάνει ρίμα, αλλιώς: «Συγκεκριμένα, όλοι πεταμένοι μέσα σε μια αρένα / οι παράνομοι επιβάλλουν τους νόμους / και οι νομοταγείς της τάξης το θέμα».

Το Σάββατο 20/4/2019 συμπληρώνονται τέσσερα χρόνια από την έναρξη μίας ιστορικής σημασίας δίκης -ενώπιον του Α' Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, στις 20 Απριλίου 2015- επειδή η ουσία της δεν εστιάζει μόνο στην απονομή δικαιοσύνης για σοβαρότατα αδικήματα. Αλλά και σε ένα μόρφωμα -που θέλει να είναι κοινοβουλευτικό κόμμα- και στη δράση του, η οποία -σύμφωνα με τη δικογραφία- στοιχειοθετεί πρακτικές εγκληματικής οργάνωσης. Επισημαίνεται δε, πως η δίκη της Χρυσής Αυγής είναι μοναδική περίπτωση ποινικής υπόθεσης -εντός και εκτός συνόρων- όπου σε ολόκληρη την κοινοβουλευτική ομάδα και σε μέλη κόμματος αποδίδεται μια σειρά ακραία βίαιων ενεργειών μίσους κατά συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων. Με αποκορύφωμα, βέβαια, τη δολοφονία του Παύλου. Στους 69 κατηγορούμενους περιλαμβάνονται ο αρχηγός και όλοι οι εκλεγμένοι -το 2012- βουλευτές του κόμματος, το οποίο -σύμφωνα με τον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Χαράλαμπο Βουρλιώτη- αποτελεί μία «ενεργή, ναζιστικού τύπου εγκληματική οργάνωση που δρα από το 1987 μέχρι σήμερα με στρατιωτική δομή, ιεραρχία και διακλαδώσεις σε όλη τη χώρα».

Οι υποθέσεις που εξετάστηκαν από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων είναι η δολοφονία του 34χρονου μουσικού, εργάτη στη Ζώνη Περάματος, Παύλου Φύσσα, η επίθεση σε βάρος τριών Αιγυπτίων ψαράδων στο σπίτι τους στο Πέραμα στις 12 Ιουνίου 2012 και η επίθεση σε βάρος μελών του ΠΑΜΕ στις 12 Σεπτεμβρίου 2013 στο Πέραμα, με εννέα τραυματίες. Επίσης, το δικαστήριο απασχολήθηκε, στο πλαίσιο της κατηγορίας τής εγκληματικής οργάνωσης και με σωρεία άλλων επιθέσεων σε κοινωνικούς χώρους, σε βάρος μεταναστών κ.ά. Δύο εκ των κατηγορουμένων έχουν καταδικαστεί σε ισόβια σε πρώτο βαθμό και σύντομα αναμένεται η απόφαση του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου, για την εν ψυχρώ δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν, πράξη που χαρακτηρίστηκε από το δικαστήριο ως έγκλημα με ρατσιστικό κίνητρο.

Η δίκη θα ολοκληρωθεί με την ετυμηγορία του δικαστηρίου, προσδιορίζεται για τους πρώτους μήνες τού 2020, ενώ αυτό το διάστημα βρίσκεται ένα βήμα πριν από τη λήξη της αποδεικτικής διαδικασίας, με την εξέταση των τελευταίων μαρτύρων υπεράσπισης των κατηγορουμένων. Όλοι οι κατηγορούμενοι στην υπόθεση είναι ελεύθεροι, με τελευταία αποφυλάκιση για την υπόθεση αυτή τού δράστη της δολοφονίας Φύσσα, Γιώργου Ρουπακιά, ο οποίος αποφυλακίστηκε τον Μάρτιο του 2016. Και ο Παύλος μάς λείπει πολύ.
Κι αυτή η μάνα -που, πια, είναι μάνα όλων μας- στέκει εκεί ακόμα όρθια, παρούσα κάθε μέρα στη δίκη, επιζητώντας να της αποδώσει η Δικαιοσύνη δικαίωση, όχι μόνο για το παιδί της που έχασε, αλλά για να μην υπάρξει άλλη μητέρα που έζησε όσα η ίδια.
«Οι νομοταγείς της τάξης το θέμα», τέσσερα χρόνια μετά – και συνεχίζουμε…