Πρέπει να υπάρχει κοινωνικό κράτος;

Η ανάρτηση του ΦΕΚ διορισµού του Στέλιου Κυµπουρόπουλου από τον Παύλο Πολάκη ήταν µια κίνηση απαράδεκτη, ανήθικη και καταδικαστέα. Τελεία και παύλα. Η δηµόσια συµπεριφορά του αναπληρωτή υπουργού Υγείας είναι γνωστή.

Πολλές φορές είναι -επιεικώς- αγενής, µε ύφος άντρα πολλά βαρύ και ζόρικου, που ουδεµία σχέση µπορεί να έχει µε την Αριστερά. ∆υστυχώς, στην κυβέρνηση την έχουν αποδεχθεί. Τα ίδια ισχύουν, βέβαια, και για αρκετά «γαλάζια µπουµπούκια», που δεν έχουν κανένα πρόβληµα να χρησιµοποιούν γλώσσα ρατσιστική και σεξιστική. Αφήνοντας τον Πολάκη για λίγο στην άκρη, υπάρχει η δυνατότητα να κοιτάξουµε την ουσία του θέµατος. ∆ιότι για πολλοστή φορά χαζεύουµε το δέντρο και χάνουµε το δάσος, που στην προκειµένη περίπτωση είναι η αντιµετώπιση των πιο ευάλωτων κοινωνικών οµάδων από τη συντεταγµένη πολιτεία.

Στα χρόνια των µνηµονίων, ο τοµέας που δέχθηκε τα ισχυρότερα χτυπήµατα ήταν το κοινωνικό κράτος. Τα -πενιχρά και προ κρίσης- επιδόµατα που λάµβαναν τα ΑµεΑ -όπως και το επίδοµα ανεργίαςπετσοκόπηκαν. Οι συντάξεις και οι µισθοί έπιασαν πάτο, οι ελλείψεις στην Υγεία και την Παιδεία έγιναν καθηµερινό φαινόµενο. Τα παραπάνω αποτελούν απλώς ένα µικρό µέρος του καταλόγου µε το τι χάθηκε την περασµένη δεκαετία.

Τα σηµαντικά, όµως, ερωτήµατα παραµένουν. Πρέπει να υπάρχει κοινωνικό κράτος; Χρειάζεται να προστατεύονται οι πλέον αδύναµοι συµπολίτες µας ή οι κοινωνικές ανισότητες είναι «φυσικό φαινόµενο», όπως υποστηρίζει η σηµερινή ηγεσία της Νέας ∆ηµοκρατίας; Είναι όλα απλώς υπόθεση «ίσων ευκαιριών»; Πώς αυτές µπορεί να υπάρξουν στο πλαίσιο ενός κοινωνικοπολιτικού συστήµατος που «επενδύει» µόνο εκεί όπου υπάρχουν περιθώρια κέρδους; Γιατί µια κοινωνία που λογαριάζει µόνο το κέρδος είναι ζούγκλα. Και θα αντιµετωπίζει πάντα τους αδύναµους ως «βάρος» και την όποια στήριξή τους ως «παροχή», οδηγώντας τους στο περιθώριο. Αντί, λοιπόν, η δηµόσια συζήτηση να περιστραφεί γύρω από αυτά τα ερωτήµατα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε µια καθαρά επικοινωνιακή κίνηση, καταθέτοντας πρόταση µοµφής εναντίον του αναπληρωτή υπουργού Υγείας. Για ποιον ακριβώς λόγο; Επειδή τον χαρακτηρίζουν όλα αυτά τα επίθετα που του προσάψαµε παραπάνω;

Αυτό θα το κρίνουν οι πολίτες στις κάλπες και ο πρωθυπουργός που χρεώνεται τη στήριξη που παρέχει προς το συγκεκριµένο πρόσωπο. Η επιλογή αυτή του αρχηγού της αξιωµατικής αντιπολίτευσης έγινε για έναν και µόνο λόγο. Για να πετάξει την µπάλα στην εξέδρα, αποµακρύνοντας την κουβέντα από την ουσία της, δηλαδή τις θέσεις του κόµµατός του για τον ρόλο του κράτους στη στήριξη των ευάλωτων κοινωνικών οµάδων. Με τη σειρά του ο Αλέξης Τσίπρας, που θεωρεί ότι έχει πλεονέκτηµα σε αυτό τον τοµέα, θα «σύρει» τη Νέα ∆ηµοκρατία σε µια τριήµερη συζήτηση µε σκοπό να την εκθέσει. Αυτό που µένει να δούµε είναι αν οι δύο αρχηγοί θα τοποθετηθούν ουσιαστικά επί του θέµατος, ή αν θα έχουµε µία ακόµα αντιπαράθεση µε σκοπό να πολώσουν το κλίµα λίγες ηµέρες πριν τις ευρωεκλογές για να κρύψουν τις συγκλίσεις τους στα µεγάλα και κρίσιµα ζητήµατα.