Στη σκιά του Φάρατζ...

Την άνοιξη του 2014 ο Φάρατζ, επικεφαλής του Κόµµατος Ανεξαρτησίας του Ηνωµένου Βασιλείου (UKIP), διασφάλισε την πρώτη θέση στις ευρωεκλογές. Μια δυναµική ανατροπής που δεν τη διασκέδαζε ούτε το άκαµπτο εκλογικό σύστηµα της Βρετανίας (πλειοψηφικό, µε έναν γύρο, σε µονοεδρική περιφέρεια), µε τον τότε πρωθυπουργό Κάµερον να επιλέγει ως αντεπίθεση τη µοιραία δέσµευση για δηµοψήφισµα, που ήταν στο επίκεντρο της προεκλογικής εκστρατείας των Συντηρητικών στις εκλογές του 2015.

Πέντε χρόνια µετά ο Φάρατζ, που ετράπη σε άτακτη φυγή από την πολιτική σκηνή την εποµένη του δηµοψηφίσµατος του Ιουνίου του 2016, αξιοποιεί σήµερα τη χαοτική διαχείριση της υλοποίησης της αποχώρησης από την ΕΕ ως επικεφαλής ενός νέου κόµµατος, διεκδικώντας συντριπτικό προβάδισµα επί των Συντηρητικών και των Εργατικών στις ευρωεκλογές του Μαΐου, που θα διεξαχθούν και στο Ηνωµένο Βασίλειο στην περίπτωση που δεν έχει εγκριθεί από τη Βουλή η συµφωνία της πρωθυπουργού Μέι µε τις Βρυξέλλες.

Είναι προφανές ότι και οι Συντηρητικοί και οι Εργατικοί έχουν κάθε λόγο να αποφύγουν τις ευρωεκλογές, καθώς, µε δεδοµένη τη σηµερινή κρίση αξιοπιστίας και εµπιστοσύνης του βρετανικού πολιτικού συστήµατος, οι παρενέργειες ενός δεύτερου εκλογικού θριάµβου του Φάρατζ θα είναι βαρύτερες από αυτές του πρώτου. Αυτό που δεν είναι προφανές είναι σε ποιον βαθµό η απειλή του θα διαµορφώσει την πλειοψηφία στη Βουλή – είτε µονοκοµµατική, µόνο µε Συντηρητικούς, ή δικοµµατική, µε τη συµµετοχή των Εργατικών υπέρ της πρότασης Μέι για τη διαχείριση του Brexit, που είναι ο µοναδικός τρόπος να µη διεξαχθούν οι ευρωεκλογές στο Ηνωµένο Βασίλειο την Πέµπτη 23 Μαΐου.

Σύµφωνα µε το Bloomberg, υπάρχει ακόµα ένα κίνητρο για εκκαθάριση της εκκρεµότητας του Brexit πριν από τις ευρωεκλογές: η δυνατότητα να συζητηθεί ένα διµερές εµπορικό σύµφωνο ΗΠΑ - Ηνωµένου Βασιλείου στη διάρκεια της επίσκεψης Τραµπ στις αρχές Ιουνίου.