Τα σύµβολα

Σύµβολα, εορτασµοί, έθιµα και τελετές που υπερβαίνουν τους 20 αιώνες είναι φυσικό να ακολουθούνται από τους λαούς, εάν, µάλιστα, συνυπολογιστεί πως πολλά από τα ισχύοντα θρησκευτικά δρώµενα έχουν ενσωµατώσει µοτίβα τα οποία έχουν διατηρηθεί από ακόµη αρχαιότερες εποχές. Ο Θάνατος, το Πάθος και η Ανάσταση βρίσκονται στο βάθος κάθε ανθρώπινου µυαλού ως ένας υπέρτατος προβληµατισµός, διαχρονικά, σε κάθε πολιτισµό ή θρησκεία.

Ακόµη και αν αρνείσαι τα πάντα, αυτή η άρνηση χτίζεται πάνω σε πεποιθήσεις που υπάρχουν και είναι ακµαίες. Βέβαια, οι περισσότεροι δεν ασχολούµαστε µε την ανάλυση αυτών των δρωµένων, µήτε ασκούµε επιστηµονικό έλεγχο στα πάντα. ∆ιότι αυτό το πολύµηνο διάστηµα κατά τη διάρκεια του οποίου εκτυλίσσεται µια µεγάλη κινητή ακολουθία τελετών -από το άνοιγµα του Τριωδίου έως την Πεντηκοστή- το θεωρούµε µια ευκαιρία για να ακολουθούµε κώδικα διατροφής, και όχι καθαρµού, και να εντοπίζουµε (πρώτη δουλειά µας κάθε αρχή του νέου χρόνου), όταν βλέπουµε σε ένα νέο ηµερολόγιο, «πότε πέφτουν η Καθαρά ∆ευτέρα, το Πάσχα και η Πεντηκοστή», για να σηµειώσουµε ενδεχόµενα τριήµερα ως και τετραήµερα διακοπών, δραπετεύσεων και οικογενειακών γευµάτων.

Και, φυσικά, παίρνουµε µια ιδέα για τον καιρό από τα καθόλου ξεχασµένα «µεροµήνια». Τελικά, πιστεύουµε-δεν πιστεύουµε, οι κώδικες της πίστης ρυθµίζουν µεγάλο µέρος της ζωής µας. Ακόµη και ως αντίδραση. Τελευταία υπάρχει ακόµη και στοχευµένη κρεοφαγία ανήµερα τη Μεγάλης Παρασκευή. Αλλά αυτό το ακατάδεχτο και µη µεταφράσιµο «αγκάθι» της πεποίθησης που υπερβαίνει τη λογική και συνήθως θεωρείται αντίπαλο δέος του ορθού λόγου δεν σβήνει µήτε κατά διάνοια. Μερικοί θεωρούν πως είναι ένα είδος αβλεψίας που µια σωστή πολιτική πράξη θα το ακυρώσει ή θα το σπρώξει στη λησµονιά. Οµως µε άλλους µηχανισµούς ψηφίζουµε, µε άλλους ερµηνεύουµε τον κόσµο και µε άλλους ζούµε. Καλό Πάσχα, λοιπόν, καλή Ανάσταση και καλή αναγέννηση της φύσης.