Αρχισε η µάχη της κάλπης στις ΗΠΑ

Η προεκλογική περίοδος στην Αµερική, που έχει αρχίσει εδώ και καιρό, δείχνει πόσο προβληµατικό είναι το πολιτικό σύστηµα της υπερδύναµης. ∆εν είναι η πολυπλοκότητά του που ενοχλεί, όσο το ότι επιτρέπει σε κάθε «πικραµένο» πολιτικό να θέτει υποψηφιότητα για την προεδρία έτσι, για την πλάκα του. Στο ∆ηµοκρατικό Κόµµα έχουν χάσει και τα αβγά και τα πασχάλια.

Διεκδικούν το προεδρικό χρίσµα 22 πολιτικοί και οι αναλυτές πιστεύουν ότι θα εµφανιστούν και άλλοι. Ανάµεσα στους τελευταίους εµφανίστηκε και ο πρώην αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν, ένας µεγάλος -είναι η αλήθεια- φίλος της Ελλάδας και της Κύπρου, που ευεργετήθηκε από τους πλούσιους Κύπριους της Αµερικής, οι οποίοι τον ευχαρίστησαν για την υποστήριξή του, χρηµατοδοτώντας µε µερικά εκατοµµύρια τις εκστρατείες του. Μας τα χάλασε µε το φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν, όταν πείστηκε από την τότε κυβέρνηση των Μπους και Τσέινι ότι είναι η καλύτερη λύση για την Κύπρο, ενώ στην πραγµατικότητα εκείνο το άθλιο κείµενο γράφτηκε για να ικανοποιήσει την κατοχική δύναµη Τουρκία. Οµως θεωρώ ότι σύντοµα κατάλαβε το σφάλµα του, παρά το γεγονός ότι δεν είπε την αναγκαία συγνώµη, ως όφειλε.

Ως γερουσιαστής ήταν γενικά άψογος. Ως αντιπρόεδρος -από τη µια στιγµή στην άλλη- έγινε φίλος του Ταγίπ Ερντογάν. Και αυτή του η στάση έδειξε έλλειψη σοβαρότητας. Το θέµα, βεβαίως, είναι τι συµφέρει στην Αµερική, αν και το εκλογικό σύστηµα δίνει το δικαίωµα στις κοινότητες, όπως η εβραϊκή πρώτιστα, αλλά και σε άλλες, να επιβάλουν τις απόψεις τους. Συµφέρει, λοιπόν, στην Αµερική η παραµονή του Ντόναλντ Τραµπ στην εξουσία; Και θα αντέξει η χώρα δεύτερη τετραετία µε τον απρόβλεπτο σηµερινό πρόεδρο, ο οποίος µπορεί να λάβει αλλοπρόσαλλες αποφάσεις µέσα σε δευτερόλεπτα. ∆ιίστανται σίγουρα οι απόψεις και εµείς, επειδή δεν ψηφίζουµε στην Αµερική, πρέπει να τηρούµε την αµεροληψία µας και να µην παραβιάζουµε τους κανόνες φιλοξενίας. Οµως η έκφραση γνώµης δεν τιµωρείται.

Η Αµερική χρειάζεται να ξαναβρεί την ηρεµία της και να κυβερνηθεί µε σοβαρότητα, και όχι µέσω του Twitter. ∆εν βλέπω, µε τα σηµερινά δεδοµένα, να τολµούν οι σοβαροί του Ρεπουµπλικανικού Κόµµατος να εµπλακούν σε µια βρώµικη εκστρατεία εναντίον του κ. Τραµπ, ο οποίος, όπως όλα δείχνουν, θα είναι ξανά υποψήφιος της ∆εξιάς. Αυτόµατα έχει ένα προβάδισµα. Οι ∆ηµοκρατικοί κινδυνεύουν να πάθουν ό,τι και το 2016, όταν η Χίλαρι Κλίντον τους έστειλε στα τάρταρα. Οσοι το «βλέπαµε» και το λέγαµε υποστήκαµε και «µπούλινγκ». Ο Τραµπ, λοιπόν, δεν θα νικηθεί µε µια νέα Χίλαρι, που φοβάµαι πως θα είναι ο κ. Μπάιντεν. Εναν ακροδεξιό στην Αµερική τον κερδίζει µόνο ένας ακροαριστερός. Υποµονή µέχρι τον Νοέµβριο του 2020.